Page Text
________________
[९४]
-
सहाऽऽगमिस्सामि' । तओ दो वि समागंतु सुरंगामूले ठियाओ जाव चिट्ठति ताव सुजेट्ठा सुमरित्ता भणइ - 'चेल्लणे ! ममाऽऽभरणकरंडिया वीसरिया । ता तं घेत्तूणाऽऽगच्छामि' । तओ आगया सा तन्निमित्तं । पडिया य सुरंगा । दिट्ठो चेल्लणाए सेणिओ । तओ तंमि 'सिग्घमेहि एहि'त्ति भणंते समारूढा सा तस्स रहं । तओ 'झड त्ति चारय' [इइ भणिए] चेल्लणाए [पाडिओ सेणिएण] सुरंगाए रहो, वेगेण य गंतुं पवत्तो ।
इओ य आभरणकरंडिगं गहाय संपत्ता तत्थ सुजेट्ठा सुरंगामूलं । चेल्लणमपेच्छंती तुलुप्पिया चितेइ - 'अहोऽहं छलिया तीए तोडियाए । ता तहा करेमि जहा तीसे वि सेणिओ न होइ' । तओ 'चेल्लणा हरिया हरिय'त्ति मुक्का आराडी । तं च सोऊण सन्नद्धो चेडगो । तस्स य वीरंगओ नाम सारही । तेण भणियं - 'महाराय ! मा तुब्भे वच्चह । अहं चेव आणिस्सामि चेल्लणं' । तओ लद्धाएसो वीरंगओ सुरंगाए चेव धाविओ पिट्ठओ । तीसे च सुरंगाए एक्केक्को चेव रहो माइ । तओ जच्चतुरंगमेहिं वच्चंतेणं दटुं रहधोरणि वीरंगएण मुक्को महापाणेणेगो बाणो । तेण य रहधोरणि संधिया बत्तीसं पि मारिया सुलसापुत्तसारहिणो त्ति ॥छ। सुलसापुत्त त्ति गयं ॥
तओ तेसिं रहाणं विच्चकुच्चेणं जाव नीसरइ ताव पलाणो सेणिओ संपत्तो रायगिहं तं चेल्लणं 'सुजेटे ! सुजेटे !'त्ति बोल्लावेइ । तओ सा भणइ - 'नाऽहं सुजेट्ठा किंतु चेल्लणा' । सेणिओ भणइ - 'तुमं चेव ममं सुजेट्ठा' । सुजेट्ठा वि पच्छा 'ऽहं भगिणीए वि वंचिय'त्ति निव्वेएण महावीरस्संऽतिए पव्वइय त्ति ।
तओ सेणिओ हरिसिओ चेल्लणालंभेणं विसण्णो सारहिमरणेणं, चेल्लणं हरिसियं सेणियलाभेण विसण्णं च भगिणीवंचणेण परिणेइ । तओ विसयसुहमणुहवंतीए जाओ कोणिओ त्ति छ।। कोणियकहा भण्णइ -
रमणिज्जं नाम नयरं । तत्थ जियसत्तू नाम राया । तस्स सुमंगलो नाम पुत्तो । तहा तस्सेव सेणिगो नाम मंतिपुत्तो । सो य अईव लंबोदरो त्ति काउं सुमंगलेण कीलाए चोल्लयंथेहिं(?) गाढं झोडिज्जंतो पीडिज्जइ । तहा वि सुमंगलो न थक्कइ । तओ सो तेण निव्वेएण घरवासं मोत्तुं गुदुहियापविट्ठो मासं मासेणुववासेंतो तावसो जाओ । सो य सुमंगलो पिउंमि मए संपत्तरज्जो तेणं-तेणाऽऽगच्छंतो गुदुहियं दटुं पुच्छइ – “किमेयं ?' तओ परिवारेण भणियं – 'देव ! एसो सेणिगो मंतिपुत्तो तवमेरिसं कुणइ' । तओ सोऊणेवं राया – 'अहो ! मए पुचि बहुयमेसो कयत्थिओ । ता संपयं पूएमि'त्ति संपहारित्ता तस्स समीवे गंतूणं - ‘भयवं ! मासक्खवणे पुन्ने मम घरे पारियव्वं' वि वोत्तुं गओ राया। सेणिगो वि 'एक्कंमि चेव निमंतणहरे जावज्जीवं मए पारियव्वं'ति कयाभिग्गहो पारणत्थं पविसंतो राउलंमि ‘राया असोमाविओ'त्ति निवारिओ दुवारपालेहिं । तओ अपारिओ चेव पविट्ठो गुदुहियाए बीयं मासक्खमणं करेइ ।
तओ चलणविभागागएण पुणो वि निमंतिओ रन्ना । न य तहेव पारिओ । तओ तइओ(ए) वि मासखमणे तहेवाऽपारिओ कुविओ सेंणिओ - 'अहो ! जहा घरवासे विडंबेंतो तहा संपयं पि एसो मं विडंबिउमाढत्तो । ता जइ मम तवस्सऽत्थि किंचि फलं तो अनं]मि जम्मंमि एयस्स वहाए उप्पज्जेज्ज'त्ति कयनियाणो मरिऊण वंतरो जाओ । सुमंगलो वि रज्जमणुपालित्ता तावसभत्तो अप्पिड्डिओ वंतरो जाओ ।
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |