________________
= મારા અનુભવો
બાપોને પોતાના સંતાનોની સમસ્યાનું સમાધાન કરવું હતું. મને એક પ્રશ્ન પણ પૂછવાની છૂટ નહોતી. ચૂપચાપ મૂંગે મોઢે લગ્ન-મંડપમાં બેસી જવાનું હતું. આવી દબાણભરી પરિસ્થિતિમાં હું સાસરિયાના ઘરે પોંખાણી. વર-પક્ષ દ્વારા આવા ઘડીયા લગ્ન કેમ જલદી લેવાયા, તેનો ભેદ લગ્નની પ્રથમ રાતે જ ખુલી ગયો.
મારી મા એ જેને મારા જીવનની સોંપણી કરી હતી તેવા મારા જીવનસાથીએ મધુરજનીની રાતે જ મને વધામણી આપતા હોય એમ કહ્યું કે આ લગ્ન મારી મરજી વિરુદ્ધ કરવામાં આવ્યા છે. તેથી પતિપત્ની તરીકે મને કશી લેવા-દેવા નથી. મા-બાપે પોતાની ઇચ્છા પૂરી કરવા મારા સાથે જબરદસ્તી કરી છે. બાકી હું તો મનથી એક મને ગમતી કન્યાને વરી ચૂક્યો છું અને તેને જ પરણીશ મારો આ નિર્ણય અફર છે !જોયો ને ! મારા જીવનના દ્વિતીય અંકનો આ કરુણ અંત ! શયનગૃહની આ ચાર દીવાલો વચ્ચે મારે કોના પાસે ન્યાય માગવો? દિલની જગ્યાએ તો પથ્થર જડાઈ ગયા હતા, જે બોલી શકતા નહોતા. મારે તો સ્વામીના હુકમનો સ્વીકાર કરવાનો હતો. હિંમત જેવી શક્તિનો તો મને કશો અનુભવ જ ન હતો. આમ, હું સંજોગોનો શિકાર બની. તે મારા પતિએ હવે મારે તેમને કેવી રીતે સાથ આપવો તેની રૂપરેખા સમજાવી. મારા પતિએ પહેલેથી જ આ બાબતનો પ્લાન બનાવી રાખ્યો હતો અને મારા સહકારથી તેમનું આ કામ સરળ બની જાય તેવી તેમની ગણતરી હતી. બધું હવે તેમની ઇચ્છા મુજબ થવા લાગ્યું. મારા એમની એ મુશ્કેલી હતી કે તેમની પ્રેમિકાના માતાપિતા આ લગ્નના સખત વિરોધી હતા તેથી કન્યાનું અપહરણ કરવા સિવાય કોઈ છૂટકો નહોતો. - આના માટેની યોજના પણ તબક્કાવાર તૈયાર હતી. છેવટે આ યોજના
