________________
[१६८]
wwwwwwwwwww
यासयाणि । तासिं च पडिपुण्णमलंकारं काराविऊणेक्केक्काए जद्दिवसं जीए समं भोगे अँजिही तद्दिवसं तीए अलंकारमणुजाणेइ, न सेसकालं । न य परस्सेसालुयत्तणेण सो कस्सइ घरे पवेसं देइ । न य सयं कयाइ मुंचइ घरं । एवं च वच्चंते काले कयाइ पगरणंमि निमंतेउं मित्तेणाऽणिच्छंतो वि नीओ अणंगदेवो जेमणत्थं । तओ 'बहुकालाओ निव्विग्घं जायं'ति चिंतिऊण मिलियाओ सव्वपत्तीओ पहायंति । कयंगरागनेवत्थाओ य सव्वालंकारअलंकियाओ हत्थे धरियारिसयंमि पत्तेयमप्पाणं पेच्छमाणीओ चिट्ठति । अणंगदेवो वि तओ तुरियं भोत्तुमागओ ताओ तहा दट्ठणाऽऽसुरु(र)त्तो । जा य सन्निहिया तेणेक्का गहिया ताव पिट्टिया जाव मया । तओ अण्णाओ भणंति – 'एवं अम्हं पि एक्केक्कं विणासिस्सइ । तम्हा एयं चेव अद्दागपुंजं करेमो' । तओ एगूणाहिं पंचसयाहिं पंच एगूणाई अद्दागसयाई समकालं पक्खित्ताई । तओ सो अदागपुंजो जाओ । पच्छा पुणो वि तासिं पच्छायावो जाओ - 'का गई अम्हं पइमारियाणं भविस्सइ? लोए य उद्धंसणाओ सहियव्वाओ' । ताहे तं घरं कवाडनिरंतरं काऊण गवक्खबाराइं च ढक्किऊण पज्जालिओ अग्गी ।
तओ ताओ एगूणपंचसयपरिमाणाओ पच्छातावेणं अकामनिज्जराए य मरित्ता चोरपुरिसा जाया । ते य एगंमि पव्वए परिवसंति । सो य सुवण्णकारो कालगओ तिरिक्खेसु उववण्णो । तत्थ जा सा पढमं मारिया सा एक्कभवं तिरिएसु गमिऊण पच्छा एगमि बंभणकुले चेडो होऊण जाओ पंचवरिसो । सो य सुवण्णगारो तिरिक्खेसु उव्वट्टिऊण तंमि चेव कुले दारिया जाया । सो य चेडो तीसे बालग्गाहो कओ। सा य निच्चमेव रोइ त्ति तेण उदरपोप्पयं करतेणं कह वि जोणिद्दारे आहया उ सा झत्ति थक्का रोवंती। तेण नायं - 'लद्धो मए उवाओ' । एवं च सो निच्चकालं करेइ । जाहे य माया-पिईहिं नाओ ताहे हणिऊण धाडिओ । सा वि य जोव्वणुग्गमे चेव बहुलिया ।
सो य चेडो चिरं हिंडंतो सयलदुस्सीलचूडामणी संतो गओ तं चोरपल्लिं जत्थ ताणि एगूणाणि पंच चोरसयाणि परिवसंति । चेडी वि जहिच्छं हिंडंती जं गामं गया सो गामो तेहिं चोरेहि ल्हूसिओ। सा य तेहिं गहिया नीया सट्ठाणं । तओ पंचहिं वि चोरसएहिं परिभुंजिज्जइ । तेर्सि चिंता जाया - 'अहो इमा वराई इत्तियाणं निग्घायं सहइ । जइ अण्णा वि बिइज्जिया संपज्जइ ता विस्सामो होज्ज' । तओ तेहिं अण्णया कयाइ तीसे बिइज्जिया आणीआ । जंमि य दिणे आणीया तद्दिणाओ चेव सा तीसे छिद्दाई जोएइ -'केण उवाएण मारिज्जा ?' ते य अण्णया धाडीए गया । तओ तीए पाणियए(पाणियत्थं गयाए?) सा भणिया – 'पेच्छ कूपे किंपि दीसइ' । सा दट्ठमारद्धा ताए य तत्थ उल्लोडिया पडिया मया य । तेसिं चाऽऽगयाणं पुच्छंताणं ताए भण्णइ - 'अप्पणो महिलं कीस न सारवेह ?' तेहिं नायं जहा – 'एताए मारिया' । बंभणचेडेण पुण चिंतियं - 'जा सा मम भगिणी पुव्वं रोवमाणी जोणिदेसे हत्थेणाऽऽहया अउग्गिया हुता, सा एसा नूणमेरिसीए कामाउरयाए भविस्सइ । सुव्वइ य संपयं सव्वण्णू कोसंबीए समोसरिओ । ता तत्थ गंतूण पुच्छामि'त्ति । एसो य सो बंभणचेडो लज्जाए जा सा सा स त्ति पच्छण्णं पुच्छंतो पडिबोहणत्थं मए पयर्ड पुच्छविओ । पडिउत्तरं च एयस्स पुच्छासरिसत्तणओ तं चेव दिण्णं'ति ।
तओ सो बंभणचेडो सोऊणेदं सामिवयणं संबुद्धो पव्वइओ य । तओ गंतूण चोरपल्लिं ते वि समे चोरा पव्वाविय त्ति ॥ जा सा सा स त्ति गयं ॥छ।
सोऊणं च तं जा सा सा सा-चरियं सव्वा [परि]सा पयणुराया जाया । तओ मिगावई देवी जेणेव