________________
વાદીઓ, તજીવ તચ્છરીર વાદી, કર્તાવાદીઓ અને ગેાશાલકના અનુયાયીઓ (ત્રરાશિકા), આઢિ સઘળા મતવાદીએ રાગદ્વેષ આદિ વડે, શબ્દાદિ વિષયા વડે, અને માહામેાહ જનિત અજ્ઞાન વડે પરાજિત છે. તે મિથ્યા ઉપદેશ આપ્યા કરે છે, તેઓ કોઇને પણ શરણ આપવાને સમર્થ નથી. કોઇને પાપમાંથી બચાવવાને સમર્થ નથી. તેઓ શા કારણે બીજાના ઉદ્ધાર કરવાને સમર્થ નથી ? તેનું કારણ પ્રકટ કરતા સૂત્રકાર કહે છે કે તે સત્ અને અસત્તા વિવેકથી વિહીન છે. મન ફાવે તેમ તેઓ બકવા ટકરનારા અને મન ફાવે તેવુ વન રાખનારા તે અન્યતીથિકા કોઇની રક્ષા કરવાને સમર્થ હાતા નથી. તેએ પેાતે જ અજ્ઞાની છે. અને અન્યને પણ મૂઢ કરનારા છે.
જો તે પાતે જ અજ્ઞાની છે, તે ખીજાને ઉપદેશ કેવી રીતે આપી શકે છે? આ પ્રશ્નના જવાબ આ પ્રમાણે છે. તેએ અજ્ઞાની હેાવા છતાં પણ એવુ માને છે કે અમે સમસ્ત શાસ્ત્રીનું વિવેચન કરી શકીએ છીએ, તે કારણે અમે સમસ્ત શાસ્ત્રીના જ્ઞાતા છીએ. આ પ્રકારના અભિમાનથી યુકત થઇને તેઓ લેાકાને ઉપદેશ આપવાની ધૃષ્ટતા કરે છે. ઉપદેશ દેતા એવા તે મતવાદીએ પેાતે મહા મેહાન્ધકારમાં ડૂબેલા રહે છે. અને ખીજાને પણ તે મેાહાન્ધકારમાં જ લઇ જાય છે અને નરકાદિ દુગતિમાં પાડે છે. પેાતાની જાતને પતિ માનતા તે મતવાદીઓના અજ્ઞાન જનિત વિરૂપ આચરણનું સૂત્રકાર કથન કરે છે. માતાપિતા આઢિવિષયક પૂર્વસંચાગના (સંસારી સંબંધના ત્યાગ કરીને. “ અમે દીક્ષિત છીએ, અમે સ` સબધાને તેાડી નાખ્યા છે. એવું બતાવવાને માટે દીક્ષા ગ્રહણ કરીને પણ તેઓ સંસારી જેવાં જ આરંભ સમારંભમાં આસકત રહે છે. સંન્યાસી બનવા છતાં પણ તે પરિગ્રહ અને આરંભના ત્યાગ કરતા નથી. અથવા નિયા આ પત્તુ અહીં છઠ્ઠી વિભકિતના અર્થે પહેલી વિભકિતમાં પ્રયુકત થયુ છે તેના અર્થ એવો થાય છે કે તેએ આરંભ સમારંભ આદિમાં આસકત ગૃહસ્થાના કૃત્યાના ઉપદેશ આપે છે. એટલે કે રાંધવાના, રધાવવાના, દળવાના, દળાવવાના, ખાંડવાના આદિ સાવદ્ય કાર્યાના ઉપદેશ આપે છે. અથવા તેએ પેાતે જ ગૃહસ્થાના જેવાં જ સાવદ્ય અનુષ્ઠાનેાનુ સેવન કરે છે. આરીતે સન્યાસીના વેષ ધારણ કરવા છતાં પણ તેમનું આચરણ સ ંસારીના (ગૃહસ્થના) જેવુ જ હાય છે. જેવી રીતે ગૃહસ્થ આર’ભ, સમારંભ આદિમાં પ્રવૃત્ત રહે છે. એજ પ્રમાણે તેએ દીક્ષિત હેાવા છતાં પણ આર્ભ સમારંભ આદિ કરે છે. ॥ ૧॥
,,
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્ર : ૦૧
૧૫૪
