________________
[१७१]
गहिअसंबलो गओ पज्जोयमूलं । निवेइयं रायकज्जं । तओ कहिया संबलवत्ता । रण्णा वि चोज्जिएण हक्काराविओ अभओ । कहियं तस्स सरूवं । तेणाऽवि लड्डयथवल्लियं सुंघित्ता भणइ - ‘एत्थ संजोएण दिट्ठिविसो सप्पो संभूओ चिट्ठइ । जइ एयमेसो उग्घाडेतो ता तेण दड्डो होतो' । राया भणइ – 'संपयं किं कीरउ ?' अभएण भणियं - 'वणनिगुंजे एणं परम्मुहं मेल्लेह, अण्णहा जं पेच्छिस्सइ तं चेव मारिस्सइ' । तओ तहेव कए दड्डो सप्पेण वणनिगुंजो । खणमेत्तं च सो जीवित्ता मओ । तओ तुट्ठो राया कुमारं भणइ – 'पुत्त ! बंधमोक्खं मोत्तुमन्नं वरं वरेहि' । अभयकुमारो भणइ – 'मग्गिस्सामि । परं संपयं तुम्हं चेव पासे चिट्ठउ वरो' त्ति ॥छ।१॥
वरहेऊ य लोहजंघो व्व नलगिरी नाम हत्थी जाओ । सो अइमत्तो त्ति भंजिऊण आलाणखंभमुम्मग्गीहूओ । न य कोइ तं साहिउं सक्कइ । तओ पज्जोएणाऽद्दन्नचित्तेण हक्कारावित्ता पुच्छिओ अभयकुमारो – 'कहं नलगिरी सट्ठाणमागमिस्सइ ?' उदायणो एयस्स समीवत्थो गायाविज्जउ जेण वसवत्ती होज्ज' । तओ तहेव कए उवसंतो नलगिरी । तओ तुट्ठो अभयस्स राया भणइ – 'बंधमोक्खं मोत्तूणऽन्नं वरेहि' । तेण भणियं - 'जया कज्जं भविस्सइ तया गेण्हिस्सं । संपयमेसो वि वरो तुम्हें चेवंऽतिए चिट्ठउ'त्ति ॥छ।२॥
अक्खित्ता य नलगिरि व्व वासवदत्ता उदायणस्साऽईव सुस्सरगा[य]णेण । तओ य सा बहुसो भुल्लइ गेयलक्खाओ । तओ उदायणो भणइ - "कि काणेडिए विणाससे रागं ?' वासवदत्ता भणइ - 'किमप्पाणं न जाणसि कोढिया जेणेवं जंपसि ?' तओ सोऊणेवमुदायणो चिंतइ - 'अहो जारिसोऽहं कोढिओ तारिसी एसा काणेडी' । तओ पाडित्ता जवणियमुदायणेण तियससुंदरि व्व दिट्ठा वासवदत्ता । तीए वि दिट्ठो देवकुमारोवमो उदायणो । तओ दोण्हं पि गाढाणुरागओ तव्वेलाए चेव संजाओ संजोगो । दिट्ठो कंचणमालाए । जओ सा समयं पविट्ठा (?) ।
कयाइ उदायणस्साऽमच्चो जोगंधरायणो नाम तम्मोक्खोवायत्थं तत्थेवाऽऽगओ । तओ सो उदायणधवलहरे पवेसमलभमाणो बुद्धि[मंत]त्तणओ विण्णाय एस्सत्थी महासद्दे[ण] समुल्लविउमाढत्तो - 'भो भो! मा तुब्भे एत्थ पवेसं देह, परं ममेसा पइण्णा -
जइ तं चेव [तं चेव, तं चेवाऽऽयय]लोयणं ।
न हरामि निवस्सऽत्थे, नाऽहं जोगंधरायणो' ॥ पढंतो य पुणो पुणो सिलोगमिमं रक्खवालेहिं अक्खूणत्थं कहिए तव्वुत्तंते जोइओ पज्जोएण जोगंधरायणो । सो वि तं जोयतं दट्ठण सम्मुहो होउं 'जइ तं चेव' इच्चाई पढंतो हत्थेहिं निक्खोसियलिंगो उद्धट्ठिओ चेव मुत्तिउमारद्धो । तओ तं तहाविहं दट्टण पज्जोओ भणइ – 'अहो ! एसो पिसाओ । ता न कत्थ वि पविसंतो खलियव्वो' । तओ सो तद्दिणाओ गहिल्लवेसो सव्वत्थ पविसंतो उदायणस्स संकेयचारी जाओ । तओ तेण भेइआ कंचणमाला । तीए वि वसंतसेणो । तओ वसंतसेणो भणइ - 'नलगिरी उवेगे(उवभोगे?)णाऽऽहया भद्दसिरी(वई)' । जोगंधरायणो भणइ – 'चत्तारि भद्दवइमुत्तस्स घडियाओ गहियव्वाओ । तओ नलगिरी खलिस्सइ' ।