________________
શાતામાં છે ને ? “સાહેબ, આપને વંદના કહેવડાવી છે.' મહારાજજી તો ઓળઘોળ !
જરાવાર રહીને પેલા શ્રાવકે પૂછયું : “સાહેબ, એક વાત પૂછું?” “હા પૂછ “તો સાહેબ, વૃદ્ધિચંદ્રજી મહારાજ ઠલ્લે જઈને આવ્યા તો એમણે આટલું બધું પાણી ઢોળ્યું ! અને તમને જોયા તો તમે તો જરાક પાણીમાં જ પતાવી દીધું ! સાહેબ, સાધુથી આટલું બધું પાણી ઢોળાય ?
ત્યારે મહારાજજીએ એને જવાબ આપ્યો તે સાંભળવા જેવો છે. તેમણે કહ્યું કે “એનું કારણ એ છે કે વૃદ્ધિચંદ્રજી ગયા જનમમાં બ્રાહ્મણ હતા, તેથી તે જરા ચોખલિયા હોય, શૌચવાદી, એટલે એમણે ધોવું પડે. હું છું એ ગયા ભવમાં રાજપૂત હતો, એટલે મારે બહુ પાણીની જરૂર નહિ. અને તું છે તે ગયા ભવમાં ચંડાળ હતો, તેથી તને આ સાધુના આચારવિચાર જોવાનું ન સૂઝયું પણ એનાં છીંડાં જોવાનું જ સૂઝયું !” કાઢી મૂક્યો એને. તો આવા કડક અનુશાસક હતા એ મહાપુરુષ.
આત્મારામજી મહારાજને પાલીતાણામાં હજારોની મેદની વચ્ચે આચાર્યપદવી મળી. પરાણે “આચાર્ય તરીકે જાહેર કર્યા, એમની ના ઉપરાંત. પછી વિહાર કરીને તેઓ અમદાવાદ પધાર્યા. ગુલાબવિજયજી મહારાજ એમના વડીલ. તેમની જોડે જ મૂળચંદજી મહારાજ બેઠેલા. તેમણે તેઓને વંદન કરવા માંડ્યાં. મહારાજજી કહે કે “અબ તો આપ આચાર્ય હો ગયે હો, અબ હમકો વંદન નહિ કરના ચાહિએ.” ત્યારે આત્મારામજી મહારાજે કહ્યું કે “હમ તો બનિયોકે આચાર્ય હૈં, હમારે સબકે આચાર્ય તો યે મૂલચંદજી મહારાજ બૈઠે હૈં. હમ આપકે દાસ હૈં, આપકે શિષ્ય હૈ.” અને બધાને વંદન કર્યું.
42
