________________
[८९]
जो चूयरक्खं तु मणाभिरामं, समंजरी-पल्लव-पुप्फचित्तं ।
रिद्धि अरिद्धि समुपेहिया णं, गंधारराया वि विहेइ धम्मं ॥ [आ.भा.२१६] विहरता य ते पत्ता सव्वे वि खिइपइट्ठिए नयरे । तत्थ य चउदुवारे देवउले पुव्वदारेण करकंडुमुणी पविट्ठो, दक्खिणेण दुम्मुहो, अवरेण नमी, उत्तरेण नग्गई । तओ 'कहं महामुणीणं तप्परोटुट्ठो ठामि ?'त्ति चिंतिऊण कयं वाणमंतरेण नियपडिमाए मुहचउक्कयं । एत्थंतरंमि कंडूयइ कन्नं कटेण करकंडू एगत्थ संगोवेइ । तं दटुं भण्णइ दुम्मुहेणिमं -
'जया रज्जं च रटुं च, पुरमंतेउरं तहा । सव्वमेयं परिच्चज्ज, संचयं किं करेसिमं ?' ॥ [उ.नि. २७६] चोइओ दुम्मुहेणेवं, करकंडू न जा वए । ताव अणक्खएणुत्तो, दुम्मुहो नमिणा इमं ॥ 'जदा ते पेइए रज्जे, कया किच्चकरा बहू । तेसि किच्चं परिच्चज्ज, अज्ज(अण्ण?)किच्चकरो भवं ?' ॥ [उ.नि. २७७] चोइओ नमिणा एवं, दुम्मुहो जा न जंपए । ताव अणक्खएणुत्तो, नमी नग्गइणा इमं ॥ 'जया सव्वं परिच्चज्ज, मोक्खाय घडसी भवं । परं गरहसि केण, अत्तं नीसेसकारओ ?' ॥ [उ.नि. २७८] चोडओ नग्गडणेवं. नमी जाव न जंपए । ता करकंडुणा वुत्तो, नग्गई धम्मिएणिमं ॥ 'मोक्खवग्गपवण्णेसुं, साहूसुं बंभयारिसु । अहियत्थं निवारेंतो, न दोसं वत्तुमरिहइ ॥ [उ.नि. २७९] रूसउ वा परो मा वा, विसं वा परियत्तउ । भासियव्वा हिया भासा, सपक्खगुणकारिणी ॥ [प्र. १७-५१] जहा जलंताई कट्ठाई, उवेहाए चिरा जले । घट्टिया घट्टिया झत्ति, तम्हा सहह घट्टणं' ॥ [आ.नि. १४०९, प्र. १७-५२] एवं सव्वे चुया जाया, निक्खंतुं केवली समं । करकंडाइया सिद्धा, सममेव समाउया ॥छ।
___ करकंडुय-दुम्मुह-नमि-नग्गइ त्ति गयं ॥छ। करकंडुमाउसिया मियावई, जीसे सुओ उदयणो त्ति उदयणकहा भण्णइ -
अत्थि वच्छाविसए कोसंबीनयरीए वच्छाहियवंसुब्भवा महावीरविबोहिया जयंती नाम साविया । तब्भाया य स[या]णीओ नाम राया । तस्स य चेडयधीया मियावई नाम देवी । तीसे उदयणो नाम बालकुमारो । तद्देवी य होही वासवदत्ता जीसे जणयंबाओ पज्जोय-सिव त्ति पज्जोय-सिवाकहा भण्णइ