________________
सुसिणिद्धमाहारमजीरमाणो पंचत्तमुवगओ ।
तओ भ(त)द्दाणपभावओ रायगिहे नगरे गोभद्दो नाम सेट्ठो, भद्दा से भारिया, तीए अणेगमणोरहसहि गब्भत्ताए उववन्नो । दिट्ठो य तीए रयणीए महल्लंतमणोहरो कलमसालिवणसमूहओ निवेइओ य । सत्थपाढगेहिं भणियं 'अइपहाणो ते पुत्तो भविस्सइ' । कालक्कमेण य तहाविहे चेव सालिवणे दोहलं माणिय पसूया । जायस्स य दोहलाणुरूवं पइट्ठावियं से नामं सालिभद्दोति ।
-
कालक्कमेण य संपत्तजोव्वणो पहाणकुलुप्पन्नाओ रूव - जोव्वण - कला - कोसल्लजुत्ताओ बत्तीसं इब्भधूयाओ सभवणठिओ चेव पत्थणापुव्वं परिणाविओ । पिया य सकुलक्कमागयं सावगधम्मं पालिय वेमाणिसु उववण्णो । तत्थ वि पुत्तपुन्नाणुभावागरिसिओ पइदिणं विचित्तवत्थमल्लरयणालंकाराइयं सवहूयस्स संपाडेइ । एवं च निरुवमे भोगे भुंजमाणो चिट्ठइ । माया य से सयलकरणिज्जं [करे ] इ ।
[१४८]
अन्नया य राइणो सेणियस्स आगंतूण वणिएहिं कंबलरयणाणि उवणीयाणि । अघाणि राइणा पडिसेहियाणि । पच्छा तेहिं भद्दाघरे नेऊण विक्कीयाणि । तओ चेल्लणाए देवीए कंबलरयणत्थं किरकिरेंतीए रन्ना आणाविय ते पुरिसा पुच्छिया भणंति – 'गहियाणि सालिभद्दजणणीए सव्वाणि । तत्थ य पेसिया एहिं पुरिसेहिं भणियं जहा 'देव ! तक्खणं चेव भद्दाए ताणि कंबलरयणाणि फालिऊणं वहुयाणं पायलूहणगाणि दिन्नाणि । भणियं च णाए " जइ पुराणगेहिं कज्जं तो पेसेमि" । एवं च सोऊण गाढयरं रुट्ठा चेल्लणा 'एक्कं पि किं मंनिमित्तं न तीरए घेत्तुं ?' |
-
--
विम्हिओ य राया दिट्ठीए पुणो वि पुरिसं पेसित्ता भद्दं भणावेइ – 'पट्ठवेहि सालिभद्दं जेण तं पेच्छामि' । गंतुं चाऽऽगओ कहेइ राइणो पुरिसो जहा 'तस्स माया विन्नवेइ, न कयाइ सालिभद्देण चंदाइच्चा वि निरंतररयणच्छायापगासिय भवणोवरि दिट्ठा । न य घराओ बाहिं निग्गओ । ता जइ अम्हं राया घरागमणेण एक्कं पि करेइ पसायं ता अणुग्गैहिया होमो' । एवं च सुणिय पडिवन्नं राइणा । जाणावियं भद्दा । ताए वि कहावियं रण्णो 'जइ एवं ता देवेण पडिक्खियव्वं जावाऽहं सामग्गं करावेमि' । तओ सुट्टु समिद्धत्तणओ तीए राउल - नियघरंतरालमग्गेसु कराविया हट्टसोहा । ओभावा(लंबा?)वियं गिहदुवारे तोरणं । रयाविओ गेहंमि रमणीओ उल्लोओ । वित्थिन्नदेसभागे पुयगित्तसावियाणि (मोत्तियसोत्थियाणि रयावियाणि) विविहाणि । तओ सद्दाविओ राया ।
-
-
सो वि अ(स)विम्हयं पेच्छंतो सालिभद्दगिहं [समागओ ।] गिहागयस्स कओ जहोचिओ सपरियणस्स उवयारो । भणियं राइणा 'पेच्छामो सालिभद्दं' । निवेइयं च सालिभद्दस्स माऊए 'तुज्झ घरे राया आगओ चिट्ठइ' । तेण भणियं 'अंब ! तुब्भे चेव तस्स अग्घं जाणेह' । तीए भणियं 'पुत्त ! [न एयं ] भंडं, किंतु जो तुज्झ सामिओ सो गिहमागओ' । सोउं चेवमस्सुयपुव्वं 'ममाऽवि किं कोई अन्नो सामिओ ?'त्ति चिंतंतो वेरग्गं गओ 'अहवा किं चोज्जं ? जओ जुत्तमेवमम्हारिसाणं विसयपंकखुत्ताणं मोहरायवसवत्तीणं, [तहा] मुणिणो चेव कयत्था हवंति 'त्ति भावयंतो विरइयविचित्तरयणसोहो अच्छरगणपरिवुडो व्व देविंदो अवइन्नो पासायतलाओ । राइणा वि अइनेहगब्भिणं पुलइयबहुमाणपुरस्सरं निवेसिओ नियउच्छंगे । सालिभद्दस्स वि अणुचिय (अणणुभूय ? ) मसुइगंध अग्घायणेणं समुच्छलिए अच्छिजलदए भणियं भद्दाए 'देव ! विसज्जिज्जउ सालिभद्दो । अणणुभूयपुव्वं एएण माणुसपुप्फ-गंधाइ - सेवणं' । ओ विसज्जिओ राइणा आरूढो तं देवपासायं ।
-