________________
ભગવાન દ્વારા કુણ્ડકલિક કી પ્રશંસા કા વર્ણન
રીક્ષાર્થ-તેof 1 ઈત્યાદિ એ કાળે એ સમયે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર પધાર્યા. (૧૭૪) કુંડકૌલિક ભગવાન આવ્યાની વાત સાંભળીને પ્રસન્નચિત્ત થઈ કામદેવની પેઠે નીકળ્યો અને યાવત ત્યાં પહેરીને પડ્યું પાસના કરી. ધર્મોપદેશ થશે. (૧૭૫) શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે કુંડકૌલિકને આ પ્રમાણે કહ્યુઃ “હે. કંડકૌલિક! કાલે અશેકવનરાજિમાં બપોરને સમયે એક દેવ તમારી સામે પ્રકટ થયે હતે. તે દેવે નામવાળી વીંટી લીધી યાવત્ તે પાછ ચાલે ગયે. હે કુંડકોલિક? એ વાત શું બરાબર છે?” કુંડકૌલિકે કહ્યું: “હા ભગવાન! તેબરાબર છે. મહાવીર સ્વામીએ કહ્યું: “કંડકૌલિક તું ધન્ય છે” ઈત્યાદિ કથન કામદેવની પેઠે સમજવું. શ્રમણ ભગવાન મહાવીર શ્રમણ નિર્ચન્થ તથા નિર્થથીઓ-અર્થિકાએને બોલાવીને કહેવા લાગ્યાઃ “હે આર્યગણ! જે ગૃહમાં રહેનારા ગૃહસ્થ પણ અન્ય યુથિકને, અર્થોથી, હેતુઓથી, પ્રશ્નોથી, યુકિતઓથી અને ઉત્તરેથી નિરૂત્તર કરી શકે છે, તે હે આર્યગણ ! દ્વાદશાંગનું અધ્યયન કરનારા નિર્ગસ્થ શ્રમણએ તે તેમને (અન્યયુથિકને) અર્થોથી યાવત નિરૂત્તર અવશ્ય કરી દેવાજ જોઈએ. (૧૭૬).
શ્રમણ નિગ્રન્થાએ શ્રમણ ભગવાન મહાવીરનું એ કથન વિનયપૂર્વક તાત્તિ” (તતિ) કહીને સ્વીકાર્યું. (૧૭૭).
ટીઝાઈ– ‘ત શું છે –ત્યાદિ કુંડકૌલિક શ્રાવકે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને વંદના કરી નમસ્કાર કર્યો, અને પ્રશ્નો પૂછયા તથા અર્થને ગ્રહણ કર્યો. પછી જ્યાંથી આવ્યા હતા ત્યા ચાલ્યા ગયે. શ્રમણ ભગવાન મહાવીર સ્વામી પણ દેશ-દેશ વિહાર કરવા લાગ્યા. (૧૭૮). કુંડકૌલિક શ્રાવકને શીલ આદિનું પાલન અને આત્માને યાવત ભાવિત કરતાં કરતાં ચોદ વર્ષ વીતી ગયાં. જ્યારે પંદરમું વર્ષ જતું હતું, ત્યારે કે સમયે કુંડકૌલિક કામદેવની પેઠે મોટા પુત્રને કુટુંબને ભાર સેંપી પિષધશાળામાં ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિ સ્વીકારી વિચરવા લાગ્યું. એણે શ્રાવકની અગીઆર પ્રતિમાઓનું પાલન કર્યું, યાવત સૌધર્મકલ્પના અરૂણવિજ વિમાનમાં દેવપણે ઉત્પન્ન થયે. યાવતુ સમસ્ત કર્મોને અંત કરશે–સિદ્ધ થશે. (૧૭૯).
સાતમા અંગઉપાસકદશાના છઠ્ઠા અધ્યયનની અગાસંજીવની નામક વ્યાખ્યાનો ગુજરાતી-ભાષાનુવાદ સમાપ્ત. (૬)
ઉપાશક દશાંગ સુત્ર
૧ ૧૩
