________________
પુર્વાક્તવાદિયોં કે પ્રતિ વિદ્વાનોં કા કર્તવ્ય
પરતીથિકે જે આ પ્રકારના છે, તે સાચા મુનિ કેવા હોવા જોઈએ? આ પ્રશ્નનો હવે સૂત્રકાર ઉત્તર આપે છે. ‘ત મિશહૂ ઈત્યાદિ
શબ્દાર્થ–“જિં માલૂ-વિજ્ઞાન મિ” મેધાવી સાધુ સં-ત્તર’ તે અન્ય તીથિકને “ન્નિા-રૂઢિા” જ્ઞ પરિજ્ઞાથી જાણીને “રેણુ-તેy” પરતીર્થિક વાદમાં “ મુરઝા- કુછું આસક્ત ન બને “કુળ-મુનઃ” જે પ્રવચન રહસ્યને જાણવાવાળા માણે-અનુવા” કઈ પ્રકારનું અભિમાન ન કરતા “ઝાઝી--અવઢીન” પાર્શ્વસ્થ વગેરેની સાથે સંબંધ ન રાખતા “મધેન’ મધ્યસ્થ ભાવથી બનાવાયા છે” સંયમ યાત્રાનું વહન કરે. મારા
વિદ્વાન સાધુએ પરતીથિકના સિદ્ધાન્તને જ્ઞપરિજ્ઞા વડે હેય ત્યાજ્ય) જાણીને તેમાં આસક્ત થવું જોઈએ નહીં. તેમણે જિનપ્રવચનના રહસ્યના જ્ઞાતા થવું જોઈએ, અને જાતિ, કુળ આદિના મદને પરિત્યાગ કરીને, તથા અન્યતીથિકે, ગૃહસ્થ અને પાર્થ (શિથિલાચારીઓ) આદિની સાથે સંબંધ રાખ જોઈએ નહીં. તેમણે મધ્યસ્થ ભાવે પોતાની સંયમયાત્રાને નિર્વાહ કરે જોઈએ.
- ટીકાર્થ – સ્વસમય અને પરસમયના જ્ઞાતા તથા નિરવદ્ય (નિર્દેશ) ભિક્ષા ગ્રહણ કરનાર સાધુએ પૂર્વોકત દેવકૃત, બ્રહ્મકૃત આદિ જગત્ વિષયક માન્યતાઓનું પ્રતિપાદન કરનાર અન્યતીર્થિકને જ્ઞપરિજ્ઞા વડે જાણીને. એટલે કે તેઓ મિથ્યાત્વ મેહથી આવૃત્ત છે અને સત્ અસના વિવેકથી રહિત છે એવુ સમજીને તેમની માન્યતાને અગ્રાહ્ય સમજીને તેમાં આસકત થવું જોઈએ નહીં ત્યારે તેમણે શું કરવું જોઈએ? જિનપ્રવચનના રહસ્યના જાણકાર મુનિએ આઠ મસ્થાનમાંના કેઈ પણ મદસ્થાનનું સેવન કરવું જોઈએ નહીં તેણે પરતીથિકે, ગૃહસ્થ અને પાર્ધ (શિથિલાચારીઓ)ના સંપર્કથી રહિત થઈને, મધ્યસ્થ ભાવે (રાગદ્વેષથી રહિત થઈને) પિતાની સંયમયાત્રાને નિર્વાહ કર જોઈએ. | ગાથા ૨ા
સાધુઓં કે જીવનયાત્રા નિર્વાહ કા નિરૂપણ
હવે સૂત્રકાર એ વાતનું સ્પષ્ટીકરણ કરે છે કે પરતીથિકે શા કારણે અન્યને શરણ આપવાને અસમર્થ છે, અને ત્રાણ (શરણ) આપનાર કેવાં હોય છે. “જિલ્લા ઇત્યાદિ
શબ્દાર્થ–“વિજાણા--પરિણા પરિગ્રહવાળા “--” અને “રામ-રામઃ પ્રાણાતિપાત વગેરે આરંભ કરવાવાળા જીવ, મેક્ષ પ્રાપ્ત કરે છે. આ “જ-1 મેક્ષના વિષયમાં “પ્ત-- કઈ કઈ દર્શનવાદિકનું “fi--માત’ કથન છે મિગમિg” જિન ભગવાનની આજ્ઞાનું પાલન કરનાર “કવિણ--અપતિદાન પરિગ્રહથી
શ્રી સૂત્રકૃતાંગ સૂત્રઃ ૦૧
૧૫૫
