________________
[१३४]
तीसे चोत्तीसवाससयाऊ सीहसेणो नाम पुत्तो । सो य सुट्ठ वल्लहो त्ति माया-पिऊहिं परिणाविओ सम्मा*(सामा)देवीपमुहाणि पंच भज्जासयाणि । कराविओ य भज्जासंखपा[सा] यपरिवेढिओ मज्झे पा[सा] यवडेंसओ। तंमि सो ताहि समं ललंतो कयाइ मए महसेणो राया जाओ । सत्तो य सम्मादेवीए न सेसभज्जाओ भुंजइ । तम्मायरो य मच्छरियाओ मंतेंति – 'पेच्छइ(ह), इमाए परिभवियाओ णे धूयाओ। ता तहा ववसामो जहा एसा मरइ' । तं च मंतयंताओ नाउं कह वि सम्मादेवी पभीया पविट्ठा कोवगिहं । पुच्छिया य निब्बंधेण रण्णा भणइ - 'विसाइपओगेण एवमेवं मंतेंतीओ सवक्किमायरो मं मारिस्संति' । रन्ना वि 'मा भाहि, तहा करिस्सं जहा ते खेमं होइ'त्ति वोत्तुं नियपुरिसेहिं नगरबाहिं गुत्तदुवारो कराविओ महंतो पासाओ । निमंतावियाओ य सेसदेवीमायाओ । सहरिसं पउत्ता(पत्ता)ओ । पुप्फ-वत्थ-तंबोलाइणा सम्माणिउं तंपि(मि) पासाए दवावियावासाओ, निरूवियमहाणसिएहिं भुंजावियाओ परमरसोईए, पाइयाओ मज्जं, गेय-महू(नट्ट?)-पेक्खणयक्खित्तचित्ताओ जाव चिटुंति ताव विवित्तपुरिसेहिं सहाऽऽगंतुं रन्ना पिहियदुवारो पज्जालाविओ सो पासाओ । पट्टा(मया?)ओ य कलुणं विलवंतीओ सेसदेवीमाऊओ ।
काउं चेमं महापावं सीहसेणो छट्ठपुढविनेरइओ बावीससागरोवमाऊ होऊणिह रोहीडए नयरे दत्तसत्थवाहस्स कण्हसिरीभज्जाए जाया असीइवासाऊ देवदत्ता नाम धीया । सा य रूवाइसयसंपन्ना जोव्वणत्था बहुदासीसहिया नियपासाओवरि कणयमयगेंदुएण रमंती जाव चिट्ठइ तावाऽऽसवाहणियानिग्गएण वेसमणदत्तरन्ना तप्पएसागएण दटुं पुच्छिया नियपुरिसा – 'कस्सेसा धीया ?' [कहियं] तेहिं । तओ राउलागएण रन्ना सा वराविया पूसनंदिनिमित्तं । दत्तसत्थवाहो वि सबहुमाणं पडिवज्जित्ता सोहणदिणे सुहिसयणसमेओ देवदत्तं पुरओ काउं गओ रायंतियं । रन्ना वि कओचियकिच्चेणं महाविभूईए परिणाविओ पूसनंदी । देवदत्ताए सह विसयसुहमणुहवंतो कयाइ मए वेसमणदत्ते राया जाओ । सो य सुटू माउभत्तो त्ति निच्चं पायवडिओ ज(जा)व सिरीए न कालोचियं ण्हाणनेवत्थालंकार-भोयणाई [कयं] तावऽप्पणो वि [न करेइ] । दटुं च तं तुच्छत्तणओ देवदत्ता 'जइ सिरी मारिज्जइ तो मं चेव राया मन्नई'त्ति चिंतित्तु कयाइ सेज्जाविरहियं(विरहियसेज्जं?) निब्भरसुत्तं पेच्छित्तु सिरिदेविं, दिसालोयं कुणंती गया रसोइहरं । काउं च तत्थऽग्गिवन्नो लोहमयकुसओ संडासएणाऽऽ[णित्ता] णिच्छूढो तीसे अवाणे । तेण य महावेयणक्कंताए सिरिदेवीए सोउं करालारसियं धाविया दासी । पेच्छंती य सा तुरियमवक्कमंतं देवदत्तं जाव पहुत्ता ताव मया सिरिदेवी । तं दटुं च तहाविहाणं(विहं) 'हा हा ! अहो अकज्जं !'ति धाहावेंती गया पूसनंदिसमीवे । साहिओ देवदत्तावुत्तंतो । सोउं च माउमरणमइमोहिलो त्ति मुच्छिओ पूसनंदी । खणंतरेण य लद्धचेयण्णेण सिरीदेवीए मयकिच्चं काउं देवदत्ताए रुद्रुण तेण सा वज्झा आणत्ता जहा तए दिट्ठा' ।]
[गोयमो भणइ – 'सामि! इओ सा कहि होही?' सामी भणइ – 'असीइवासाउया सा रयणप्पभाए पुढवीए उववज्जित्ता वहस्सइदत्तो व्व भमियसंसारा गंगपुरे नयरे हंसो साउणियमारिओ तत्थेव नयरे सेट्ठिपुत्तो सोहम्मदेवो य होउं महाविदेह]वासे सिज्झिही । जहा अज्ज(अंजू) ।
तं जहा - वद्धमाणपुरे विजयमित्तो नाम राया । तहा धणदेवो नाम सत्थवाहो । तस्स पियंगुभज्जाए अंजू नाम धीया । समोसरियस्स य तत्थेव माणिभद्दजक्खनिवासे विजयवद्धमाणुज्जाणे सामिस्स गोयमो भिक्खट्ठा छट्ठपारणए [पविट्ठो] विजयमित्तरायस्स असोगवणियंतिएणं नीलगवत्थनियत्थं * विपाकसूत्रे | + 'विरहियसयणिज्जसि' इति श्रीविपाकसूत्रे ॥