________________
[१४२]
views
womamiwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww
को वा पुप्फमालो व्व कुलीणो न समुवएसं पडिच्छेज्ज जहा मेहकुमारो त्ति मेहकुमारकहा भण्णइ -
रायगिहे नयरे सेणिओ राया । तस्स धारिणी देवी । तीए य सेज्जागयाए दिट्ठो कयाइ सेयगइंदसुमिणओ । साहिओ रन्नो । तेणाऽवि सद्दिऊण साहिओ सुमिणपाढगाणं । तेहिं वि समाइट्ठा पहाणपुत्तुप्पत्ती । तीसे य धारिणीए गब्भदाणकालोवरि तिहं मासाणं पुन्नाणं अकालमेहेसु दोहलो जाओ। तओ सा देवी तंमि अपूरमाणे दुब्बला जाया । दट्ठण तं तहाविहमंगपडियारिगाए निवेइयं सेणियस्स । गओ तीए पासे । पुच्छिया य संती तुसिणीया चिट्ठइ । पुणो पुच्छियाए साहिओ दोहलो । तस्सुवायं च अजाणतो अभयं पुच्छइ । तेण भणिया – “निब्भंता अच्छह । संपाडेमि अहं' । गओ पोसहसालाए । दब्भसंथारठिओ पुव्वसंगइयस्स देवस्स कए अट्ठमभत्तं करेइ । तओ आगओ देवो भणइ - 'किं करेमि ?' अभओ भणइ - 'मे माऊए अकाले मेहदोहलयं पूरेह' । तहा काउं गओ देवो । तओ देवी नवण्हं मासाणं अट्ठमाण य राइंदियाणं पुन्नाणं पसूया दारयं । नामं च से कयं मेहकुमारो त्ति । वड्डिओ देहोवचएण कलाकलावेण य।
अन्नया सामी समोसढो । निग्गओ सेणिओ पुत्तपरिवारो । कया भगवया संसारवेरग्गजणणी धम्मदेसणा । संबुद्धो मेहकुमारो । जाओ सावओ । कालंतरेण य अम्मा-पियरं आपुच्छित्ता गहिया भगवओ पायमूले दिक्खा । तओ तंमि चेव दिवसे समणेहिं गुजारिए(गुणारिह?)जेट्ठाणुक्कमेण सेज्जासंथारएसु दिज्जमाणेसु मेहस्स दुवारदेसे संथारओ जाओ । तओ समणा राईए वियाले उच्चार-पासवण-वायणपुच्छणाइकज्जेहिं निग्गच्छंता आगच्छंता य मेहे(हं) हत्थे पाए सीसे य संघटुंति । तओ तेण सव्वराईए खणमवि अच्छीणि न मे(न निमी)लियाणि । चिंतियं चऽणेणं कम्मोदयओ - 'जयाऽहं गिहवासे होतो तया समणा आयरेण गोरवं करेंता । एहि न करेंति । [ता] आपुच्छित्ता महावीरं अगारं गच्छामि' ।
तओ पहाए गए(गओ) भगवओ वंदओ । उवविठ्ठो तयासन्ने । तओ भणिओ भगवया मेहकुमारो - 'ते जागरमाणस्स आसि एवंविहोऽभिप्पाओ ?' सो भणइ - ‘एवं' । भगवया भणियं - 'अणुचिओ सो तुम्हारिसाणं महासत्ताणं । जओ इओ तुमं तच्चे भवे जंबुद्दीवे भारहे वासे वेयड्डपायमूले जूहसहस्साहिवई वणचरकयनामगो सुमेरुप्पहो नाम गइंदो । तत्थ य अन्नया कयाइ उण्हालए दवसंपलित्ते वर्णमि तुमं भीओ बहूहिं हत्थीहिं हत्थिणीहि य समं पलाओ जराजज्जरियदेहो किह(लं)तो महंतं सरं अप्पोदयं पंकबहुलं अतिच्छेण(अतित्थेण ?) प(पि?)वासिओ त्ति पविट्ठो य अंतरा पंकखुत्तो न जलं पत्तो । तिसिओ य पुणो वि कायं उक्खिविउं कमा दढयरं खुत्तो दटुं गएणेगेणं चिरनीसारिएणं पुव्ववेरं सुमरंतेणं तिक्खेहि दंतेहिं विद्धो तारिसं च दुरहियासं वेयणं सत्त राइंदियाणि अहियासित्ता वीसुत्तरवाससयं आउयं पालित्ता अट्टज्झाणेण मओ संतो तत्थेव भारहवासे विंझगिरिपायमूले उप्पन्नो गंधहत्थित्ताए । तओ उम्मुक्कबालभावो जोव्वणं पत्तो वणचरकयनामो मेरुप्पहो चउदंतो गंधहत्थी सत्तसयजूहाहिवई जाओ । तओ अन्नया तुमं गिम्हकाले वणदुमपलित्तेसु वणेसु जहा पुव्वं तहा बहूहिं कलभियाहिं संपरिवुडो पलाओ । चिंतियं च तए - 'कहिं मए एरिसो अग्गिसंभमो दिट्ठपुव्वो' । तओ सुतेण(सुद्धेण?) भावेणं जाई सरिया। तओ तीए [पहावे]ण तए पढमपाउसे गंगाए अदूरे बहूहिं एत्थि-हत्थिणी[हिं] तण-कट्ठ-वल्ली-खाणु-रुक्खाइयं सव्वं गहाय एगते एगवित्ता महंतं एगं थंडिलं करावियं । पुणो वरिसायालए तहेव बीयं थंडिलं करावियं ।