Kahavali Pratham Paricched Part 02

SR No.: 007109
Original Sutra Author: N/A
Author: Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
Publication Year: 2016
Total Pages: 378
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 139

[१२२]
'पुच्छामि य पिययमाओ तुब्भे अहं, जइ ललियंगयं पुणरवि सा देवी रूवविम्हिया [चेडिं] पट्ठवित्ता भणावेइ - "एहि [एहि]" । ए[वं] वि साहिओ सो किं पविसेज्ज ?' ताहिं भणियं – 'कहं पविस्सइ तहाणुभूयदुक्खो ?' जंबुनामेण भणियं – 'अह सो अन्नाणयाए पुणो वि पविसेज्ज न उणाऽहं नायपरमत्थो गब्भवासपवेसकारणं अणुचरामि' ।
तओ ताओ नाऊणेवं जंबुनामनिच्छयं – 'सामि ! सोल्लुंठवयणभणियाविणयगमणदोसपयमम्हे वि नित्थारेह'त्ति भणंतीओ पाएसु पडित्ता खामंति ।
एत्थंतरंमि य तत्थेवोवविढेहिं माया-पिइ-सासू-ससुराइबंधवेहिं भणियं – 'पुत्ता ! सोहणो तए एसो सुग्गइमग्गो देसिओ । ता अम्हे तुज्झ म[ग्गाणु]लग्गा सव्वे पव्वइस्सामो' । पभवेण वि एवमेव पडिवज्जिऊण भणियं – 'सामि ! मं मेल्हह, जेण गंतुं नियपल्लिं, पुच्छिऊण अम्मा-पियरो तुह पव्वज्जासहाओ होमि' । जंबुनामेण भणियं – 'अविग्धं [ते होउ] । मा पडिबंधं करेहि' ।
[तओ] जंबुनामो पहाए कयण्हाण-विलेवणो आभरण विभूसिओ अणाढियदेवकयसन्निज्झो पुरिससहसुज्जमाणपाणमारूढो बहुजणेण य संसिज्जमाणो दीणाणाहाईणं दाणं च देंतो गओ सुहम्मसामिगणहरसमीवं । उत्तिण्णो जंपाणाओ । पट्ठिओ पाएसु । विण्णवेइ – 'भयवं ! सयणसहियं ममं पव्वावेह' । सुहम्मसामी वि सम्मं एवं पव्वावेइ । पभवो वि रायाणुण्णाए सव्वं परिचइऊण समागंतुं पव्वइओ ।
___ इय जंबुनाम-पभवो व्व जो दढो सो न विसयविसमेइ ।
राया जहा पएसी, जो जाओ सूरियाभो त्ति ॥छा। सूरियाभकहा भन्नइ. -
इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे सेयवियाए नयरीए पएसी नाम राया । तस्स सूरिकंता नाम देवी। तीसे सूरिकंतो नाम पुत्तो । तहा पएसिस्स अलंघणीयवयणो चित्तो नाम मंती । सो य कयाइं पेसिओ रण्णा तहाविहकज्जे सावत्थीनयरीए जियसत्तुरायसगासं । गओ य स तत्थ चलणविभागागयं पाससामिस्स गणहरं केसिं नाम चोद्दसपुचि चउनाणि पेच्छिय वंदइ । तओ धम्मायन्नणपुव्वं पडिबुद्धो समाणो चित्तो मंती परमसावओ जाओ भणइ – 'भयवं ! सेयवियाए नयरीए अम्हं सामी पएसी नाम । सो जइ धम्म पडिवज्जइ तो सोहणं हवइ' । भयवया भणियं - 'सो इहलोयासत्तो परलोयनिरवेक्खो सव्वहा निद्धम्मो कउलो । ताहे कहं पडिबोहजोग्गो होज्ज ?' तओ चित्तो केसि एवं वयासी – “किं तुब्भं पएसिणा रण्णा? अत्थि सेयवियाए नयरीए बहवे ईसर-सत्थवाहादओ जे तुब्भे कप्पणिज्जेहिं भत्त-पाणेहिं पडिलाभिस्संति । तुब्भेहिं वि ते सद्धम्मपवत्तणेणाऽणुग्गहीया भविस्संति । ताऽवस्सागंतव्वं' । तओ भयवया भणियं - 'जाणिस्सामो जहाजुत्तकालं'।
अन्नया जहुत्तविहारेणं विहरमाणो सेयवियं गओ केसिगणहरो । वद्धाविओ य गुरुपउत्तिनिउत्तेहि चित्तो । तेण वि तत्थ ठिएणेव वंदिओ । चिंतियं च - ‘एसो राया निद्धम्मो, ता सूरिसमीवमुवाएण केणाऽवि नेमि' । तओ घोडयवाहयालीमिसेणं तीए सो तेण तं पए[सं] चेव [णीओ] । [तहा] बइसारीओ य वीसमणमिसेण जत्थ सो सूरी परिसामज्झट्ठिओ धम्मं कहेंतो चिट्ठइ । तं च सूरिसई सोऊण रण्णा भणियं - 'किमेवमाराडिओ सो मुंडिओ मेल्लइ ?' मंतिणा भणियं - 'न जाणामो । एयस्सेव