________________
प्रियदर्शिनी टीका अ. १८ महाबलकथा वारिभिस्तमभिषिक्तवान् । ततो ज्योत्स्नावच्छभ्रः श्रीचन्दनद्रवैः संलिप्तगात्रः पयः फेनोपमे अदृष्ये द्वे देवदुष्ये परिदधानः, देदीप्यमानैर्माणिक्यमण्डनैः शुभ्रणच्छत्रेण च राजमानः वेल्लकल्लोललोलाभ्यां चामराभ्यां च वीज्यमानः स सहसजनवाह्यां शिविकामारुह्य धर्मघोषाचार्यसविधे प्रचलितः। तदनु चतुरङ्गबलान्वितः प्रभावतीसहितो राजा बलः प्रचलितः। तदा भेरीमभृतितूर्याणां घन. गर्जितानुकारी नादः केलिके किनामकाण्डताण्डवारभ्भमजनयत् । पौरजनाः-'अहो।
जब यह दीक्षा लेने के लिये घर से निकल कर धर्मघोष आचार्य के पास जाने को उद्यत हुवा। तब राजाने बडे ठाटबाट से उसको बिदा करने का समारंभ रचा। उसमें सर्व प्रथम राजाने स्वयं अपने हाथों से पवित्र जल द्वारा इस को स्नान कराया और चंद्र चांदनी के समान चंदनपंक से उसके शरीर को अच्छी तरह लिप्त किया। पश्चात् दूध के फेन समान उज्ज्वल दो देवदूष्य वस्त्रों को धारण करने वाले महायल कुमार के शरीर पर उन्हों ने देदीप्यमान माणिक्य के आभूषण पहिराये। इस प्रकार कुमार को तयार कर सहस्रजन बाह्य शिबिका-पालखी में उसको ला कर उन्होंने बैठा दिया। उस समय नौकरों ने उसके ऊपर सफेद छत्र ताना और चामर ढोलने वालोंने उसके ऊपर कल्लोल (पानी के तरंग) जैसे चंचल चामरों को ढोलना प्रारंभ किया। कुमार उस शिविका में बैठकर आगे बढ़ने लगा और पीछे से चतुरंग बल सहित बल राजा प्रभावती सहित चलने लगा। कहते है कि इस समय जो भेरी आदि तूयों का शब्द हुआ था वह घनकी गर्जना को अनुकरण करता था. अतः જ્યારે તે દીક્ષા લેવા માટે ઘેરથી નીકળીને ધમષ આચાર્ય પાસે જવા તૈયાર થયા ત્યારે રાજાએ ઘણું જ ઠાઠથી તેને વિદાય આપવાનો સમારંભ ર. આમાં સહુ પ્રથમ રાજાએ પોતાના હાથે પવિત્ર જળથી તેને સ્નાન કરાવ્યું, અને ચંદ્રની ચાંદ નીની માફક ચંદનપંકથી એના શરીરને સારી રીતે લેપન કર્યું. પછીથી દૂધના ફીણ જેવાં ઉજળાં બે વસ્ત્ર ધારણ કરવાવાળા મહાબલ કુમારના શરીર ઉપર તેમણે દેદીપ્યમાન માણેકનાં આભૂષણો પહેરાવ્યાં આ પ્રમાણે કુમારને તૈયાર કરી પાલખીમાં તેને લાવીને બેસાડી દીધા. તે સમયે નેકરેએ તેના ઉપર સફેદ છત્ર ધર્યું. ચામર ઢળવાવાળાઓએ તેના ઉપર કોલ જેવા ચંચળ ચામરોને ઢળવાને પ્રારંભ કર્યો. કુમાર એ શિબિકાપાલખીમાં બેસીને આગળ વધવા લાગ્યાં પાછળ ચતુરંગ બળ સાથે બળરાજા પ્રભાવતી સાથે ચાલવા લાગ્યા. કહે છે કે, એ સમયે ભેરીના તથા વાદ્યોના જે શબ્દ નીકળતા હતા તે મેઘ ગર્જનાનું અનુકરણ કરતા હતા. આથી એને સાંભળીને ક્રીડા
उत्त२॥ध्ययन सूत्र : 3
