________________
મારા અનુભવો
હવે બીજો કાર્યવિભાગ સામે આવ્યો - કાર્યક્ષેત્રની વિશાળતા આંખ સમક્ષ ખડી થઈ ગઈ યુનિવર્સિટી ઓફિસનું કાર્ય, પૈસાની લેવડદેવડ, હિસાબખાતુ, કન્યાઓની ભોજન વ્યવસ્થા, આખા હોસ્ટેલની સુરક્ષા, સ્વચ્છતા અને હોસ્ટેલના નિયમોનું પાલન - આ બધી બાબતમાં મારું જ્ઞાન શૂન્ય હતું. અજાણ્યા પ્રદેશની સફર હતી. ભગવાનને અંતરમાં યાદ કર્યા અને તેઓના આશીર્વાદ માગીને વિચાર્યું કે કામ કામને શીખવે છે. એવી શ્રદ્ધા રાખીને કદમ બઢાવવા શરૂ કર્યા. આમ, બાળપણનું સપનું પ્રત્યક્ષ બન્યું. - હવે શરૂ થાય છે, હોસ્ટેલના સ્ટેજ ઉપરનો પ્રથમ અને અગત્યનો અંક, જેમાં મારી આવડત અને સમજ બન્નેનો મુખ્ય રોલ છે. આ રંગમંચ ઉપર પહેલો પ્રસંગ એવો ભજવાઈ ગયો કે જેને મને ભવિષ્યની મુશ્કેલીઓમાં ખુલ્લા દિલે, અહંભાવથી મુક્ત રહીને પાઠ કેમ ભજવવો તેની ઊંડી સમજ આપી દીધી. તો હાજર છે પ્રથમ અંકનું પ્રથમ દશ્ય :
- “બહેન, યુનિવર્સિટીના સિક્યોરીટી ઓફિસર આપને મળવા માગે છે. મેં તેમને આપની ઑફિસમાં બેસાડ્યા છે.” ઓફિસના પટાવાળા મોહને આવીને મને કહ્યું. આ સિક્યોરીટી ઓફિસર વિષે હજુ મને ચીફ વોર્ડન ઑફિસ તરફથી કોઈ માહિતી નહોતી મળી તેથી હું થોડી સતેજ થઈ ગઈ.
“બેન, નમસ્તે, હું સિક્યોરીટી ઓફિસર છું.” ઝીણી આંખો કરીને પોતાનો રુઆબ બતાવતાં ઓફિસરે પોતાનો પરિચય આપ્યો. - “હા, મેં પ્રથમવાર તમોને જોયા. બોલો, કેમ આવવું પડ્યું?” મેં પ્રશ્ન કર્યો.
