Kahavali Pratham Paricched Part 02

SR No.: 007109
Original Sutra Author: N/A
Author: Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
Publication Year: 2016
Total Pages: 378
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 166

[१४९]
तओ भद्दाए भणियं - 'देव ! कओ अम्हगिहागमणेण पसाओ । तहा वि सपरिवारेण सारीरठिईए पसाओ कीरउ' । सोउमेयं भणियं राइणो अमच्चेण - 'भद्दा ! तुज्झ पणयभंगो न होइ तहा आगमणेण चेव सव्वं मए पडिवनं' । ताहे अइवीसत्थयाए नियभवणुज्जाणकीलाओ वि अहिययरं कीलिओ राया अब्भंगाविओ भद्दाए । उव्वट्टिओ सुगंधिउव्वट्टणेण । तओ चित्तजंतपओगेहिं संवारिज्जमाणजलधारापवाहेसु मज्जंतस्स रन्नो रुप्प-सुवन्न-मणिमयवावीसु अइसंभमेण कह वि निवडियं मुद्दारयणं । तओ तरलतारं निरूवयंतस्स सामिणो भद्दाए भणिया चेडी - 'हला ! अन्नत्थ वावीए उदयं संचारेहि' । तहा करतीए तओ दिटुं तत्थ राइणा विविहमणिनियररइयं चामीयर[र]जतुणमेत्तपडिबद्धं आभरणमणेगविहनिम्मल्लं सालिभद्दस्स । तम्मज्झनिवडियं मुद्दारयणं न रेहए अहियं । दट्टणेसिविलिए वि हु पुच्छइ – "किं एत्थ एयं नि[वडियं?]' ।
कहियं च परियणेणं, – 'इह देवो सालिभद्दभोगंगे । अन्न]न्ने पइदियहं, आणेइ तेणुज्झियाइ इहं' ॥ तो चिंतिउं पवत्तो, – “किमसझं पुन्नपूरियस्सेह ?।
देवा वि किंकरतं, पावेंति न एत्थ संदेहो ॥ तओ विचित्तवत्थ-गंध-मणि-मल्लालंकारेहिं भूसियं जाविऊण भद्दाए विविहमणि-सुवन्ननियरेहि पडिपुन्नरायालंकारेहि य सम्माणिऊण भत्तीए विसज्जिओ राया ।
एत्थंतरंमि संसारभउव्विग्गचित्तस्स कहियं सालिभद्दस्स कल्लाणमित्तेण, जहा – 'अज्ज गुण[सिल]चेइए समोसरिओ धम्मघोससूरी । तस्स य राया अंतेउर-पुर-चाउव्वेज्जपरिगओ वंदणवडियाए निग्गओ' । तओ सालिभद्देण माया भणिया – 'अहं वि अज्ज तं दट्ठमिच्छामि' । तओ तीए भणिओ - 'पुत्तय ! सालिभद्द ! तुमं पि गच्छ' ।
तओ पहाणतुरएहिं पहाणसुवन्नविचित्तिओ रहवरो सज्जिओ । तत्थाऽऽरुहिय महाविभूईए सपरियणो उज्जाणं गओ सालिभद्दकुमारो । तओ रहाओ ओयरिउं पाएसु निवडिऊणुवविट्ठो पुरओ । राया वि सेणिओ तत्थेवोवविट्ठो चिट्ठइ । तओ धम्मघोसायरिओ खंताइलक्खणं साहुधम्मं सावयधम्मं च तहा संसारसरूवं च परिकहेउमाढत्तो । तओ अवसरपत्तं सालिभद्देण भणिअं - 'भयवं ! केण पुण कम्मणा सुकएणं परो नाहो न हवइ ?' धम्मघोसेण भणियं - 'सालिभद्द ! सुकयतव-चरणेणं पाणीणं जम्मंतरे वि परो नाहो न हवइ' । तओ सालिभद्देण भणियं – 'तवं(तवचरणं?) तुब्भ पायमूले करिस्सामि । किंतु जाव मायरं पुच्छामि ।
तओ धम्मं सोउं गुरुं वंदित्ता सव्वे सभवणेसु गया । सालिभद्देण भणियं गंतु भद्दाए निवेइउं - 'अज्ज मया असुयपुव्वो धम्मो सुओ' । तीए भणियं – 'पुत्त ! सोहणं कयं' । सालिभद्देण भणियं - 'जइ एवं ता पव्वज्जं गेहामि' । तओ मायाए भणियं - 'पव्वज्जा पुत्त ! दुक्करा । जओ तत्थ केसुप्पाडण-भूमिसयण-बंभचेराईणि जावज्जीवं पालियव्वाणि । तुमं च देवकओवभोगेहिं विद्धिमुवगओ' । सालिभद्देण [भणियं - 'सुहंसुहेण भोए भुंजिऊण तओ वयाई पालेउं कट्ठाई च सहिउं च असमत्था पुरिसा कायरा चेव । अहं च न तारिसो' । ताहे भद्दाए] भणियं – 'जइ एवं ता थोव थोवं उवभोगं परिच्चयाहि । माणुसभोयणस्स य हेवायं करेहि' । सालिभद्दो वि तहेव पडिवज्जिय बत्तीसण्हं तूलीणं दिणे दिणे एक्केक्कं