Page Text
________________
આ ઉપરાંત દેવેની ઘોષણા તેમના સાંભળવામાં આવતી આવી ઘોષણા અને કલરવમાં, તેઓ કહેતા સંભળાયા કે – “હે ભવ્ય જી ! તમે તમારી નિદ્રા ઉડાડો! આ અમુલ્ય અવસર ફરી ફરી નહિ આવે! આ અપૂર્વ અવસરનો લાભ લઈ કલ્યાણ સાધે! મેક્ષ રૂપી નગરીમાં જવાનો આ સંસ્કૃષ્ટ સથવારે તમને મળી શકે છે ! આત્માને અનંત સુખ આપવાવાળું ધામ તમારે આંગણે આવીને ઉભું રહ્યું છે! ભગવાન વર્ધમાન સ્વામીને ભજે, તેની ઉપાસના કરે.
આ ભગવાને અનંત આપદાઓ વેઠી, ઉત્કૃષ્ટ આત્મતિને પ્રમટાવી છે, તેમ જ સંસારના ત્રિવિધ તાપનું શમન કર્યું છે. તમારે આ સંસારની આગ ઝરતી જવાલાઓમાંથી ઉગરવું હોય તે, તેમને ઉપદેશ સાંભળે ! તેમના કથનને વિચાર કરે ! આ ભગવાનને હથે, ત્રણે લેકનું હિત વસ્યું છે. સંસારના અપરંપાર દુઃખમાંથી છૂટવાને તેઓ ઉપદેશ આપી રહ્યા છે. કારણ કે તેઓએ આ જ્ઞાનદશા, સ્વયં પ્રાપ્ત કરી છે. તેઓએ રાગ-દ્વેષ વિકાર આદિન બાળી ભસ્મ કર્યા છે. તેઓ સામાન્ય આસપુરુષોમાં પણ શ્રેષ્ઠતા ધરાવે છે.
દેવેની આ પ્રમાણેની ઘોષણા સાંભળી, તેઓ વધારે, ગુંચવણમાં પડયા. તેમને લાગ્યું કે, જે આને ઉપાય નહિ કરવામાં આવે તે મને કાબુ આપણા હાથમાંથી સરી પડશે! તમામ યજ્ઞાથી એમાં, ઇન્દ્રભૂતિને ઘણું લાગી આવ્યું. તેના ક્રોધની સીમા વધી ગઈ. કારણ કે તેનું માન તે વખતના સમાજમાં અદ્વિતીય હતું. તેનું જ્ઞાન વિશાળ અને અપ્રતિમ હતું. તેને પ્રભાવ ચારેબાજુ પડી રહ્યો હતો. તેનું વાકચાતુય ભલભલા દલિલબાજીએને હંફાવી નાખતું. તેની હરિફાઇ કરી શકે તેમ તે વખતના સમાજમાં, કોઈ દષ્ટિગોચર થતું ન હતું. તેની વિદ્વત્તા, ભાષાઓ ઉપર કાબુ, તેમજ પ્રાભાવિક ઓજસની તુલના થઈ શકે તેમ ન હતી. તેને મન ભગવાન પાખંડી અને વિતંડાવાદી જણાતા. આ ઉપરાંત, ભગવાને લેકેને ઈન્દ્રજાળ દ્વારા વશ કર્યા છે, તેમ તેને જણાયા કરતું હતું. તેથી ભગવાન “માયાવી પૂતળું છે તેમ તેની માન્યતા હતી મનુષ્ય સ્વભાવ એટલે બધા ભેળે અને સરળ હોય છે કે, તેને વશ કરવામાં ઝાઝી મહેનત પડતી નથી; પણ દે જે ચતુર અને દાક્ષિણ્ય યુકત હોય છે, તેઓ પણ આ ઈન્દ્રજાળિયાની જાળમાં સપડાઈ ગયા ! મારું જ્ઞાન અગાધ અને અસીમ છે, તેમજ ચાર વેદોના મૂળભૂત અર્થો અને તેના રહસ્યને જાણવાવાળું છે, વળી વેદના અંગે પાંગ ઉપરાંત, શ્રુતિ-સ્મૃતિ-પુરાણ-છંદ-કાવ્ય-અલંકાર-વ્યાકરણ-ઉપનિષ-બહત્ સંહિતા અને વૈદિક ગ્રન્થના આરોગ્ય શાસ્ત્ર વિગેરેને પિછાણવાવાળું છે, છતાં, આ દે મારું પણ ઉલ્લંઘન કરી આગળ ધપી રહ્યા છે યજ્ઞરૂપી પવિત્ર ભૂમિને અવંઘગણી, તેઓ આ વાડિયા પુરુષ તરફ જઈ રહ્યા છે !
આ દવે ખરેખર ભૂલ કરી રહ્યા છે ! તેઓ તીથજળને છેડી, ખાડાખાબોચીયાના ગંધાતા પાણીના પીનારા કાગડાએ સમાન છે. યજ્ઞભૂમિને મૂકી તે ધૂર્તની પાસે જઈ રહ્યાં છે, અને જળની ઉપેક્ષા કરીને સ્થળને ઈચછનાર દેડકાની સમાન છે. શ્રીખંડ આદિચંદનને તજી દુગધને પસંદ કરનાર માખીઓની સમાન છે. આમ્રવૃક્ષને મૂકી શૂલ અને કાંટાથી ભરપૂર બાવળની અભિલાષા કરવાવાળા ઊંટની સમાન, સૂર્યના પ્રકાશની અવલેહના કરવાવાળા ઘુવડોની સમાન જણાય છે કે, જેઓ આવા રૂડા આલ્હાદજનક યજ્ઞસ્થાનને ત્યાગ કરી ઘડીના છઠ્ઠા ભાગમાં અદશ્ય થવાવાળા માયાવીની પાસે જઈ રહ્યા છે. ખરી વાત છે કે “જેવા દેવ છે તેવા પૂજારી” હોય છે. આ
શ્રી કલ્પ સૂત્ર : ૦૨
૧૦૫
| SR No. | 006482 |
| Book Title | Kalpasutra Part 02 Sthanakvasi Gujarati |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ghasilal Maharaj |
| Publisher | A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti |
| Publication Year | 1959 |
| Total Pages | 166 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_kalpsutra |
| File Size | 9 MB |