________________
માગની યતનાને વિશેષરૂપ બતાવે છે તio ઈત્યાદિ.
જ્યાં ઉન્મત્ત (ગાંડ-હડકાય) અથવા કરડનારો કૂતરો, નવી વિયાયલી (પ્રસૂતા ) કતરી, નવપ્રસૂતા ગોય યા નવપ્રસૂતાં ભેંશ આદિ, મદોન્મત્ત બળદ ઘેડો હાથી ઈત્યાદિ હોય તે સ્થાનને, તથા બાળકેએ રમવાના, કલહ (મહેની લડાઈ) ના અને યુદ્ધ (શસ્ત્રની લડાઈ) ના સ્થાનને સાધુ દૂરથી જ ત્યાગે; અર્થાતું જ્યાં એ બધાં હોય ત્યાં ન જાય-દૂર જ રહે, કારણ કે તેથી આત્મવિરાધના, સંયમવિરાધના અને ઉભયવિરાધના થાય છે (૧૨)
માર્ગ ગમનમેં યતના કા વિચાર
માગની યતનાને વિશેષરૂપે બતાવે છે તio ઇત્યાદિ.
જ્યાં ઉન્મત્ત (ગાંડ-હડકા) અથવા કરડનારે કૂતરો, નવી વીમાયેલી (પ્રસૂતા ) કૂતરી, નવપ્રસૂતા ગાય યા નવપ્રસૂતાં ભેંશ આદિ, મદોન્મત્ત બળદ ઘડે હાથી ઈન્દિ હોય તે સ્થાનને, તથા બાળકોએ રમવાના, કલહ (મહીંની લડાઈ) ના અને યુદ્ધ (શસ્ત્રની લડાઈ) ના સ્થાનને સાધુ દૂરથી જ ત્યાગે; અર્થાતું જ્યાં એ બધાં હોય ત્યાં ને જાય-દૂર જ રહે, કારણ કે તેથી આત્મવિરાધના, સંયમવિરાધના અને ઉભયવિરાધના થાય છે (૧૨)
ગોચરીમેં કાયચેષ્ટા કા વિચાર
ચાલવાને પ્રકાર કહે છે–અનg૦ ઈત્યાદિ.
માર્ગમાં ચાલતી વખતે સાધુ અનુન્નત અર્થાત દ્રવ્યથી ઉપરની બાજુએ ન જતાં અને ભાવથી જાતિકુળના અભિમાનથી રહિત, નાવનત અર્થાત્ દ્રવ્યથી અત્યન્ત ન નમ્યા વિના તથા ભાવથી દીનતા-રહિત, અપ્રહણ અર્થાત્ મળવાવાળા આહારદિના વિચારથી પ્રમાદરહિત, અનાકુલ અર્થાત્ ઈષ્ટનિ અપ્રાપ્તિ તૈથા અનિષ્ટની પ્રાપ્તિના વિચારથી ઉત્પન્ન થનારી વ્યાકુળ તાથી રહિત જ્યાં જે ઇંદ્રિય વિષય ઉપસ્થિત હોય ત્યાં તે ઈદ્રિયનું દમન કરીને અર્થાત મા-વિષયમાં રાગ અને અમને જ્ઞ-વિષયમાં શ્રેષને પરિત્યાગ કરતાં, ભિક્ષા આદિને માટે વિચરે.
અને નાવા એ બે શબ્દોથી ઈર્યાની યતના અહંકારનો પરિહાર અને દીનતાને ત્યાગ સૂચિત કર્યો છે. સત્ત શબ્દથી મધ્યસ્થતા પ્રકટ કરી છે અrraહે શબ્દથી સાધુની રસલુપતાનું નિરાકરણ કર્યું છે. દામrii શબ્દથી એમ પ્રદર્શિત કર્યું છે કે
જ્યાં જે ઇન્દ્રિયને વિષય ઉપસ્થિત હોય ત્યાં તેનું દમન કરવું એજ વસ્તુતઃ ઇંદ્રિયદમન કહેવાય છે, કિંતુ ચક્ષુ ઈન્દ્રિયને વિષય ઉપસ્થિત થતાં જે કાન સંકોચવામાં આવે તો તે ઇંદ્રિયદમન કહેવાતું નથી. ઈત્યાદિ. (૧૩)
રાત્રણ ઈત્યાદિ, સાધુ ચરીને માટે ઉતાવળે ઉતાવળે ન ચાલે. વાત-ચીત કરતા કે હસતા-હસતા પણ ન ચાલે. ઉચ્ચ-નીચ અર્થાત્ ધનવાન-નિર્ધન આદિના કુળમાં
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર : ૧
