________________
[१२७]
पुच्छिया विन [पडिक्कंता ] सम्ममाउट्टी [ए] भणइ य - 'पुव्वब्भासेणाऽऽगच्छइ जणो' । तं चाऽणालोएउं कालगया पंडरज्जा सोहम्मे एरावणस्स अग्गमहिसी जाया । सा य रायगिहे समोसरिय[स्स] महावीरस्साऽऽगया समोसरणे । धम्मकहावसाणे य हत्थिणीरूवं काउं सामिणो पुरओ नच्चंती महया सद्देण वायकम्मं करेइ । ताहे गोयमो जाणंतो वि सामि पुच्छ 'भगवं ! किमेयं ?' सामिणा वि साहिओ से पुव्वभवो, मा य अन्नो वि को वि साहू साहुणी वा मायं काही ।
तेणेसा वा (मा) यकम्ममेवमकासी जहा सिरिदेवी । तं जहा
-
वाराणसीए भद्दसेणजुन्नसेट्ठिणो नंदाभज्जाए धूया नंदसिरी नाम वरविवज्जिया तत्थेव को गुज्जा समोसढेण पासनाहेण पव्वाविडं दिन्ना गोवालिपवत्तिणीए सिस्सिणी । सा य पढममुज्जमिउं पि पच्छा संजम-पराभग्गा वारिज्जंती वि ठिया भिन्नवसहीए । तओ सच्छंदा चेव मरिऊणुप्पन्ना चुल्लहिमवंते पउमदहे सिरी नाम देवगणिया । तओ परमेसा वि पंडरज्जा देवी व वत्तव्वा । नवरं सेणियपुच्छाए जहुत्तं साहिया सामिणा जहा गोयमपुच्छाए दहणदेवो । तं जहा
-
सामी भइ
पाडलिपुत्ते हुयासणो नाम सावयबंभणो । जल [ण ] सिहा से भज्जा । तीसे दो पुत्ता - जलणो दहणो य । चउरो वि निव्विन्ना पव्वइया । तेसि पि मज्झाओ जलणसिहा - हुयासणा जलणो य सहावओ चेव रिजू, दहणो उण मायाबहुलो । सो य अणालोइयपडिक्कंतो कालं ग[ओ । कालं] काउं दो वि सोहम्मे सक्कस्स अब्भितरपरिसाए पंचपलिओवमाउया देवा जाया । दोण्णि य ते आमलकप्पानयरीए अंबसालवणे चेइ[ए] समोसरियस्स महावीरस्साऽऽगंतुं भत्तीए नट्टविहिं दरिसेंति । तत्थ य जलणदेवस्स सुट्रु रमणीयं नट्टविहिं दहणदेवस्स पुण पयत्तेण वि कुणंतस्स वंक-तेड्डुं तं दट्ठूण गोयमो भणइ 'भगवं ! किमेयं ?' 'जेणासि जम्मंतरे पढमो रिजुभावो बीओ पुण वंकभावो जहा मियापुत्तो ॥ तं जहा मियग्गामे नगरे विजओ नाम खत्तिओ । तस्स मियादेवीए जच्चंधो मूओ बहिरो हत्थ - पायकन्न-नासाठाणेसु निभत्तधारी रुंडो मियापुत्तो नाम दारओ । तं च भूमिगिहगयं मियादेवी पच्छन्नं भत्तपाणेहिं पडियग्गइ । इओ य तत्थेव ईसाणदिसि सुहुमजक्खनिवासे चंदणा (णपाय) यव उज्जाणे समोसरियं महावीरं बहुजणरवाओ नाऊण एगो जच्वंधो पुरिसो दुत्थिओ दंडए अन्नपुरिसेण कड्डिज्जमाणो भत्तीए गंतुं सामिं गंतूण(वंदिऊण) निविट्ठो य चरिमेगदेसे धम्मं सुणइ । तं च दट्टुमुट्ठिया परिसा वंदित्ता [गया ?]। गोयमो भणइ सामिं 'भगवं ! किमेरिसो अत्थि जच्चंधो अन्नपुरिसो ?' सामिणा वि साहिए जहुत्ते मियापुत्ते गो[यमो भणइ 'तं सामि ! तुम्हाणा]ए दट्टुमिच्छामि' । विसज्जिओ य सामिणा गओ विजयखत्तियगिहे । जत्थ मियादेवी [तं] दठ्ठे भत्तीए वंदित्ता भणइ 'संदिसंतु भगवंता ! किमागमणपओयणं ?' गोयमो भणइ – 'तुब्धं पुत्तं [दट्टु ]मिच्छामि' । सोउं चेमं मियादेवी 'भगवं ! चिट्ठह इहेव खणं जेण तं दंसेमि'ति वोत्तुं गया रसोइहरं । तओ निच्छिऊण सारवत्था (त्थू ? )णि भत्तपाण [ भरिय]कट्टसगडियं क‡ती गोयमंतियं गंतुं भणइ - - 'भगवं ! चलसु जेण दंसेमि पुत्तं', आएगं (आएंतं?) च
-
'भगवं ! तुमं पि मुहपोत्तिआए
-
-
-
—
—
गोयमं सा भूमिगिहदुयारे नेऊण य वत्थेणं नक्क- मुहं पिहेंती भाइ नक्क-मुहं पिहेह' । तहा य कए परम्मुहाए होऊणुग्घाडिओ (ए) भूमिगिहे वहक्किओ अईव बहुलो दुस्सहो दुग्गंधो। दिन्नं चाऽन्नपाणं तं पविसित्तु तीए सो मियापुत्तो लहुं पूय - सोणियत्ताए परिणामेइ । तं पिय पूयं सो भुंजइ । दठुं च तं तहा गोयमो 'अहो दुरंतो दुकयकम्माणं विवागो जमेवमणुभवइ पाणी । जे