________________
દુશ્મના આહારથી ગોદ્દા જેલમાળા સળિય ૨ ૩ન્નર'તિ) ત્યારે એ કાચબાએ ખારાક મેળવવાની ઇચ્છાથી ખારાકની શેાધમાં ધીમે ધીમે પાણીમાંથી બહાર નિકળીને જમીન ઉપર આવ્યા. (તસ્મૈનમનતીમ પરિષે તે સક્ષત્રો સમંતા ધિક્ષેત્રેમાળા ૨વિત્તિ વ્હેમાળા વિનંતિ) અને મત ગંગાતીર હૂકની નજીકના પ્રદેશમાં એટલે કે કિનારા ઉપર ચામેર દિશાઓ અને વિશિાઓમાં આમ તેમ વારંવાર ફરવા લાગ્યા, તેમજ ભૂખશાંત કરવાને વિચાર કરવા લાગ્યા, ૫ સૂત્ર ૪ । તયાાંતર ૬ તે પાવલિયામા' વાર્િ।
ટીકા —((ચળતર ૨) ત્યાર પછી તે પાવત્તિયાળા) પાપ થંગાલા (આારથી) આહાર મેળવવાની ઇચ્છાથી (નાર આહાર -સમાળા) આહારની શેષ કરતા (માજીા છાત્રો દિવિનંતિ) માલુકા કચ્છની બહાર નીકળ્યા. (લિનિયમિત્તા બેય મળી) બહાર આવીને જ્યાં મૃત ગંગાતીર હૂદ હતું (તેળવ (ઉવા સ્ક્રૃતિ) ત્યાં આવ્યા. યા—િના તખ્તે મળતીરદૂરને પરિપેરંતેનું પરિયોછે માળાર વિત્તિ વૈમાળા વિત્તુ' તે) આવીને મત મૃત ગગા તીર હૃદના કાંઠે આમ તેમ આંટા મારતા ભૂખને શાંત કરવાના વિચાર કરવા લાગ્યા. (તપ ન ́ તે પાણિયારા તે કુમ્ભર્ વાતિ) એજ વખતે અને પાપી શ્રગાલાની નજર અને કાચબાએ ઉપર પડી. (મિત્તા તેનેષ તે कुम्मए तेणेव વારેય નમળા) નજર પડતાં જ અને શ્રૃગાલે ત્યાં જવા માટે તત્પર થઇ ગયા. સ્. । પ । ‘તલ જ તે કુમળા' વિ।
ટીકાથ——(તણાં) ત્યાર ખાદ (તે જન્મ) અને કાચબાએએ (તે પાત્ર વિયાહત) પાપી ભ્રુગાલાને (જ્ઞમાળે) જ્યારે આવતા (વાÇતિ) જોયા ત્યારે (પાÉિRT) તેમને જોઈને (મીયા तत्था तसिया उब्बिग्गा संजायभया ઘેય, વાય, નીવાર ય, સĚ ૨ વાě સાર્રતિ) ભયભીત થઈ ગયાં, સંત્રસ્ત થઈ ગયા, વ્યાકુળ થઈ ગયા, તેમના શરીરના અણુ અણુમાં ભય વ્યાપી ગયા અને તેઆએ હાથાને, પગાને તેમજ માંને પાતાના શરીરમાં સાચી લીધાં. (સારિત્તા વિષા શિલ્પા તુષિનીયા સંવિદંતિ) સ કાચ્ચા બાદ તે નિશ્ચળ અની ગયા સ્થિર થઈને તે ચુપચાપ ત્યાં જ પડી રહ્યા. સુ ॥ ૬ ॥
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૧
૨૭૪
