________________
[१२०]
सो [जो]हारमित्तो हत्थियारिओ तं पुरओ काऊण भणइ – 'चल, वच्चामो जत्थ तुह पडिहाइ' । तओ दो वि निग्गया पत्ता य जहासमीहियविसए । इच्छाए सुहं भुंजंता अच्छंति ।
___एत्थ य उवणओ - जारिसो सोमदत्तो तारिसो जीवो । जहा स[ह]मित्तो तहा जीवस्स सरीरपरिग्गहो। कम्मरायनिम्मियाए मरणावईए संपत्ताए जीवेण समं पयं पि न चलइ । जारिसो य पव्वमित्तो तारिसो बंधुसयण-वग्गो । एसो वि माणो(सुसाण)चच्चरं जाव गंतुं पविसइ । जारिसो जोहारमित्तो तारिसो धम्मो । जेण परलोए गच्छमाणस्स जीवस्स सो चेव एको सहाओ त्ति ॥छ। तिमित्त त्ति गयं ॥छ। ___ 'ता नाऽहमिहलोगसुहनिमित्तं परलोयसहायं धम्ममुवेक्खामि' । तओ जयसिरीए भणियं – 'सामि ! बुद्धिकुसलो तुंडग्गलो य कूडकहाणएहिं परं च(वा)मोहेहि(सि?) जहा नागसिरि त्ति छ। नागसिरीकहा भण्णइ -
रमणीयपुरे कहापिओ राया अणुदिणं वारएणं अत्थाणगओं नायरेहिं अक्खाणयं कहावेइ । एक्को य तत्थ बंभणो दरिद्दो कणभिक्खाभमणेण जीवइ । तस्स य वारएण अक्खाणयदिवसो आगमो । सो य चिंतावरो अच्छइ । धूया य से कुमारी । तीए पुच्छिओ - 'ताय ! किं अज्ज विमणो चिट्ठसि ?' तेण भणियं - 'पुत्ति ! निरक्खरकुक्कीर(कुक्कुरो?) अहं न समत्थो अत्थाणीए वोत्तुं । रन्नो य कहाणयं कहेयव्वमज्ज । तेण चिंतावरो संवुत्तो' । तीए भणियं - ‘मा अधिई करेहि । अहं कहिस्सामि' । तओ सा पहाया सेयंबरनिवसणा गया रण्णो समीवं । 'जयसु'त्ति आसीसावसाणे य भणइ - 'राय ! सुय(ण) अक्खाणयं' । तओ राया तीए निक्खोभत्तणेण विम्हिओ सोउं पयत्तो ।
तओ सा भणइ – 'अत्थि इहेव नगरे नागसम्मो नाम बंभणो दरिदो आसि । [सो] सुस्सूसणपरो कणभिक्खाए जीवइ । भज्जा से सोमसिरी नाम । अहं तीए उदरसंभूया [नागसिरी] नाम । अन्नया य अहं जोव्वणत्था तेहिं एगस्स चट्टस्स बंभणपुत्तस्स दिन्ना । वीवाहनिमित्तं च मम एगागिणी घरे ठवेऊणं दो वि अण्णगामे गयाइं । तद्दिवसं च सो चट्टो घरमागओ । तओ मए चिंतियं - 'गेहागयस्स जहाजोग्गं कीरइ' । तओ लज्जं मोत्तूण जं सासू जामाउयस्स करेइ तं ण्हाण-भत्त-पाणाईयं कयं । रयणीसमागमे य एक्कमेव खट्टा-पत्थरयणं च से पत्थरिऊणं चिंतेमि – 'जइ ताव अहं भूमीए सुविस्सामि ता सज्झुसिरमिमं गिहं, सि(स)रीसहिंतो भयं होइ; तम्हा एयस्स चेव पासेऽहमवि सोयंमि(सुयामि), को मं पेच्छिहि ?' पसुत्ता य । तओ सो मे अंगफासं वेयंतो लज्जाए संखोहेण विसयनिरोहेण य असुगेज्झसूलो कालगओ। तओ तं जि(जा)णिऊण अइदुक्खसंतत्ताऽहं चिंतेमि – ‘हा हा मंदभग्गाए ममं [ए]स बंभणो मओ । कस्स साहेमि ? कहं वा एगागिणी एयस्स नीहरणं करेमि ?'त्ति सुइरं किसिमिसित्ता खंडखंडे (डी)काऊण खड्डूं खणिऊण तत्थेव गेहे निक्खणिओ । तं च घरं संमज्जिओवलित्तं पुप्फगंधपउरं काऊण धूयो दड्डो । तओ मे अम्मा-पियरो समागया चिटुंति' ।।
रण्णा भणियं - 'कुमारि ! तए इमं किं सव्वं सच्चं कहियं ?' तीए भणियं - 'महाराय ! तुममन्नाणि कहाणयाणि सुणसि, ताणि सच्चाणि जइ ता एवं पि सच्चं चेव'त्ति ॥छ। नागसिरि त्ति गयं छ।
'ता सामि ! जहा तीए चोज्जिओ राया तहा तुम्हं(म) पि अम्हे कप्पियकहाणएहिं मा विप्पयारेहि' ।