________________
જીવની કથા છે. પ્રબલ મોહને કારણે જીવ સંસારમાં સદા ભટકતો રહે છે. તેથી તે મોહરાજા સાથે ચારિત્રરાજાનું યુદ્ધ બતાવ્યું છે. તે બતાવવા આ ભગવંતે સમગ્ર યુદ્ધનું નીતિશાસ્ત્ર ઠાલવી દીધું છે. યુદ્ધના ઢગલાબંધ પ્રસંગો છે. પણ, એક પ્રસંગ જોઈએ.
પાંચમા પ્રસ્તાવની વાત છે. ચારિત્રરાજનો પુત્ર સંયમ છે. તે મહાબલિષ્ઠ અને પરાક્રમી છે. એક વખત એવું બન્યું કે તે સંયમકુમાર એક્લો બહાર નીકળ્યો છે. દૂરથી મહામોહરાજના સૈનિકો જુવે છે. જાની દુશ્મનને એકલો જોઈ મહામોહના સૈનિકોને શૂરાતન ચડે છે. બધા ભેગા થઈ સંયમને ખૂબ મારે છે, બાંધીને મહામોહરાજાની છાવણીમાં ઊપાડી જાય છે.
આ વાત ચારિત્રરાજની સભામાં પહોંચે છે. બધા જ લોકો આ સાંભળતાં જ ઊભા થઈ જાય છે. ખળભળાટ મચી જાય છે. હાહાકાર થઈ જાય છે. પ્રજાજનો યુદ્ધ માટે તૈયાર થવા હાકોટા પાડે છે. ત્યારે ચારિત્રરાજા પ્રજાને શાંત કરે છે. પોતે સ્પેશ્યલ કાઉન્સીલ (કેબીનેટ) બોલાવે છે. ચર્ચા ચાલે છે. વાતાવરણ અયુગ્ર બની ગયું છે. સત્ય, શૌચ વિગેરે કુમારો શત્રુને મારવા જવા તૈયાર થઈ જાય છે. સેનાપતિ સમ્યગુદર્શન તો મ્યાનમાંથી તલવાર કાઢીને સજજ બની જાય છે. એક ઘા ને બે કટકા કરવાવાળો સેનાપતિ આવેશમાં આવીને કહે છે - હમણાં જ સૈન્યને લઈને જઈએ, પ્રજાજનો તૈયાર થઈ જાવ, કોની તાકાત છે કે હવે આપણને રોકે, ચલો, હમણાં જ મહામોહના સૈન્યને પરાસ્ત કરી આપણા રાજકુમાર સંયમને પાછા લઈ આવીએ, આપણી તાકાતનો એવો પરચો બતાવીએ કે ફરી વાર આવું દુઃસાહસ કરવાની હિંમત જ ન કરે.
આખી સભા સ્તબ્ધ છે. બધાનું લોહી ગરમ થઈ ગયું છે. બસ, ચારિત્રરાજા આજ્ઞા કરે તેની જ રાહ જોવાય છે. ત્યારે
63
