________________
એવા ઘરમાં કે જેમની અંદર બેઠેલા માણસેાને સારી પેઠે જોઇ શકે પણ બહારના માણસા અંદરના માણસાને જોઇન શકે, (મુમવત્તુ ચ) પુષ્પ ગૃહેામાં, (SFના સિપિચનુમયમાળા વિરત્તિ) ઉદ્યાનની ઘેાભા જોતા દેવદત્તાની સાથે સુખ અનુભવતા વિચરતા રહ્યા. ાસુત્ર ૧૦ા
‘તળ તે સથવા–વાળા' રૂપાલિ !
ટીકા—ત જુળ) ત્યારખાદ (તે સથવારૢ દ્વારા) અને સાવાહ પુત્ર (નેગેરતે માઢયા !) જે તરફ્ માલુકા કચ્છ હતે. (તેજેય પદાર્થ ગમૂળTT) તે ખાજુ જવા આગળ વધ્યા (તળું સાવળનઝરીતે સત્યવાવારણમાને પાપડ) તે લે અને સાવાડાને જોયા અને (ત્તિત્તા) જોઇને (મીયાતથા તળિયા ૩દિવા વજ્રાયા) હરી ગઇ, સંત્રસ્ત થઈ ગઈ ઓચિંતા ભય પમાડનારી વસ્તુને જોઇને તે દુ:ખ પામી, અથવા તેા તે ભયભીત થઇને ઘેાડા વખત માટે સ્તબ્ધ થઇ ગઇ, તેના આત્મપ્રદેશમાં ભય પ્રસરી ગયે. તે ઉદ્વિગ્ન થઇ ગઇ તેની સામે રક્ષાના કોઇ પણ જાતના ઉપાય હતા નહિ તેથી તે વ્યાકુળ બની ગઇ અને તે સ્થાનેથી ઉડી (महया २ स के कारवं विणिम्मुयमाणी २ मालुया कच्छाओ पडिनिक्खमड़) અને મેટા સ્વરેથી ટહૂકતી ર ઉડતી તે માલુકા કચ્છથી બહાર નીકળી ગઇ. (ર્ડાઽનक्खमित्ता एसि रुक्rasaiसि ठिचा ते सत्थवाहदारए मालुया
જ્જયંન અનિમિત્તા વિદ્વિપ વેદમાળીર વિટટ્ટુ) માલુકા કચ્છની બહાર નીકળીને તે એક ઝાડની શાખા ઉપર બેસી ગઇ, અને ત્યાંથી જ તેમને સાવાડાને તેમજ માલુકા કચ્છની તરફ વારવાર એકી નજરે જોવા લાગી. સૂત્ર ૧૧૫
‘તપળ તે થવાહ્ન વાળા' હત્યાતિ ।
ટીકા”—તä) ત્યારબાદ (તે સહ્યવાદ વાળા) અને સાÖવાહ પુત્રોએ (અન્નમાં સાયેતિ) એકબીજા સાથે વાત કરી (સાવિત્ત) વાતચીત કરીને (ત્યું થયાતો) તેઓ કહેવા લાગ્યા (નાળે તેવાળિયા ! Hા મળમી ગદ્દે एज्जमाना पासिता भीया तत्था तसिया उम्बिग्गा पलाया महया २ सदेणं जाव દ્દે માજીયા ઇન્ચ વેન્દ્રમાળીર વિટ્ટુ) હે દેવાનુપ્રિય ! આ ઢેલ આપણને આવતા જોઇને ભયભીત સંત્રસ્ત, ત્રાસિત, અને વ્યાકુળ થઈને અહીંથી ઉડી, અને જ્યારે તે ઉડી ત્યારે તેણે મેટા અવાજે કેકારવ કર્યાં. અને તે માલુકાકચ્છની બહાર નીકળીને એક ઝાડની શાખા ઉપર બેસી ગઇ છે અને ત્યાંથી પણ તે આપણને અને માલુકાકચ્છને વારંવાર જોઇ રહી છે. (તા મવિશ્ચયં ત્થ કાળેળું ત્તિકૢ માનુવા
ચ્છપ કો અનુવિનંતિ) તા એની પાછળ કંઈને કંઈ રહસ્ય ચાક્કસ હાવું
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૧
૨૬૩
