Page Text
________________
[१००]
कराविया खल्लगा । तओ भणइ - "सीसं हिंडंतस्स तावेण डज्झइ" । तओ अणुण्णायं सीसढक्कणं । ताहे भणइ - "न सक्केमि भिक्खं हिंडिउं" । तओ बइठ्ठो चेव जेंवाविज्जइ । तओ भणइ - "खंता ! न सक्केमि निट्ठणभूमीए सो[उं] चेव" । [तओ] संवरिज्जइ कोमलं पत्थरणयं । पुणो भणइ - "खंता! न सक्केमि म्हे(महे)लियाए विणाऽच्छिउं" । तओ सोऊणेवं खंतेण - "ण चेव जोग्गो तुमं"ति वोत्तुं नीसारिओ खुड्डगो ।
तओ निग्गंतूण गओ सो सयणिज्जाणं घरेसु । तेहि वि ओलक्खित्ता "वयभट्ठो अदट्ठव्वो तुम"ति वोत्तुं नीसारिओ । तओ गओ एगस्स वारडबंभणस्स घरे । तेणाऽवि अत्थिणं सायारं च दट्ठण पइच्छिया तस्स नियधीया । भट्ठो वि तल्लोभेण कुणइ बंभणघरे कम्मं । तओ बंभणेण अन्नदिणे पारद्धो तस्स विवाहो । खद्धं च तंमि भट्टेण दप्पाए पाउर(दप्पेण परं?) जाया विसूइया । एत्थंतरंमि य पडिया चोरधाडी । नट्ठो सेसलोगो । भट्टो उण पीडिओ वि "मा कवडट्ठिओ अम्हे हणिस्सइ"त्ति वोत्तुं वियप्पंतेहि सभज्जो मारिओ चोरेहिं तत्थेव महिसो जाओ ।
सो य खंतो पव्वज्जमणुपालित्ता कयाणसणो गओ देवलोयं । तओ दिण्णोवओगो ओहिणा पेच्छइ तं नियपुत्तं महिसभूयं । तओ तप्पडिबोहणत्थं पुव्वनेहेणं तेसिं गोवालाणं पासाओ तं महिसं किणइ । तओ गुरुभारभरियाए गड्डीए जोत्तेइ । तओ तं गड्डेि कड्डेउमसक्कंतं दुअंगुलआराहिं अप्पाडेतो भणइ - "खंता ! न सक्केमि भिक्खं हिंडेउं" । एवं सयणं लोयमिच्चाइ जाव "खंता ! न सक्केमि महेलियाए विणा अच्छिउं" । तओ सो सोउमेवं चिंतेइ – “कत्थ ममेयाणि सुयपुव्वाणि ?" ।
तओ पुणो वि देवो खट्टिगरूवं काऊण ताई चेव खंताइवयणाइं सुणावेंतो लउडेहिं निद्दयं पिट्टेइ । तहा बीयरूवेणं खंतरूवं विउव्वित्ता तस्स पुरओ दंसेइ । तओ तस्स ताणि वयणाणि भावेंतस्स तहा खंतरूवं पासमाणस्स चिंता जाया - "कत्थ मण्णे मम एयं सव्वं सपुव्वं ?" तओ तहाविहकमव(कम्मवसेण) संजायजाईसरणो नियभासाए खंतं - "संपयं परित्तायसु ममं"ति रवइ । तओ खंतदेवेण मायाए भणिओ खट्टिगो - "भो भो खट्टिगा ! ममेसो खुड्डगो । ता मा मारेहि" । तेणाऽवि सरोसेण भणियं - "तुज्झेसो वयणं पि न सुणेइ । ता ओसरसु जेण एयस्स जोग्गं करेमि" ।
___ तओ खंतदेवेण नाऊण तस्स सम्म पडिवत्तिं मेल्लाविओ बहूहिं अब्भत्थणाहिं खट्टिगदेवाओ । तओ अणुसासिओ दिट्ठभओ महिसो पडिवज्जिऊण वयाणि सोहम्मे कप्पे देवो जाओ त्ति ॥ खुड्डगो त्ति गयं ॥
‘एवं च भवदेव ! जहा पिउणा नित्थारिओ वि खुड्डगो पमाइओ दुग्गइं गओ तहा जेट्ठभाउणा नित्थारिओ तुम पि संपयं पमत्तो अणिच्चे जीविए कालं काऊण दुग्गइं गमिस्ससि । ता नियत्तित्ता गुरुसमीवं वच्चसु' ।
__एत्थंतरंमि य तीए माहणीए दारगो पायसं भुंजिऊणाऽऽगओ भणइ – 'आणेहि भायणं जेण पायसं वमामि । तओ णेणं पुणो भुंजिस्सं अणेण सिटेणं परं । संपयं ताव दक्खिणाहेउं अन्नत्थ भुंजीहं' । तीए भणियं - 'पुत्तं ! वंतं न भुज्जइ । पुणो अलं ते दक्खिणाए । अच्छ सुहं' । तओ तं वयणं सोऊण भवदेवेण भणियं – 'मुद्ध भट्ट ! माहणा ! वंतासी दुग्गंछणीओ होइ' । तओ भणइ नाइला – 'तुमं पि. एवं मं वमिऊण अत्थि-मंस-रुहिर-हारु-मुत्त-पुरीसरूवं, ममेहाऽणुरत्तो वि पत्थेतो अहमो होहिसि' । तओ
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |