________________
અતિશય આદરની સાથે મચમાં-પ્રતમ્ પેાતાના માટાભાઈ કે જે શેઠના કુળમાં ઉત્પન્ન થયા હતા અને દીક્ષાથી અલંકૃત હતા એમને મેં વચળમ—વી-લ વચનમ્ બદ્રવીત્ આ પ્રકારે કહ્યું—
ભાવાર્થ——કથાથી આપણે એ જાણી શકયા છીએ કે, જ્યારે અરહેટ (૨૮) હાંકનારના મેઢેથી ખેલાએલા અર્ધાÀાકની પૂર્તિને તે અરહટ હાંકનારે બ્રહ્મદત્તની પાસે આવીને સંભળાવી અને તેને સ્પષ્ટરૂપે સઘળા વૃત્તાંત સંભળાવ્યેા. ત્યારે ચક્રવતી એ તેનું ભારે સન્માન કર્યું. તથા સારૂ એવું ધન આપી વિદાય કર્યાં. આ પછી તે પેાતાના ભાઈના જીવ મુનિરાજને વંદના કરવા માટે ગયા અને ત્યાં તેમને આ પ્રાથૅના કરી કે, મહારાજ ! જે રીતે આપે મને આપનાં પવિત્ર દનથી સતુષ્ટ કરેલ છે, એજ રીતે અર્ધા રાજ્યનો સ્વીકાર કરીને મને સતુષ્ટ કરા, એજ આગલી વાત આ ગાથાદ્વારા કહેવામાં આવેલ છે. જા
તેઓ શું મેલ્યા તે નીચેની ગાથાદ્વારા કહેવામાં આવે છે. આલિમો ”–ઈત્યાદિ.
અન્વયા——ચક્રવતી એ બહુમાન અને આદર સાથે તેમને કહ્યું કે, હું સુનિ ! અન્નમન્નવસાળુ –અન્યોન્યવશાનુૌ હું' અને તમે ો ત્રિ-ઢૌ વિ અને પૂર્વ ભવમાં એક બીજાના ભાઈ હતા અન્નમન્નમનુત્તા-અન્યોન્યાનુૉ આપસમાં અતુલ એવા પ્રેમ સંપન્ન અને અન્નમન્નફિસિનો-અન્યોતિષિળો એક બીજાના સદા હિતેચ્છુ માયરા આલિમો-તરો આવ ભાઈ ભાઈ હતા.
ભાવા—અર્ધું રાજ્ય લઈ આપ સુખી થાવ એ વાત હું એટલા માટે કહી રહ્યો છું કે, હું અને આપ પૂ લવમાં સહેાદર ભાઇ હતા, આથી મને આપની આવી દશા જોઈને ઘણું દુઃખ થાય છે. ! પા
આપણે અને સહેાદરપણાથી કયાં કયાં ઉત્પન્ન થયા આ વાતને ચક્રવતી પ્રગટ કરે છે.— વાસા ’’-ઈત્યાદિ,
66
અન્વયા--આપણે મને પહેલાં સુસળે વરાળે દશાણુ દેશમાં વાસા-વાચૌ શાંડિલ્ય બ્રાહ્મણની યશેામતી દાસીના પુત્ર થયા. ત્યાંથી મરીને જાતિને-દાર્જિ તે કાલિંજર પર્વત ઉપર મિયા–મૂનૌ હરણ રૂપે અવતર્યાં. એ પર્યાયથી નીકળીને મયંતીને ટૂંકા - ધૃતાતીરે હઁસૌ મૃતગંગાના કિનારે હંસ થયા. એ પર્યાય છેડીને જ્ઞાસિસૂમીય-જાશિમૂમૌ કાશી નગરીમાં ઓવાળા–ધપાજો ચાંડાલને ત્યાં પુત્ર રૂપે આરી-આાવ અવતર્યાં. એ પર્યાયને પણુ છેાડીને પછી રેવજોમ્મી મહિઢિયા લેવા ચ બલી-ફેવો મહિઁજો તેવો જ બાહ્ય સૌધર્માંસ્વ માં પદ્મગુલ્મ વિમાનમાં મહદ્ધિક દેવ થયા અને ત્યાંથી વીને આપણી —ષા આ
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
૨૯૩
