________________
प्रियदर्शिनी टीका अ. १९ मृगापुत्रचरितवर्णनम्
५२७
व मर्मस्थाने यष्टिष्टाद्याघातैः पातितः । अयं भावः परमधार्मिका देवा 'अयं मा पलायताम्' इति धिया युगकीलकयुक्ते प्रतप्ते लौहमये दुर्वहे रथे मामायोज्य तोत्रयोक्त्रः तं दुर्वहं लौहरथं कर्षयितुं प्रेरयन । पुनश्च मर्मस्थाने यष्टाद्याघातम गवयमित्रपातितवन्त इति ॥ ५६ ॥
किं च-
मूलम् - - हुयासंगे जलतैम्मि, चियासु महिसो विर्व । दंडो पक्की ये असो, पार्वकम्मेहि पाविओ ॥५७॥ छाया -- हुताशने ज्वलति चितासु महिष इव ।
दग्धः पक्वश्च अत्रशः, पापकर्मभिः प्रवृत्तः ॥५७॥
नाथको खेंचा । तथा जब इतने पर भी मैं नहीं चला तो उन्होंने यष्टि एवं मुष्टि से मुझे खूब पीटा और (रोज्झो वा पाडिओ - रोज्झ इव पातितः) मार २ कर रोझ जानवर की तरह मुझे जमीन पर पटक दिया। भावार्थ- नरकों में प्राप्त होकर सर्वथा पराधीन बने हुए मुझको परमाधार्मिक देवोंने लोह के गुरुत्तर रथ को खेंचने के लिये उस में पहिले तो जोत दिया पर जब वह रथ मुझ से नहीं खिंचा गया तो उन लोगोंने मुझे उसको खेंचने के निमित्त चाबुक से खूब पीटा और मेरी नाथको भरसक ताना । इतने पर भी जब मैं नहीं चल सका तो उन्होंने यष्टिमुष्टि आदि द्वारा मुझे मर्मस्थानों में खूब मारा और मारपीट कर फिर मुझे उन लोगोंने रोझकी तरह जमीन पर पटक दिया || ५६॥
ખૂબ ફટકાર્યા હતા અને મારી નાથને ખૂબ ખેંચેલ હતી. એમ છતાં પણ જ્યારે હુ એ રથને ખેંચી ન શકતા તે તેઓએ ગડદાપાટુથી મને ખૂબ માર્યા હતા. વળી सूम रोज्झोना पाडिओ - रोज्झइव पातितः भारी भारीने रोज लनवरनी भाइ જમીન પર ફેંકી દીધા હતા.
ભાવાથ ---નરકાને પ્રાપ્ત કરીને સપૂર્ણપણે પરાધીન અનેલા એવા મને પરમાધાર્મિ`ક દેવેએ લેઢાના ખૂબ ભારે રથને ખેંચવાને માટે પહેલાં તે મને એમાં જોતરી દીધેલ પરંતુ જ્યારે રથ મારાથી ન ખેંચાયા ત્યારે તે લેાકાએ મને તે રથ ખેરંચવા માટે તે ચાબુકથી ખૂબ ફટકાર્યાં હતા અને મારી નાથને ખૂબ ખેચી હતી. એમ છતાં પણ જયારે હું ન ચલો શકયા ત્યારે ગડદાપ ટુથી તે લેાકાએ મને મારા મમ સ્થાનામાં ખૂબ માર માર્યા અને મારીપીટીને પછી તે લેાકાએ રઝની માફક જમીન ઉપર ફેકી દીધા. ૫ ૫૬ ॥
उत्तराध्ययन सूत्र : 3
