Page Text
________________
[९३]
तं च दासीहिं गंतूण कन्नतेउरे कहियं । तओ सुजेट्ठा-चेल्लणाओ भणंति - 'आणेह तं चित्तवट्टियं'। दासीहिं गंतूण मग्गिओ अभयकुमारो । सो भणइ – 'मम सामिस्स तुब्भे अणायरं करिस्सह। ता तं [न] समप्पेमि' । तओ ताहिं बहुप्पगारं कएहिं सवहेहि समप्पिया चित्तवट्टिया । दासीहिं पच्छण्णं पेसवित्ता दिक्खालिया(विया?) सुजेट्टाए । सा वि तं दट्ठण संजाउम्माहया दासीओ भणइ – 'मम वयणेण तं वाणियं गंतूण भणह - जहा कोइ न जाणइ तहा ममेसो भत्ता तए संपाडियव्वो' । ताहि वि गंतूण कहियमभयकुमारस्स। ते[णाऽवि निययमणूसेहिं कण्णंतेउरपासायपज्जतं सुरंगा खणाविया । तओ 'सुरंगाए आगंतूण अमुगदिवसे सुजेट्ठा हरियव्व'त्ति जाणाविओ सेणिओ बत्तीसं च सुलसापुत्त त्ति सुलसापुत्तकहा भण्णइ - .. रायगिहे पसेणइस्स रन्नो नागो नाम सारही । तस्स सुलसा नाम भज्जा । तीसे य अणेगे वि उवाइए कुणंतीए नत्थि पुत्तुप्पत्ती । तओ तीए भणिओ नागो - 'पुत्तनिमित्तमन्नं परिणेहि' । सो भणइ - 'मम नियमो अन्नपरिणयण्णे । जइ परं तुह चेव पुत्तो भविस्सई' । तओ नागेण कस्स वि नेमित्तियस्सुवए[ सेणं घर?]निमित्तं तिहिं लक्खेहिं पयाविया तिण्णि तेल्लघडिया ।
. इओ य सोहम्मे कप्पे सक्को देवसभागओ भणइ - 'नत्थि सुलसासमा दढधम्मा अण्णा साविया' । तओ एगो देवो तं सक्कवयणमसद्दहंतो साहुरूवं काऊण समागओ सुलसाहरं पविट्ठो तमि निसीहियं कुणंतो । तओ सोऊण निसीहियासद्दमब्भुट्ठिया सुलसा वंदिउं परमभत्तीए भणइ – 'भयवं! भणह किमागमणप्पओयणं ?' तेण भणियं - 'किंचि मम सरीरकारणमत्थि, तेण वेज्जेण लक्खपागतेल्लोसहमुवइटुं । तं च सुम्मइ तुह घरे । ता तं संपाडेहि' । तओ सुलसा हरिसियचित्ता तदाणयणत्थं घरमज्झे पविसिऊण अवराइयाओ लक्खपागतेल्लघडयं उत्तारिउमारद्धा । सो य उत्तारंतीए चेव देवमायाए झड त्ति फुट्टो । तओ बीओ वि लक्खपागतेल्लघडओ निग्गच्छंतीए ऊंबरप्पएसे फुट्टो । तओ तहेव पवद्धमाणसद्धाए तइओ वि साहुमूलमागयाए फुट्टो । तओ तं तीसे सत्तं दट्टण तुट्ठो देवो सक्कवुत्तंतं कहित्ता भणइ - 'सुलसे! वरं वरेहि' । तीए भणियं - 'सद्धम्मो चेव दुल्लहो । सो य मए संपत्तो' । सो भणइ - 'तहा वि किंचि मग्गाहि' । सा भणइ – 'जइ एवं ता नागो पुत्तत्थी तम्हा तं चेव देहि' । तओ देवेण ढोइयाओ तीसे बत्तीसं गुलियाओ । भणियं [च] – 'एयाओ पाणिएण पीसित्ता कमेण उवउंजियव्वाओ जेण बत्तीसं पुत्ता तुह उप्पज्जति । जया य किंचि कज्ज होइ तयाऽहं सुमरियव्वो, जेणऽऽगच्छामि'त्ति वोत्तुं गओ देवो ।
तओ सुलसा - 'को एएसिं पुत्ताणं कमुप्पण्णाणं बहुं कालं गृहं कुंथिस्सइ ? ता एक्को चेव लक्खणजुत्तो पुत्तो होउत्ति चिंतित्ता बत्तीसं पि गुलियाओ समकालमेव वट्टित्ता पिबइ । तओ जहादिण्णमेव वरं फलइ त्ति संभूया तीसे बत्तीसं पुत्ता, पीडिया य तेहिं वद्धमाणेहिं अट्ठप्पमाणोदरेणं । तओ अद्धिईए देवे वंदित्ता देवं हियए काऊण काउस्सग्गं देइ । तओ आगओ देवो भणइ – “किं करोमि ?' तओ तीए कहिए नियवुत्तंते सो भणइ - 'दुट्ठ तए कयं परं । संपयमेए जाया वि पुत्ता समाउआ भविस्संति' । तओ फेडित्ता तस्स पीडं गओ देवो । तओ समए सुलसाए जाया बत्तीसं पुत्ता । ते य सेणियस्स सहजाया सहवड्डिया य सारहिणो संपन्ना ।
___ तओ तेसिं बत्तीसाए रहेहिं अह अप्पणो तेत्तीसइमरहारूढोऽभयकुमारजाणावियसमए पविट्ठो सुरंगाए। गओ सुरंगामूलं । इओ य सुजेट्ठा चेल्लणाए कहइ नियगमणवुत्तं । तीए भणियं - 'अहमपि तए चेव
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |