Page Text
________________
[१५३]
कराविओ य गिहासन्नो सत्थवाहेण मढो । चिट्ठतो तंमि सीसं मुंडाविऊणिदनागो नियंसियकासायवत्थो जाओ लोगविक्खाओ । जणवओ य से परमभत्तीए भत्त - पाण- वत्थोसहाईहिं उवयरिउमारद्धो । जद्दिवसं च पारेइ तद्दिणे सव्वो वि लोगो गहियाहारो नियगिहे दुवारे पडिवालेंतो चिट्ठइ । गिण्हइ य एगस्सेव कस्सइ पिंडं इंदनागो । अओ सेसलोगजाणावणत्थं जग्गिहाओ सो नियत्तइ तंमि ताडिज्जइ भेरी । तस्सद्दं च सोउं नियत्तंति सेसलोगा ।
एवं च वच्चंते काले कयाइ संपत्तकेवलो तत्थेव समोसरिओ गुणसिलगुज्जाणे वद्धमाणसामी । कयं च से देवेहिं समोसरणं । वद्धाविओ सेणिओ तित्थयरागमणेण निउत्तपुरिसेहिं । समुप्पन्नहरिसेण य दवावियं तेसिं महादाणं । पयट्टो महाविच्छड्डेणं भगवओ वंदणवडियाए । पत्तो समोसरणं वंदिओ अणाचिक्खणीयमाणंदसुहमणुहवंतेण तित्थयरो सह अभयाइएहिं । भगवया वि कया सद्धम्मदेसणा पोरिसिं जाव । तओ उट्ठिए भगवंतंमि तप्पायवीढोवविद्वेणं पारद्धा गोयमसामिणा धम्मदेसणा । तओ सो वि उट्ठओ पुन्नाए बीयपोरिसीए । परिसा वि गया नियं ठाणं ।
मज्झण्हसमए य भिक्खत्थं मुणिणो पवेसमाणा वारिया महावीरेण । पट्ठाविओ य संदेसयं दाउं गोयमो । सो वि गंतूणिदनागं भणइ - 'भो ! अणेगपिंडिया ! एगपिंडिओ दट्टुमिच्छइ' । सोउं चेममस्सुयपुव्वं चितियमिंदनागेण 'कहमणेगपिंडिओऽहं जो एगपिंडं गेण्हामि ? अणेगपिंडिया एए जे अणेगपिंडे बहुघरेर्हितो गेण्हंति' । समुवसंतकोवेण य चिंतियमणेण - 'अच्चुवसंतवेसायारा एए न अन्नहा जंपंति । ता किमेयं ? 'ति सम्मं चितेंतेण नायं 'नूणं होमि अणेगपिंडिओ जो सव्वनयरे पयणाईयं करावेमि । एए पुण अकयाकारियविसुद्धाहारभोइणो । ता एए न अणेगपिंडिया' । भावेंतस्स य समुप्पण्णं जाइसरणं । सुमरिपुव्वभवो जाओ पत्तेयबुद्धो महारिसी । कालंतरेण य पत्तो नेव्वाणं ति ॥ इंदनागो त्ति गयं ॥छ । संबोहिओ य सामिणा गोयमं पेसिऊणिंदनागो व्व सीहहालिओ त्ति सीहहालियकहा भण्णइ
-
-
-
राग गुणसिलचेइयाओ महावीरेण सीहहालियदिक्खादाणसमुट्टिउट्ठाणे(?) पेसिओ गोयमो । सो वि तत्थ गंतुं हलं वाहेमाणं तं भणइ 'भो ! किमत्थं हलं वाहेसि ?' हालिएण भणियं – 'निव्वाहत्थं' । गोयमो भइ 'तुममहं निव्वाहिस्सामि, किं किलिस्ससि ?' तओ सो हलं मोत्तूणाऽऽगओ तस्स समीवं । गोयमेण वि संबोहिऊण पव्वाविओ भुंजाविओ य परमाहारेण । तओ हट्ठचित्तो भणिओ - 'एहि वच्चामो सामिसमीवं' । तओ ‘एवं करेमो 'त्ति वोत्तुं गोयमेण सह सो हालियसाहू तावाऽऽगओ जाव समवसरणमज्झत्थो । दूराओ चेव सामी दिट्ठगोयरे पडिओ । तओ सहसु त्ति समुप्पण्ण [ रोसो] 'रे गेण्हेमं नियकलप्पलयं ति [व] त्तुं मोत्तूण य [ उवगरणं] कोवे [ण] संपलाणो हालिओ गओ नियक्खेत्तं । पडिग्गहियं पुणो वि नियहलं ।
1
गोयमो वि सविलक्खो समागओ भगवंतमूलं । वंदित्ता भइ 'भगवं ! किमेसो तुब्भेहिं हालिओ दिक्खाविओ ?' भगवया भणियं – 'गोयमा ! पुव्वि तिविट्टुवासुदेवभवे वट्टमाणेण मए एसो सीहो संतो विणासिओ आसि । संपयं पुणोवसमकरणस्स समओ त्ति नाऊण तुमं पेसित्ता दिक्खाविओ । पुव्ववेराणुबंधेण य मह दंसणमसहंतो पुणो वि पलाइउं गओ सट्ठाणं । परं खणमेत्तं पि पव्वज्जापरिणामसंपत्तीए सिद्धिसुहमहीरुहस्साऽवंझबीयाभागी जाओ एस सीहहालिओ त्ति ||छ । [सीहहालिओ त्ति गयं ॥ छ | ] किंच
-
-
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |