________________
श्रीकल्प
सूत्रे ॥११६॥
कल्पमञ्जरी
टीका
भगवतो
श्रमणोपासकौ श्रावको चापि अभूताम् आस्ताम् । तौ महावीरस्य मातापितरौ बहूनि वर्षाणि श्रमणोपासकपर्याय श्रावकत्वं पालयित्वा अपश्चिमया सर्वान्तिमया मारणान्तिक्यान्मरणान्तिमसमयभवया संलेखनया जोषणया जोषितशरीरौं सन्तौ कालमासे कालं कृत्वा द्वादशे-अच्युते कल्पे देवतया देवत्वेन उपपन्नौ। ततः खलु महाविदेहक्षेत्रे उत्पद्य सेत्स्यतः सिद्धि प्राप्स्यतः ॥म्०७३||
मूलम्-तेणं कालेणं तेण समएणं समणे भगवं महावीरे तिष्णाणोवगए अम्मापिऊहिं देवलोयं गएहिं समाणेहि समत्तपइण्णे अट्ठावीसं वासाई अगारमज्झे वसित्ता अभिणिक्खमणाभिप्पाए यावि होत्था। तं जाणिय भगवो जेटभाया गंदिवद्धणो राया भयवं एवं वयासो-'हे भायर ! अम्मापिऊणं वियोगदुक्खं अजवि नो विसरियं, नो णं अम्हाणं सयणपरियणो सोगविमुक्को संजाओ, एयम्मि अवसरम्मि तुम्भे अभिणिक्खमणाभिप्पाया हविय मा मम हिययम्मि खए खारं णिक्खेवेह । पाणप्पियाणं तुम्हाणं विरहो अम्हाणं असज्झो अस्थि । भगवया कहियं-अम्मापिउभइणीभाइसंबंधो अस्स जीवस्स अणंतवारं जाओ, एत्थ नो पडिबंधो कायब्वो-त्ति । णंदिवद्धणेण वुत्त-भायर ! जंभे कहियं तं सव्वं सच्चं, मम अग्गहेणवि तुम्हेहि दो बरिसाई जाव गिहवासे अवस्सं वसियव्वं-ति ।
तए णं णिच्छयणाणी भयवं नियभाउणो नंदिवद्धणस्स एयमढे सोचा निसम्म एवं बयासी-जइ एवं भवं कहेइ तो दो वरिसाई जाव गिहवासे वसामि, अजप्पभिई च णं गिहम्मि मज्झ निमित्तं आरंभो समारंभो वा नो करणिजो। साहुवित्तीए अहं चिहिस्सामि । नंदिवद्धणो राया तं पडिच्छइ। वे बहुत वर्षों तक श्रमणोपासकपर्याय पालकर सबसे अन्तमें, मरणके समय में होने वाली संलेखनाजोपणा से शरीर को जोषित करके (समाधि-मरण का सेवन करके) कालमास में काल कर के बारहवें अच्युत-नामक कल्प में देव-पर्याय से उत्पन्न हुए। वहाँ से च्यवकर महाविदेह क्षेत्र में उत्पन्न होंगे और मुक्ति प्राप्त करेंगे । ॥ ७३ ॥ વર્ષો સુધી શ્રમણોપાસકપર્યાય પાળીને, છેવટે મરણુસમયે થનારી સંખના-જોષાથી શરીરને જોષિત કરીને (સમાધિમરણનું સેવન કરીને) કાળમાસમાં કાળ કરીને અમ્યુત-નામના બોરમા ક૯૫માં દેવરૂપે ઉત્પન્ન થયાં. ત્યાંથી રવીને મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં ઉત્પન્ન થશે અને મેક્ષ પ્રાપ્ત કરશે. (સૂ૭૩)
SEY
मातापित्रो पावापत्यीयश्रावकत्वस्य मोक्ष्य
SMS
माणत्वस्य
च वर्णनम्.
॥११६॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૨
