Page Text
________________
[१७०]
कीरउ' । पज्जोओ भणइ 'जं भणसि तं करेमि' |
तओ तीए कहिए दिण्णाओ मज्झमवयाओ अण्णा वि विलासिणीओ । तओ परिणयपुरिसा जे तीए मग्गिया । तओ कवडेण तीए विलासिणीए सपरिवाराए तवस्सिणीणं मूले गंतूण सिक्खिओ जिणधम्मो । तओ विविह-खज्ज-पेज्जाहिं भरिया गड्डी । [तओ ] र ( स ) एहिं गूढायारा (गूढचरेहिं ?) पइदिणं पज्जोयस्स पउत्तिं संपाडेंती मग्गत्थगामनगराइसु चेइय- साहुपूयं कुणंती संपत्ता रायगिहं । आवासिया बाहिरुज्जाणे ।
-
तओ चेइयवंदणत्थं पविट्ठा नगरमज्झे । वंदियाणि चेइयाणि । तओ घरचेइयवंदणत्थं गया अभयकुमारघरं। कया पविसंतीए निसीहिया । तओ अभयकुमारो सोऊण निसीहियासद्दं दद्धुं च ताओ चत्तभूसणाओ हरिसिओ चित्ते सहस त्ति अब्भुट्टिओ । भण 'सागयं निसीहियाओ !' । तओ दरिसियाओ घरपडिमाओ । वंदियाओ ताहिं पुलइयंगाहिं । तओ अभयकुमारस्स वंदणं दाउं उज्जिताइतित्थठाणेसु देवे वंदावित्ता दिन्नासणेसु उवविट्ठाओ ।
तओ पुच्छइ अभयकुमारो 'कत्तो तुम्हागमणं ?' ताहिं भणियं 'उज्जेणीए गंगडो नाम सेट्ठिपुत्तो आसि । तस्स भज्जाओ अम्हे । सो य कालगओ । ता संपयमम्हे पव्वइउकामाओ पढमं तित्थाणि वंदामो'त्ति । अभयकुमारेण भणियं – 'पाहुणिया होह' । ताहिं भणियं – 'अम्हे अज्ज तित्थोववासिया' । तओ सुइरं धम्मकहाए अच्छित्ता पट्टिया नियावासं । तासि चऽणुव्वयणत्थमुट्ठिएणाऽभयकुमारेण सलसलिओ दासाइपरिवारो । तं च पलोयंतीहिं ताहिं भणिओ अभयकुमारो – 'चिट्ठह तुब्भे । जेण वच्चामो वयं' । अभयकुमारो वि 'मह पयारेरिया (परियारियाओ) बहवो सभीरुयाओ महाणुभवियाओ 'त्ति भणिउं नियत्तो । गमिउं च रयणि पच्चूसे साहम्मियाणुरागेण अभयकुमारो 'मा ताओ बहुसकाणि कुणंतु 'त्ति चिंतिऊगागी चेव अस्सारूढो गओ कवडसावियासमीवं । भइ य 'मम गिहे पारिवं (पारेह ) ' । ताओ भांति ‘इमं पारणयं संपयं पउणीकयं । ता तुब्भे चेव एत्थ पारेह' । तओ 'न मण्णिस्सामि ता मम घरे एयाओ नाऽऽगमिस्संति'त्ति चिंतिऊण 'एवं होउ'त्ति वोत्तुं चाऽभयकुमारो जेमिउमाढत्तो । ताहिं च पाणियमिसेण सो जेमंतो सुसंजोइयमज्जं पाइओ । तओ भोत्तूण सुत्तो तत्थेव अभयकुमारो
-
-
-
—
-
तओ ताहिं पुव्वि धरावियजच्चतुरंगमाईहिं पराणिओ उज्जेणीए समप्पिओ य पज्जोयस्स । तेण भणियं 'धम्मच्छलेणाऽहं 'अभयकुमारा ! कत्थ गयं ते पंडिच्चं जेण बद्धो सि ?' अभओ भणइ वंचिओ' । तेणाऽभयस्स वुत्तंतकहणपुव्वगं समप्पिया सा पुव्वगया विज्जाहरी भज्जा । तीए य सहाऽभयकुमारो विसयसुहमणुहवंतो चिट्ठइति ॥ सेणाधीयत्ति गयं ॥छ ।
-
पु (जु?) त्तो य सेणाधीयव्व लोहजंघो नाम लेहारिओ । सो य पेसिओ पज्जोएण भरुयच्छ्रायंतियं । पत्तो य तत्थ । तओ भरुयच्छराया चितइ - 'अहो ! अहोरत्तेणुज्जेणीओ पणुवीसं जोयणाणीहाऽऽगच्छंतेण अणेण निच्चमम्हे संतावेइ पज्जोओ । ता तहा करेमो जहा एसो विणस्सइ । अण्णो पुण को जाणइ पुरिसो होज्ज न वा ?' तओ तस्साऽणिच्छेतस्साऽवि पुव्वमेव विससंजोइया संबलत्थं हत्थे लड्डुगा दवाविया । जं च तस्स अप्पणिज्जं संबलं तं हरियं । तओ सो कह वि जोयणाणि गंतूणं नईतीरे भुक्खिओ चिंतेइ 'लड्डुगे खामि' । तहा वि सोऽसउणेण निवारिज्जतो अजेमिओ चेव चलिओ । तओ पुणो वि तहेव भुंजिकामो निवारिओऽसउणेण जाव तिन्नि वाराओ । तओ 'भवियव्वमेत्थ कारणेणं'ति संपहारिता तहेव
-
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |