________________
[१६६]
- 'केणेण(केण)? किं त[ए एए] सिं कोढो कओ ?' तेण भणियं – 'को एत्थ संदेहो ? एयं चेव एएसिं रड्डाण जुत्तं' । जणो भणइ – 'कहं विय ?' तओ कहिए सव्वंमि नियवुत्तंते खिसिज्जंतो जणेण निरायं सेडुवगो निग्गओ कोसंबीनयरीओ । जहा सयाणीयावमाणिओ चित्तयरो त्ति ॥छ। चित्तयरकहा भण्णइ -
इहेय जंबुद्दीवे भारहे वासे कोसंबीए नयरीए सयाणीओ राया । मियावई देवी । तहा तीए चेव नयरीए चित्तयरपुत्तो सोमदेवनामगो परिवसइ । सो य कयाइ सयं चित्तसिक्खणत्थं 'सोहणा तत्थ चित्तयरोवज्झाया संति'त्ति सोऊण साकेयनयरंगओ। तंमि य चित्तगरस्सेगस्स गिहे सो समल्लीणो । तम्मायाए थेरीए सो वि कोसंब(बी)ओ [समागओ] चित्तयरपुत्तो नियपुत्तो व्व दट्ठमाढत्तो । तओ सो तेण समं परममित्तभावमुवगओ चित्तं सिक्खंतो चिट्ठइ ।
इओ य तंमि चेव सागेयनगरे उत्तरपुरस्थिमदिसाभागे सुरप्पियनामजक्खाययणं । तंमि य सुरप्पिओ नाम जक्खो । सो य सच्चोवाइओ वरिसे वरिसे चित्ताविज्जइ । महामहूसवो य से कीरइ । सो य जक्खो चित्तिअमाणो तं चेव चित्तयरमणायरेण चित्तमाणं मारेइ । अह न चित्तिज्जइ तो जणमारणं करेइ । तो चित्तयरा सव्वे पलाइउमारद्धा । पच्छा रन्ना तं नाऊण चिंतियं - 'जइ सव्वे वि चित्तयरा पलाइस्संति ता एसो जक्खो अचित्तिज्जतो अम्हं वहाय भविस्सइ' । तओ रन्ना चित्तयरा परोप्परं संकलियाए बंधिऊण पाहुएहिं निजंतिय धारिया । सव्वेसि च चित्तयराणं नामाइं पत्तएसु लिहिऊण घडए छूढाणि । तओ वरिसे वरिसे जस्स नामयं उढेइ सो चित्ताविज्जए । एवं कालो वट्टइ ।
अन्नया य तस्सेव सोमदेवस्स थेरीपुत्तस्स वारओ समागओ । पच्छा सा थेरी बहुप्पगारं रोविउमाढत्ता । तं च रोयमाणिं थेरि दट्ठण सो सोमदेवो भणइ - 'अम्मो ! किं रुयसि ?' तीए वि कहिओ तस्स सुरप्पियजक्खवइयरो, तओ सोमदेवो भणइ 'मा रुयह । अहमेयं जक्खं चित्तिस्सामि' । तओ सा थेरी भणइ – 'तुम पि मे पुत्तो किं न भवसि?' । सोमदेवो भणइ – 'जइ वि एवं तहा वि अहं चेव जक्खं चित्तिस्सामि । अच्छह तुब्भे वीसत्था' ।
तओ तेण छट्ठोववासं काऊण चोक्खयं वत्थजुयलं परिहित्ता अट्ठगुणाए य धोयवस्थाए मुहं बंधिऊण परमायरजुत्तेणं सुइभूएणं नवएहिं कलसेहिं पहावित्ता नवएहिं कुच्चएहिं नवएहि मल्लपुडएहि सोहणेहिं वण्णेहिं चित्तेऊण पायवडिएण विन्नत्तो जखो - 'खमह जं मए अवरद्धं' । तओ तुट्ठो जक्खो भणइ - ['वरं वरेहि' । सो भणइ –] 'एयं चेव मे वरं देहि जं लोगो न मारियव्वो' । सो भणइ – 'एयं ताव ठियमेव । जहा तुमं न मारिओ एवमन्ने वि न मारिस्सं । अन् भण' । तओ सो भणइ – 'जइ एवं ता जस्स एगदेसमवि पासामि दुपयस्स वा चउप्पयस्स वा तस्स तयणुरूवं रूवं जहा निव्वत्तेमि तहा करेहि' । तओ ‘एवं होउत्ति दिन्नो वरो' । तओ सो लद्धवरो रण्णा सक्कारिओ संमाणिओ य गओ कोसंबिं नयरिं ।
तत्थ य सयाणीओ नाम राया । सो अन्नया कयाइ सुहासणगओ इयं पुच्छइ – 'किं मे नत्थि ! जमण्णराईणमत्थि ?' दूएण भणियं - 'चित्तसभा नत्थि' । तओ 'मणसा देवाणं वाया पत्थिवाणं कज्जसिद्धिति तक्खणमेवाऽऽणत्ता चित्तगरा । तेहिं वि समप्पियविभागेहिं चित्तिया चित्तसाला । तस्स य लद्धवरस्स रन्नो जो अंतेउरकीडापएसो सो समप्पिओ । तेण य तत्थ सविसेसं चित्तं निम्मव्वंतेण कह वि मिगावईए जालकडगंतरेण पायंगुटुओ दिट्ठो । वेमाणेण नायं जहा 'मियावई एसा' । तेण य पायंगुट्ठगाणुसारेण