________________
९७६
उत्तराध्ययनसूत्रे उत्पथेन वर्जितः-उन्मार्गभिन्न, उक्तः। उत्पथे व्रजतो हि आत्मविराधनादयो दोषाः संभवन्त्येव ॥५॥
अथ यतनामाह-- मूलम्-दव्वेओ खेत्तओ चेव, कार्लेओ भावओ तहा।
जयणा चउँव्विहा वुत्ता, 'तं मे कित्तयओ सुण ॥६॥ छाया--द्रव्यतः क्षेत्रतश्चैव, कालतो भावतस्तथा ।
। यतना चतुर्विधा उत्ता, तां मे कीर्तयतः श्रृणु ॥६। टीका--'व्वओ' इत्यादि । द्रव्यतः क्षेत्रतश्चैव कालतस्तथा भावतो यतना भवति, इत्येवं यतना चतुर्विधा उक्ता कथिता हे शिष्य ! ताम्-यतनां कथयतो मे मम सकाशात् श्रृणु ॥६॥ मूलम्-दव्वओ चखुस पेहे जुर्गमित्तं तु खेतओ।
कालओ जीव रीएंजा, उवैउत्ते ये भावओ ॥७॥ छाया--द्रव्यतश्चक्षुषा प्रेक्षेत, युगमात्रं तु क्षेत्रतः ।
कालतो यावद् रीयेत, उपयुक्तश्च भावतः ॥७॥ टीका-'दव्वओ' इत्यादि ।
द्रव्यत: द्रव्यमाश्रित्य यतना-चक्षुषा प्रेक्षेत-जीवादिद्रव्यमवलोकयेदिति । रात्रि में आंखों से यथावत् पदार्थों का अवलोकन नहीं हो सकता है। मार्गशब्द से यहां उत्पथभिन्न रास्ता गृहीत हुआ है। उत्पथ का वर्जन यहां इसलिये किया गया है कि उत्पथ से गमन करने वाले साधु को आत्मविराधनादिक दोषों का पात्र होना पडता है ॥५॥
अब यतना का स्वरूप कहते हैं-'दव्वओ' इत्यादि।
यतना द्रव्य, क्षेत्र, काल तथा भाव की अपेक्षा से चार प्रकार की कही गई है। मैं अब इन का वर्णन करता हूं सो सुनो ॥६॥ અવકન થઈ શકતું નથી. માર્ગ શબ્દથી અહીં ઉત્પ-ભિન્ન રસ્તો એ પ્રમાણે કહેવામાં આવેલ છે. ઉત્પથનું વજન અહીં એ માટે કરાયેલ છે કે ઉત્પથથી ગમન કરનાર સાધુએ આત્મવિરાધનાદિક દોષના પાત્ર થવું પડે છે. પાા
वे यतनाना २१३५२ वामां आवे छ "दवओ” छत्याहि ।
યતના દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ તથા ભાવની અપેક્ષાથી ચાર પ્રકારની કહેવામાં આવે છે. હું હવે એનું વર્ણન કરું છું તેને સાંભળો. દા
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૩
