________________
મારા અનુભવો
બેન, રૂમ નંબર એકમાં રહેતા સપનાબેનને બોલાવશો? મારે થોડી માહિતી જોઇએ છીએ.”
મને જવાબ સાંભળી નવાઈ લાગી કે સપનાબેન નંબર એકમાં રહે છે, તે આ ઓફિસર કેવી રીતે જાણે છે? પણ હું તદ્દન નવી હતી અને આ બાબતથી અજાણ હતી તેથી મને થયું કે આ હોસ્ટેલના નિયમમાં હશે. તેથી મેં સપનાને આફસમાં બોલાવી. સપનાને જોતાં જ ઓફિસરે પ્રશ્નો શરૂ કર્યા -“બેન, ગઈ કાલે રાત્રે હોસ્ટેલમાં કેટલા વાગે આવ્યા? તમારા સાથે કોણ હતું?” મને તરત લાગ્યું કે આ ઓફિસર આવા પ્રશ્નો
ક્યા અધિકારે પૂછે છે ? આ બાબતે હું તેને સવાલ કરું તે પહેલાં જ સપનાએ આ વાતની લગામ પોતાના હાથંમાં લઈ લીધી અને નીડરતાથી જવાબ આપ્યો, કે તમારે ચિંતા કરવાની જરૂર નથી. આ બાબતની જવાબદારી હું બરાબર સમજુ છું અને જે અમારા હોસ્ટેલના નિયમો છે તેનું હું બરાબર પાલન કરું છું. ગઈકાલે નિયમ પ્રમાણે મેં વોર્ડન પાસેથી Late Pass લીધો હતો અને સમયસર હોસ્ટેલ પાછા આવીને રજિસ્ટરમાં સહી પણ કરી હતી.
સપનાના ચહેરા ઉપર આત્મવિશ્વાસની પ્રતીતિ હતી. તે સિનિયર ટુડન્ટ હતી અને તેણે કોઈ નિયમ તોડ્યો નહોતો. તેથી ડરવાને બદલે તેણે ઓફિસરને સામેથી સવાલ પૂછ્યો કે તમોને આ સવાલ પૂછવાનો અધિકાર કોણે આપ્યો કે હું ક્યાં ગઈ હતી, કોના સાથે ગઈ હતી? કેટલા વાર્ગે આવી? આ મારી પોતાની વાત છે, જે જાણવાની તમારે શું જરૂરત છે? આ સાંભળી ઓફિસર ગભરાઈ ગયો કારણ કે તેની ધમકાવવાની પોલ પાધરી થઈ ગઈ હતી. તેથી તેનો અભિમાનનો નશો ઉતરી ગયો અને સામેથી માફી માગવી પડી.