________________
[१६३]
चवइ सो बीएण संबोहेयव्वो' ।
तओ पुरोहियसुओ चइऊण तीए दुगुंछाए रायगिहे मेईए पोट्टे आयाओ । तीसे य अत्थि सेट्ठिणी एगा वयंसिया । जओ सा सकुटुंबा मंसासिणि त्ति दटुं तं मेई मंसं विक्किणइ । ताए भण(ण्ण)इ - 'मा अन्नत्थ हिंडाहि । अहं चेव सव्वं ते मंसं किणिस्सामि' । सा वि दिवसे दिवसे आणेइ । एवं च तेसिं पीई घणा जाया । तओ सा सेट्ठिघरस्सेव समीवे सकुटुंबा आगंतूण ठिया । सेट्ठिणी य मरंतवियाइणी। तीए य मेईए रहसि तीसे पुत्तो दिन्नो । सेट्ठिणीए य धूया मइया जाया । सा मेईए गहिया । सेट्ठिणी वि निच्चं तं दारगं मेईए पाएसु पाडेइ । भणइ य – 'जीवउ ममाऽऽसाई(सही)ए मेईए पहावओ भोलओ पुत्तो!' । तेण से नामं कयं मेयज्जो त्ति । संवडिओ य सो देह-कलाहिं । संबोहिओ देवेण न संबुज्झइ ।
____ अन्नया य अट्ठण्हं इब्भकण्णाणं एक्कदिवसेण पाणिं गेण्हाविओ सो जंपाणारूढो जाव नगरं हिंडइ ताव देवो मेयसरीरमणुपविट्ठो । तव्वसेण य सो रुयंतो भणइ - 'जाऽणेण समं जायाऽऽसि धीया सा जइ जीवंती होंता ताऽहमवि विवाहमज्ज तीसे कुणंतो भत्तं च मेत्ताण देतो' । दटुं चेवं समाहाणत्थं सिटुं जहावित्तं तस्स मेईए । तं च सोउं कुविएण मेयदेवेण पाडिओ मेयज्जो जंपाणाओ । वोत्तुं च 'किं तुम असरिसियाओ परिणेसि'त्ति नीओ नियघरं कोलियखड्डाए छूढो । ।
तओ विसन्नो सपच्चयं भणिओ देवेण – 'किमज्ज वि न पडिबुज्झसि ?' सो भणइ – 'सुटु विगुत्तो । ता तहा करेहि जहा एसो कलंको मे फिट्टेज्ज' । देवेण भणियं – 'भणसु, किं करेमि ?' सो भणइ – ‘रन्नो धूयं दवावेहि । तओ सव्वाओ वि अप्पसिद्धीओ फिट्टिस्संति' । तओ पभावं कहित्ता देवेण समप्पिओ तस्स छगलगो । सो य रयणाणि हगड ।
तओ रयणाणं थालं भरित्ता तेण पिया भणिओ - 'रन्नो धूयं वरेहि' । सो वि गओ । थाले समप्पिए रण्णा भणिओ - 'किं कीरउ ?' सो भणइ – 'मम पुत्तस्स नियधीयं देहि' । तओ रुद्रुण नीसाराविओ रन्ना । सो वि दिणे दिणे तहा वच्चंतो भणिओऽभयकुमारेण – 'कत्तो तुहेमाणि रयणाणि ?' सो भणइ – 'छगलगो हगइ' । तओ अभएणाऽऽणाविओ जाव तत्थ दुगंधं हगइ । तओ भणियमभएण - 'देवाणुभावो एसो । परं परिक्खिज्जउ' । तओ भणइ राया – 'दुक्खं वेभारपव्वयं सामि वंदओ चडइ। ता तंमि रहमग्गं करेहि' । सो कओ । अज्ज वि दीसइ । पुणो भणियं - 'पासाणं(पागारं) सोवण्णं करेहि' । कओ । पुणो वि भणिओ - 'जइ समुदं आणेसि तत्थ हाओ सुद्धो होहिसि । तओ ते दाहामो' । आणिओ | वेलाए ण्हाओ । विवाहाविओ सेणिएण नियधीयं । तओ जंपाणारूढो एव्व परिणियाहिं सह सव्वत्थ हिंडिओ ।
तओ ताहिं समं भोगे भुंजइ बारस वरिसाणि । संभालिओ पुणो वि देवेण । सो य महिलाहिं बारस वरिसाणि मग्गिओ दिनाणि य । चउवीसहिं वासेहि सव्वाणि वि पव्वइयाणि ।
तओ मेयज्जो नवपुव्वधरो एगल्लविहारी जाओ । तत्थेव रायगिहे हिंडंतो सुवन्नकारगिहमभिगओ । सो य सेणियस्स सोवण्णियाणं जवाणमट्ठत्तरसयं घडेइ । तेहिं च तिक्कालं देवच्चणं सेणिओ करेइ । निप्फण्णेसु य जवेसु भणियाए वि भज्जाए साहुनिमित्तं झड त्ति नाऽऽणीया भिक्खा । तओ सयमेव सुवण्णयारो गिहमज्झं अइगओ । ते य जवा कोंचेण गिलिया । सो आगओ न पेच्छइ । रन्नो य