________________
[१०५]
___ तओ सो सारहिं भणइ - 'परावत्तेहि रहं जेण पुणरवि गुणसिलए चेइए सुहम्मसामिसमीवं गच्छामि' । तेण 'तह'त्ति तं पडिवन्नं । पत्तो गुरुसमीवं विन्नवेइ – 'भयवं ! जावज्जीवं बंभचारी भविस्सं ति नियमं देहि' । भगवया तहेव कए रहं समारुहिऊण पत्तो नियभवणं अम्मा-पियरं कयप्पणामो भणइ - 'अम्मो ! ताय ! अज्ज मए सुहम्मसामिणो समीवे धम्मो जो सुओ तमिच्छामि सिवसुहहेउमासेविउं। ता पव्वज्जत्थं विसज्जेह' ।
तओ ते सोउमेवं रोवमाणा भणंति - 'सुट्ठ ते सुओ धम्मो । किंतु न ताव कालो पव्वज्जाए । पुत्त ! विवाहसुहं ते पेच्छामो, ता जइ मणोरहे पूरेसि अम्हाणं तो कयत्था तए चेव सहाऽणुपव्वइस्सामो' । तओ तेण भणियं - ‘एवं । किंतु न निवारियव्वो' । तओ धारिणीए तुट्ठाए भणियं - 'एवमेवं । परं तेसिं सत्थवाहाणं धीयाओ तुह निमित्तं वरियाओ चिट्ठति । तेसिं वि एवमेयं अत्थं करे(हे)मो' । तओ सव्वसम्मएण जाणावियं तेसिं जहा - 'पव्वइस्सइ जंबुनामो विवाहकल्लाणे निव्वत्ते । मा भणिस्सह - न कहियं' ।
तं च वयणं सोऊण सह घरिणीहिं सव्वाणं संलावो तेसिं जाओ - 'किं कायव्वं ?' ति । सा य पउत्ती सुया दारियाहिं । तओ ताहिं एक्कमेक्कनिच्छयाहिं माया-पियरो भणिया - 'नणु कण्णाओ एक्कवारा दिज्जति । अम्हेहिं(अम्हे य) तुब्भेहिं तस्स दिन्नाओ । जं सो उ ववसिहिइ तं करिस्सामो । तेहिं उसभदत्तस्स पडिकहियं ।
पसत्थे य दिवमे वित्तं पाणिग्गहणं । जंबूदीवाहिव[अणाढि] यस्स [सन्नेज्झे] । जंबुनामो य सव्वालंकारभूसिओ बहुबंधवसहिओ गओ वासहरं सुहं सुहेण चिट्ठइ । एत्थंतरंमि य तत्थेव संपत्तो पभवो त्ति छ। पभवकहा भण्णइ -
इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे विंझगिरिसन्निवेसे जयपुरं नाम पट्टणं । तत्थ विंझो नाम राया । तस्स पभवो नाम पुत्तो । तस्स य पहू नाम लहुभाउगो । तेण य विंझराएण कह वि पहुस्स रज्जे दिन्नंमि पभवो माणेण निग्गओ तत्थेव विझगिरिस्स विसमे देसे कडयसन्निवेसं काऊण चोरियाए जीवइ । सो य हेरियपुरिसेहितो जंबुनामविभवं विवाहकज्जंमि मिलियं च इब्भजणं नाऊण तालुग्घाडणि-अवसोवणिविज्जसणाहो अइगओ जंबुनामभवणं ।
तत्थ य पुन्नाहियत्तणओ जंबूनामं मोत्तूण सेसजणमवसोवि[ऊण] पवत्ता चोरा वत्थाभरणाणि गहेडं। [ताव] पसन्नमुहराएण य भणियं जंबुनामेण - 'भो भो ! मा छिवह निमंतियं जणं' । तस्स य वयणेण ते चोरा थंभिया लेप्पकम्मनिम्मिया व निच्चेट्ठा जाया । पभवेण वहुआसहिओ दिट्ठो जंबुनामो सुहासणगओ तारापरिवुडो इव सरयचंदो । ते य चोरे थंभिए दटुं पभवो भणइ - 'महाभाग ! विझरायपुत्तो पभवो नाम जइ सुओ तए । दिवो य तुह मए पभावो । ता इमाओ अज्जप्पभिई मु(मि)त्तभावमुवगयस्स मे देहि विज्जाओ - थंभिणी मोक्खणी य । अहं पि तुह दो विज्जाओ देमि - ओसोवणिं तालुग्घाडणि च'।
जंबुनामेण भणियं - 'पभव ! सुणसु एत्थ सब्भावं । अहमेयाओ अट्ठ वि नवपरिणीयभज्जाओ सयणजणमिमं विभवं च चइऊण पव्वइउ(स्स) । मए सव्वारंभा परिचत्ता । अओ मे विज्जा न पहवइ,