________________
TRA
श्रीकल्प
मञ्जरी टीका
॥२५१।।
अथ विवक्षितमेकविंशतितम भवं वर्णयति
मूलम्-तए णं से चउत्थनरयाओ उचट्टिय अणेगासु तिरियमणुयाइगईसु भमंतो नरए उववन्नो । तओ उच्चट्टिय सो नयसारजीवो एगवीसइमे भवे अवरविदेहे मृयाए रायहाणीए धणंजयस्स रणो धम्मधारिणीए धारिणीए देवीए कुच्छिसि चउद्दसमुमिणमइओ विलक्षणो विलक्खणपभावजुत्तो पुत्तत्तेण उववन्नो । नाणाविहमहोच्छवेहिं निव्वत्ते सूइजायकम्मकरणे संपत्ते बारसाहदिवसे अम्मापिऊहिं तस्स पियमित्तेति नाम कयं । सो य बालो पंचधाई हिं परिवालिज्जमाणो सुक्दलबितियाचंदोविव कमेण चुढि गओ उम्मुक्कबालभावो जोव्वणगमणुप्पत्तो छक्खंडाहिबई चक्कवट्टी राया जाओ ॥ मू०२८ ॥
छाया-ततः खलु स चतुर्थनरकात् उदृत्य अनेकामु तिर्यङ्मनुजादिगतिषु भ्रमन् नरके उपपन्नः। तत उद्धृत्य एकविंशतितमे भवे अपरविदेहे मृकायां राजधान्यां धनञ्जयस्य राज्ञो धर्मधारिण्या धारिण्या देव्याः कुक्षौ चतुर्दशस्वमसूचितो विलक्षणो विलक्षणप्रभावयुक्तः पुत्रत्वेन उपपन्नः। नानाविधमहोत्सवैनिवृत्ते सूतिजातकर्म
अब गिनने योग्य इक्कीसवें भवका वर्णन करते हैं--'तए थे' इत्यादि,
मूलका अर्थ--चौथे नरक से निकल कर अनेक तिथंच और मनुष्य आदि की योनियों में भ्रमण करता हुआ वह फिर नरक में उत्पन्न हुआ। नरक से निकल कर इक्कीसवें भवमें अपरविदेह क्षेत्र की मूका नामक राजधानी में राजा धनंजय की धर्मधारिणी धारिणी देवी के उदर में पुत्ररूप से उत्पन्न हुआ।
महावीरस्य प्रियमित्रचक्रवर्तिनामकः एकविंशति तमो भवः।
પદાર્થોને વિજળીબળે બાળી કાળે કરી તે ભૂમિને ફલદ્રુપ બનાવે છે. તેવી રીતે પાપના ફલરૂપ દુઃખે ભેગવી આત્મા પિતાનાં નિકૃષ્ટ સ્વભાવને ફેરવે છે. તેનું ઉદાહરણ એ છે કે નિગોદમાંથી ચાલ્યો આવતે જીવ દુઃખના અનુભવે કરીને પિતાને સ્વભાવ મનુષ્ય પર્યાયને મળતે ઘડી નાખે છે.
સિંહના નિકૃષ્ટ પરિણામિક ભાવોનું ફળ ચોથી નરક સુધીના દુઃખે જેટલું જ હોય છે. એમ શાસ્ત્રકારોએ मा पाय सिंहो जाइ चउत्थि' उपरथी मतान्यु छ. (सू०२७)
वे मनालाय४४वीसभा भनु थन ४२वामा माछ-'तए णत्याहि.
મૂલને અથ–ચોથી નરકમાંથી છુટી, તિય, મનુષ્ય આદિના ભવ ભ્રમણ કરી ફરી નરકમાં ઉત્પન્ન થયો. ત્યાંથી નીકળી એકવીસમા ભવે અપરવિદેહ ક્ષેત્રની સૂકા નામની રાજધાનીમાં, ધનંજય રાજાની ધારણી રાણીની કુક્ષે, નયસારને જીવ પુત્રપણે ઉત્પન્ન થયા. ગર્ભમાં આવતાં માતાને શ્રેષ્ઠ ચૌદ સ્વપ્રો લાગ્યાં. તેના
॥२५॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૧
