________________
વર્નનીયો દુર્બનસંક: - દુર્જન માણસનો પરિચય ન રાખવો. કઠિન વાત છે. જાતને જ પૂછજો કે - સજ્જનની મિત્રતા ગમે કે દુર્જનની ? આપણી વાહવાહ, પ્રશંસા જ કરે, ભૂલોને પણ પંપાળે, ભૂલોને પણ સારી વાત તરીકે જ વખાણે, દેવ-ગુરુ-ધર્મની નિંદા કરનારાને સાથ આપે – આવું જે કરે તે દેખીતી રીતે સજ્જન હોવા છતાં દુર્જન જેવા જ છે. અને, આપણને આવા જ લોકો ગમે-ભાવે, બરોબર ને !
યતિતવ્ય પરાર્થે – હરહંમેશ અન્યને ઉપયોગી થવાની મનોવૃત્તિ કેળવવી. પરિચય છે કે નહિ, આણે તો મારું બગાડ્યું છે, આ તો મારા દુશ્મનનો મિત્ર છે – આવું કશું જ વિચાર્યા વિના જરૂર પડે અન્યને સહાયક બનવું જોઈએ. ઉપકારી માબાપ, ગુરુદેવો સાથે પણ સ્વાર્થભર્યો વ્યવહાર કરનારા આપણા માટે આ વાત બહુ જ કઠિન છે.
આવી ઘણી વાતો છે. હમણાં જે ગુણોની વાત કરી, તે ગુણો તમારા જીવનમાં પ્રગટ્યા હોય ત્યારે સમજવું કે ધર્મના માર્ગે પ્રવેશ કરવાની યોગ્યતા - લાયકાત મળી છે. બાકી, ભલે આપણે આપણી જાતને ધર્મી માનીએ, પણ તે બધી વાતો માત્ર ભ્રમણા છે.
આ ગ્રંથમાં નાની નાની પણ બહુ જ સુંદર વ્યાખ્યા આપી છે. એકાદ વિચારીએ.
ભવિતવ્યતા શબ્દ વારંવાર સાંભળવા મળે છે. તેમાં પણ બહુ ધર્મ જીવો પાસેથી તો ડગલે ડગલે આ શબ્દ સાંભળવા મળે છે. પરંતુ ભવિતવ્યતા એટલે શું? તેની ખબર નથી. એવું સમજીએ કે - જે થવાનું હોય તે થાય જ, ફેરફાર ન થાય. સાચી વાત છે. પરંતુ ભવિતવ્યતાને કારણે તે સમયે અંતરંગ તેમજ બાહ્ય ફેરફાર થાય છે, તે નથી જાણતા. ઘણી વાર જોવા મળે છે
50
