________________
श्रीकल्प
कल्पमञ्जरी
सूत्र
॥४६॥
टीका
" तदातनं देवगणप्रमोदं, वागीश्वरी नास्ति अलं प्रवक्तुम्।
अत्यन्तशान्ताश्च बभूवुर्देवाः, शब्दायते यत्र पतत्सूची ॥१॥” ततः खलु ते देवाश्च देव्यश्च हर्षोत्कषण तथा एकतानमानसा जाताः, यथा तस्मिन् समये गिरिवरपतनेनापि तेषां दृष्टयो लेशमात्रमपि चलिता न भवेयुः। ततः खलु सुवर्णमयाः १, रजतमयाः २, रत्नमयाः३, सुवर्णरजतमयाः ४, सुवर्णरत्नमयाः ५, रजतरत्नमयाः ३, सुवर्णरजतरत्नमयाः ७, मृत्तिकामयाः ८ ये कलशाः, तेषां कलशानाम् एकैकस्य जात्या अष्टोत्तरसहस्रम् अष्टोत्तरसहस्रम् एकैकस्य इन्द्रस्य आसीत्। एवं चतुष्पष्टेरिन्द्राणां हर्ष हुआ।
उस समय के देव-गण के आनन्द को सरस्वती भी कहने में समर्थ नहीं हैं। उस समय देव एकदम इतने शांत हो गये कि गिरती हुई मुई का भी शब्द सुनाई दे ॥१॥
तब देवों और देवियों का मन हर्ष के उत्कर्ष से एकाग्र हो गया। उनकी दृष्टि ऐसी निश्चल हो गई कि बड़े पर्वत के गिरने से भी लेशमात्र चलायमान न हो।
तत्पश्चात् (१) स्वर्ण के, (२) चांदी के, (३) रत्नों के, (४) सोने-चांदी के, (५) सोने-रत्नों के (६) चांदी-रत्नों के, (७) सोने-चांदी-रत्नों के तथा (८) मृत्तिका के, इन आठ प्रकार के कलशों में से एक-एक जाति के, प्रत्येक इन्द्र के पास एक हजार आठ कलश थे। इस तरह चौंसठ इन्द्रों के कुल पांच लाख, सोलह हजार, छयानवे कलश हुए। इतने कलशों को देख कर देवेन्द्र देवराज शक्र को ऐसा
देवममोदा
मटविध
कलश
शक्रेन्द्रचिन्ता
ए मेरुकम्पन
वर्णनम्
“તે સમયના દેવગણના આનંદનું વર્ણન કરવાને સરસવતી પણ શકિતમાન નથી. એ વખતે દેવો એટલા બધા શાન્ત થઈ ગયાં કે નીચે પડતી સોયનો અવાજ પણ સાંભળી શકાય. ( ૧
ત્યારે દેવો અને દેવીઓનાં મન હર્ષના અતિરેકથી એકાગ્ર થઈ ગયાં. તેમની પલકે એટલી બધી નિશ્ચલ થઈ ગઈ કે મેટો પર્વત પડે તે પણ જરાયે ચલાયમાન ન થાય ! ત્યાર બાદ (૧) સુવર્ણનાં (૨) ચાંદીનાં (8) रत्नाना (४) सोना-यांधीनां (4) साना-रत्नाना (6) यही-२त्नानां (७) सोना-यी मन नानां तथा (૮) માટીના; એ આઠ પ્રકારના કળશેમાંથી એક એક પ્રકારના, પ્રત્યેક ઇન્દ્રની પાસે એક હજાર આઠ કળશ હતાં. આ પ્રમાણે ચૌસઠ ઈન્દ્રોના કુલ પાંચ લાખ, સેળ હજા૨, છનું (૫૧૬૦૯૬) કળશ થયાં. આટલા બધા કળશને
॥४६॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૨
