________________
[१६१]
तओ रण्णा तुट्टेणं 'कस्सऽण्णस्सेरिसं रयणं घरे भविस्सइ ? 'त्ति भणिऊण हक्काराविओ कउन्नगो । परिणाविओ नियधीयं देवसिरिं । दिण्णं च रज्जद्धं । तओ सुहंसुहेण कंतिमईए देवसिरीए य सह भोगे भुंजमाणस्स सोऊणाऽऽगया सा माहवसेणा वेसा । भइ य 'तया तुमं नीसरिओ मया सव्वत्थ गवेसाविओ न य कत्थइ दिट्ठो । तओऽहं तक्कालाओ चेव पवसियवइत्तं चित्तेण वहंती वेणीबंधं काऊण तावठिया जावऽज्ज तुमं दिट्ठोऽसि 'ति ।
ओ तं पि पडिवज्जिऊण भणिओ कयउण्णगेणाऽभयकुमारो 'अज्जवि मन्ने एत्थ [ मम ] अन्नाओ वि चउरो महिलाओ बहुजणियपुत्ताओ चिट्ठति । परं तेसिं घरं न याणामि' । तओ नायपरमत्थेण भणियं अभयकुमारेण - 'वीसत्थो होहि । तहा करेमि जहा ताओ वि तुह मिलंति' । तओ कराविऊण दुबारं देवहरयं मज्झे कराविया लेप्पमई कउन्नयाणुकारिणी जक्खपडिमा । तओ नगरे दवाविओ पडहगो । घोसावियं च जहा 'नवजक्खस्सेमस्स रन्ना पट्ठावियस्स कत्तियपुण्णिमाए जत्ता भविस्सइ । तत्थ य जो घरसुद्धीए सबाल - वुड्डो नाऽऽगमिस्सइ सो महाडंडेण डंडित्ता निग्गहियव्वो 'त्ति ।
—
-
तओ सोऊणेवं सव्वो वि नगरजणो महाविभूईए तत्थाऽऽगंतुं एक्कदुवारेणं पविसिऊण जक्खं अच्चित्ता बीयदुवारेणं नीसरंतो महाजत्तं काऊमारद्धो । अच्छंति य तत्थोवविट्ठा गब्भहरेगदेसे कउन्नगाभयकुमारा । तओ लहुडिंभगबहुपरिवारिया कमेणाऽऽगया दढसिरी । पूइओ जक्खे । डिंभगेहिं वि अइरछड्डओ कउन्नगबुद्धीए कयनिच्छएहिं 'ताय'त्ति भणंतेहिं समालिंगिओ जक्खो ।
-
तओ नायमभयकुमारेण । धराविया सपरिवारा थेरी । नीया राउलं । भणिया य 'वुड्डेरि ! कालकवलिया तुमं जा एरिसाणि कूडकवडाणि काउं पट्टणमज्झे वससि' । तओ बीहंतीए थेरीए समप्पियमभयकुमारस्स घरसारं । तेणाऽवि कयउण्णयस्स समप्पियं ति ।
-
एवं च ताहिं सत्तर्हि वि भज्जाहिं समं विसयसुहमणुहवंतो अन्नया कयाइ तत्थेव समोसरियं महावीरं वंदित्ता पुच्छइ 'भगवं ! किं निमित्तं सविग्घं मम सुहं ?' तओ भगवया कहिओ तस्स पुव्वजम्मसंबद्धो खीरीए तहिं दाणवइयरो । तओ सोऊणेवं संबुद्धो निव्विण्णकामभोगो पव्वइत्ता सुगई गओ त्ति ||छ | कयउण्णओ त्ति गयं ॥छ ।
जामाउगो य कयउण्णगो व सेणियस्स मेयज्जो त्ति मेयज्जका भण्ण
साकेयनयरे चंदवडेंसओ नाम परमसावओ राया । तस्स दुवे पत्तीओ - सुदंसणा पियदंसणा य। तत्थ सुदंसणाए दुवे पुत्ता सागरचंदो मुणिचंदो य । पियदंसणाए वि दो पुत्ता बालचंदो य । सागरचंदो जुवराया । मुणिचंदस्स उज्जेणी दिन्ना कुमारभुत्तीए ।
गुणचंदो
-
-
—
-
इओ य चंदवडेंसओ राया महामासरयणीए 'जाव दीवो बलइ ताव न पारियव्वं 'ति कयनिच्छओ वासहरे काउस्सगं देइ । तस्स य सेज्जावाली चितेइ - 'दुक्खं सामी अंधतमसे अच्छिहिइ' । तओ तीए बीए जामे विज्झायंते दीवगे तेल्लं छूढं । सो ताव जलिओ जाव अद्धरत्तो । ताहे पुणो वि तेल्ले छूढे ताव जलिओ जाव पच्छिमपहरो । तओ पुणो वि छुहंतीए राया सुकुमारो पहायंतीए रयणीए वियणाभिभूओ कालगओ । उववन्नो देवलोए । पच्छा सागरचंदो राया जाओ ।
अण्णा सो मायरसवत्ति भण 'गेहेमं रज्जं ते पोत्त- पुत्ताणं होइ । अहं पुण पव्वयामि' ।