________________
[१४३]
[वरिसायालंते, य तइयं थंडिलं करावियं ।] तओ तुमं गिम्हकाले तहेव पलित्तेसु वणेसु बहूहिं हत्थिरूवेहिं परिवुडो पलायमाणो पत्तो पढमं मंडलं । तत्थ य अन्ने बहवे सीह-वग्घ - विरूय-चित्तगाईया पुव्वपविट्ठा निरंतरं चिट्ठेति । तओ तुमं बीयं मंडलं गओ । तं पि तहेव अणुकंपाए मोत्तुं तइयं मंडलं गओ सपरिवारो चिट्ठसि । तत्थ वि तए कंडूयणत्थं पाए उक्खित्ते ससओ तंमि ठाणे पविट्ठो दिट्ठो । तओ सत्ताणुकंपाए सो पाओ तए हेट्ठा न मुक्को । तीए य जीवाणुकंपाए मणुस्साउयं निबद्धं । परित्तीकओ संसारो । जाव एसो वणदवो अड्डाइज्जेहिं राईदिएहिं वणं झामित्ता उवसंतो ताव ते सिंहाईया अग्गिभयविप्पमुक्का ओ महामंडलाओ निक्खंता । तुमं पि मे ( म ? ) हाजिन्नदेहो किलंतो 'वणं निस्सरिस्सामि'त्ति चिंतिऊण सहसा पसारियपाओ चलिओ धस त्ति धरणीयले सव्वंगेहिं निवडिओ । तओ दुरहियाससिगालाइभक्खणवेयणं तिन्नि राइंदियाइं अहियासित्ता एगं वाससयं आउं पालित्ता कालं किच्चा धारिणीए देवीए कुच्छिसि पुत्तत्ताए उन्नो |
ता तए तिरिएण वि होऊणं अणुकंपाए पाओ निक्खित्ता तत्थेव पडिसाहरिओ । संपयं पुण संपत्तविवेगेण विसेसओ सगुणसमणाणं हत्थसंघट्टणाई सम्मं अहियासेउं जुतं' ।
तओ एमट्ठे सोच्चा पुव्वजाई सरित्ता आणंदंसुपत्तनयणो समणं भगवंतं पयाहिणीकाउं वंदइ । तओ मिच्छादुक्कडं दाडं 'अच्छिमेत्तं मोत्तुं अन्नत्थ सव्वावयवेसु वि संघट्टिज्जंतो न मणदुक्कडं काहं' ति अभिग्गहं गेण्हिय पव्वज्जं काउं विजयविमाणे उववन्नो । तओ चुओ महाविदेहे सिज्झिस्सइति ॥छ | मेहकुमारो त्ति गयं ॥छ ।
मेहकुमारमन्ने पायछड्डल(ल्लि ) यत्ति छडल्लियाकहा भण्ण
देसस्सेगस्स पच्चंतगामे जिणदासो नाम सावगो परिवसइ । तेण नियधीयाए विवाहो आढत्तो । तत्थ वि कह वि साहवो संपत्ता । तओ पिउणा भणिया सा धीया 'पुत्ते ! नियपगरणे सयं चेव साहुणो पडिलाहेहि' । तओ सा कयालंकारा साहूण निप्पडिकम्मसरीरत्तणओ पासेएण समागयदुगंधाण चिंतेइ 'अहो ! सोहणो जिणधम्मो, परं फासुएणं चेव पाणिएणं साहवो ण्हायंता ता को दोसो होंतो ?' तओ सा तं दुच्चितियं अणालोइत्ता चेव कालं काऊण रायगिहे गणियाए पोट्टे उववन्ना । सा य गब्भत्था चेव तीए अरई जणंती बहूहिं गब्भपाडणेहिं पाडिया वि बलियाउयत्तणओ न पडिया । तओ सा समए जाया समाणी एगंमि वणे दासीए हत्थेण छड्डाविया वेसाए । उच्छलिओ य तत्थ तीए सो पुव्वदुच्चितियनिमित्तो भगंध
-
—
इओ य सेणिओ तेणेव पएसेण महावीरवंदणत्थं निग्गच्छइ । तस्स य खंधावारो तीए गंधमसहमाणो उप्पण गंतुमाढत्तो । तओ रन्ना भणियं • 'किमेयं ?' परिवारो भणइ 'एगाए बालियाए दुग्गंधेण सव्वं वणमेयमभिभवियं' । तओ सोउमेवं चोज्जिएणं रन्ना गंतुं सा दिट्ठा बालिया चिंतियं च - 'एसेव भगवओ समीवे पढमं पुच्छा मए कायव्वा' । तओ गंतूण भगवंतसमीवं वंदित्ता पुच्छइ राया बालिया - वृत्तंतं । सामिणा वि साहिओ तीसे दुच्चितणाईओ पुव्वजम्मवइयरो । तओ रन्ना भणियं 'कहमेसा तं कम्मं खोडिस्सइ ?' सामी भणइ - 'खोडियं चेव तं संपयं कम्मं । सा य जोव्वणत्था अट्ठ संवच्छराणि जाव तुह चेव अग्गमहिसी भविस्सइ' । रन्ना भणियं 'को पच्चओ ?' सामी भणइ 'जा तए सह रममाणी पट्ठीए समारुहिऊण तुमं जिणित्ता वाहिस्सइ तं जाणेज्जसु' । तओ वंदित्ता गओ सेणिओ ।
―
—
-