________________
મારા અનુભવો
એક દિવસ વહેલી સવારનાં માણેકબા ઉઠ્યાં, ભગવાનના મંદિરે જવા માટે ચોખા, બદામ વિગેરેની પ્રસાદી મંદિરમાં ધરાવવા માટે તૈયાર કરી એક થેલીમાં મૂકી, અને એક કલાક માટે ભગવાનનું ધ્યાન કરવા સામાયિકમાં બેઠા. આ સામાયિક જૈન ધર્મમાં એક ધ્યાનની વિધિ છે; જેમાં બેસતી વખતે એક કલાક, એક મુનિની માફક, સંસારથી મુક્ત રહેવા માટેના ખાસ પરચખાણ લેવામાં આવે છે. મતલબ કે આ સમયે તે સાધુની જેમ જળકમળવત્ બની જાય છે.
માણેકબેન હજુ સામાયિકના ધ્યાનમાં હતા ત્યાં જ તે આસન ઉપર અચાનક બેભાન બની ગયા. કુટુંબીજનો બધા ગભરાઇ ગયા અને તેમને પાણી પીવડાવવાની કોશિશ કરી ત્યારે બેભાન અવસ્થામાં અચાનક જાગૃત થઇને ફક્ત એટલું બોલ્યાં કે “મેં પરચખાણ (પ્રતિજ્ઞા) લીધા છે. તેથી મને પાણી પાશો નહીં.' આ એ જ સમય હતો કે જ્યારે માણેકબાનો આત્મા ભગવાન માટેની પ્રસાદી તૈયાર કરીને પરચખાણની સાથે, મુનિ અવસ્થામાં ભગવાન પાસે જઇ રહ્યો હતો! અને એ જ સમયે ડ્રાઇવર ગેરેજમાંથી માણેકબાને મંદિરે પહોંચાવડવા માટે કાર કાઢી રહ્યો હતો. અંતિમ ક્ષણનું આવું પ્રભુમિલન અદ્ભુત હતું.
- ઉર્મિલા ધોળકિયા.
-
૫૭
