________________
[१६४]
देवच्चणवेला वट्टइ । तओ सो 'रण्णा अहं जवेहिं विणा नवखंडो करि(कीरि)स्सामि'त्ति भीओ तं साहुं संकइ । तओ पुच्छइ । साहू तुण्हिक्को अच्छइ कोंचदयाए । जाहे य न कहेइ ताहे सो साहुस्स अल्लचम्मेण मत्थयं बंधित्ता भणइ – 'साहसु केण गहिया ?' अकहते य तहा तेण बंधो भीडिओ जहा लोयणाणि भूमीए निवडियाणि । कुंचो वि कम्मगरघत्तियसण्णिहियदारुभरिगाओ उच्छुडिय गले तालिओ ते जवे वमइ। तओ लोगो – 'आ पाव ! इमे जवा । किं तए ववसियं ?' ति जाव जपंतो चिट्ठइ ताव सो भगवं संपत्तकेवलो पुराओ निग्गंतुं सिलायलोवरि पायवोवगमणेणं सिद्धो त्ति । विन्नायतव्वइयरेण य रण्णा आणत्तो वज्झो सकुटुंबो सुवण्णयारी । सो वि 'न अन्ना संपयं का वि गइ'त्ति पिहियदुवारे घरे सुकुटुंबो लहुं पव्वइत्तु रण्णो मूलमागओ धम्मलाभित्ता भणइ - 'सावग ! धम्मेण वड्दाहि' । तओ 'मुक्को सित्ति मो(वो)त्तुं भणियं रन्ना – 'जइ उप्पव्वइस्ससि तो ते तेल्लभरियकवल्लीए चडाविस्सामि'त्ति छ। मेयज्जो त्ति गयं ॥
कओ य मेयज्जो व्व नि[च्चलो?] [अभय] कुभारेण रंकसाहु त्ति रंकसाहुकहा भण्णइ -
रायगिहे नयरे सेणिओ राया । तत्थेगो पुरिसो रंको नाम कट्ठहारयवणिज्जेणं जीवमाणो सुहम्मसामिणो सयासे धम्मं सोऊण संबुद्धो पव्वइओ । सो य भिक्खं हिंडंतो लोगेण भण्णइ – 'एसो सो रंको कट्ठहारिओ पव्वइओ' । सो याऽसहत्तणेण आयरियं भणइ – 'इओ ममं अन्नत्थ नेह । अहं न सक्केमि लोगोववा(हा)समहियासेउं' । तओ सूरीहिं अभओ पुच्छिओ – "विहरामो वयं' । अभओ भणइ - 'मासकप्पजोग्गं खेत्तं किं एयं न भवइ जेण अण्णत्थ वच्चह ?' सूरीहिं भणियं - 'जोग्गं । परं सेहस्सोवहासो दुस्सहो' । अभओ भणइ – 'अच्छह वीसत्था । अहमेयं लोगं उवाएण निवारिस्सामि' । ____ तओ बीयदिवसे तिन्नि सुवण्णकोडीओ धराविऊणुग्घोसावियं नगरे जहा – 'अभओ दाणं दा[हि]इ' । लोगो आगओ । भणियमभएण – 'तस्साऽहं एयाओ तिन्नि कोडीओ देमि जो एयाइं तिण्णि परिहरेइ, तं जहा - अग्गि पाणियं महेलियं च' । लोगो भणइ – 'एएहिं विणा किं सुवण्णकोडीहिं ?' अभओ भणइ - 'जइ एवं ता किं उवहसेह कट्ठहारयसाहुं तुब्भे ? जओ जो निरत्थो वि पव्वयइ तेणाऽवि सुवण्णकोडीतिगमोल्लेणाऽवि दुल्लहाणि अग्गि-पाणिय-महेलारयणाणि चत्ताणि । अण्ह(ण्ण)हा तुब्भे वि कहं न चयह ?' तओ 'सामि ! सच्चंति वोत्तुं तप्पभिई सव्वो वि लोगो रंकं साहुं सम्मं पसंसइ त्ति ॥छ। रंकसाहु त्ति गयं ॥छ।
लद्धो य रंकसाहुकज्जे व्व सव्वत्थ कुसलेणाऽभयकुमारेण हारो जस्स दाया दगुरदेवो त्ति दगुरदेवकहा भण्णइ -
कोसंबीए नयरीए सयाणीयरज्जंमि सेडुयगो नाम बंभणो । तस्स पुण्णसिरी नाम बंभणी । सा य कयाइ गुम्विणी पई भणइ – 'मम वियायाए घयमोसहनिमित्तं पउणीकरेहि' । भट्टो वि दरिदत्तणओ तं भणइ – 'जं ममऽत्थि तं तुमं पि जाणसि' । तीए भणियं – 'पुप्फसमप्पणेण निच्चं सयाणीयमोलग्गसु, जेण सो तुट्ठो समीहियं संपाडेउ' । तओ सेडुवगो तहेव काउमारद्धो । ____इओ य पज्जोओ सयाणीयसाहणत्थं समागओ सबलो । सयाणीओ वि तमागच्छंतं नाऊण जउणादाहिणकूलओ पुरओण(पूरिऊण?)ऽवगओ जउणुत्तरकूलं । पज्जोओ पुण जउणदाहिणकूलचालिओ वि