________________
ઉલટ તે ગભરાટને કારણે એવું વિપરીત વર્તન કરે છે કે તેનુ` બન્ધન વધારેને વધારે પ્રગાઢ ખનતુ જાય છે. તે કારણે તે તેમાંથી મુક્ત થઇ શકતું નથી, પરન્તુ તેમાં જ પડયું રહે છે અને આખરે માતને ભેટે છે. ૫૮૫
પાશમેં બંધેહુએ મૃગકી અવસ્થાકા નિરૂપણ
ફૂટ પાશને ન જાણુનાંરૂ મૃગ કેવી દશાનો અનુભવ કરે છે, તે સૂત્રકાર હવે પ્રકટ કરે છે “ફ્રિ અજ્ઞા ઇત્યાદિ
શબ્દા ઢિમવા અર્દિતામાં આત્મહિતને ન જાણનારા ‘વિનાને-દસપ્રજ્ઞાન” સમ્યક્ જ્ઞાન વિનાના ‘વિક્ષમ તેજીવાળ-વિષમાન્તનોવાળતઃ’ફૂટ પાશાદિથી યુક્ત વિષય પ્રદેશમાં પ્રાપ્ત થઈ ને તલ-સઃ' તે મૃગ ‘વયપાલે’- પાપશેન' પદ બ ંધન થી ‘વઘ્ને વદ' બદ્ધ થઇને ‘તત્ત્વ---ત્ર’ એ ફૂટ પાશમાં જ ‘ઘાય ઘાતમ્’વિનાશ ને ‘વિયઇ-નિય ઇતિ’ પ્રાપ્ત થાય છે. અર્થાત્ મરણુ પર્યન્ત ત્યાંથી છૂટી શકતા નથી111 અન્વયા
પેાતાના હિતને નહી સમજનારૂ તથા પેાતાનું જ અહિતકરાવનારી બુદ્ધિવાળુ એટલે કે સમ્યજ્ઞાનથી રહિત એવું તે મૃગ વિષમ પ્રદેશમાં ( કૂટપાશમાં - જાળમાં) આવી પડીને તેમાં બંધાઇ, ફસાઇ જાય છે. તેમાંથી તે નીકળી શકતુ નથી, તે કારણે તેને માટે મરણને ભેટવાનો પ્રસંગ ઉપસ્થિત થાય છે ૧૯
– ટીકા -
તે મૃગ એટલુ પણ જાણતુ નથી કે પેાતાનું હિત શેમાં છે? આવા અહિતકર (પેાતાનું જ અકલ્યાણ કરનારા ) જ્ઞાનવાળુ તે મૃગ જાળને જ હિતકારી સમજીને તેમાં જઇ પડે છે. તે બિચારું અજ્ઞાની મૃગ તે જાળના પાશમાં એવું તેા સપડાઈ જાય છે કે તેમાંથી મુક્ત થઇ શકતુ નથી આ પ્રકારે જાળમાં અન્ધન દશાયુક્ત અનેલું તે મૃગ આખરે મૃત્યુ પામે છે. 11 È 1
અસમ્યક જ્ઞાન કે ફલપ્રાપ્તિકા નિરૂપણ
પૂર્વોક્ત ત્રણ ગાથામાં દૃષ્ટાન્ત પ્રકટ કરવામાં આવ્યું. હવે સૂત્રકાર દાર્ભ્રાન્તિકમાં પણ મિથ્યાજ્ઞાનનું ફળ બતાવે છે. વ તુ સમળા” ઇત્યાદિ
શબ્દાર્થ ‘વય સુવ’ એ જ પ્રમાણે ‘શે-કે’ કોઇ‘ મિનિટ્ટી-મિવાëPT: મિથ્યાદૃષ્ટિવાળા ત્રાયિા-અનાર્યાઃ અના ‘ક્ષમળા-શ્રમ:' શ્રમણ ‘સયિાદ – -અદ્વૈતાનિ' શકા વિનાના એવા અનુષ્ઠાનેામાં ‘સતિ-શÀ' શકા કરે છે. તથા ‘લ’શિયા૬ --ગ્નિતાનિ’ શંકા કરવા જેવા અનુષ્ઠાનામાં ોિ-અર્જનઃ શકા કરતા નથી ॥૧૦॥
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્ર : ૦૧
૧૧૧
