________________
१५०
निहाणं सव्त्ररोगाणं, कयग्यमथिरं इमं । पंचासुभूयमयं, अथकपरिकम्मणं ||३|| छाया - मनोज्ञमरानं पानं, विविधं खादिमस्त्रादिमम् । शरीरसमापन्नं सर्वमपि अशुचि भवेत् || १ || वरं वस्त्रं वरं पुष्पं, वरं गन्धविलेपनम् । विनश्यति शरीरेण, वरं शयनमासनम् ॥२॥ विधानं सर्वरोगाणां कृतघ्नमस्थिरमिदम् । पञ्चाशुभभूतमनर्थ प्रतिकर्मकम् ||३|| इति ।
तदहो ! निर्विवेकिता विदुषामपि । तेऽपि किल अनित्यस्यास्य शरीरस्य कृते वालपापानि कुर्वन्ति, मोक्षद्वारभूतमिदं मानुषं जन्म व्यर्थं नयन्ति । अतो मोक्षसाधन
" मणुन्नं असणं पाणं विविहं वाइमसाइमं । सरीरसंगमावन्नं, सव्वंपि असुई भवे ॥१॥ वरं वत्थं वरं पुष्कं वरं गंधविलेवणं । विनस्सए सरीरेण, वरं सयणमासणं ||२|| निहाणं सव्त्ररोगाणं कयग्वमधिरं इमं । पंचासहभूयमयं अथक्कपरिकम्मणं ||३||
"3
उत्तराध्ययन सूत्रे
जब इसकी यह स्थिति है तो यह कितने अचरजकी बात है कि विज्ञान भी इसके पीछे बिलकुल अविवेकी बन रहे हैं। मूर्खों के विषय में तो कहा ही क्या जा सकता है । परन्तु अपने आपको विद्वान् माननेवाले प्राणी भी इस अनित्य शरीर के निमित्त मूर्खोकी तरह नाना प्रकार के पापों को करते हुए मोक्ष के द्वारभूत इस मनुव्यभव को व्यर्थ गवा देते हैं। जैसे कोई जुआरी जुआ खेलने के
" मणुन्नं असणं पाणं, विविहं खाइमसाइमं । सरीरसंगमावन्नं, सव्वंपि अई भवे || १ || वरं वत्थं वरं पुप्फं, बरं गंधविलेवणं । निस्सए सरोरेण, वरं सयणमासणं ||२ | निहाणं सव्वरोगाणं, कयग्धमथिरं इमं । पंचासह भूयमयं, अथक्कपरिकम्मणं ||३||
જ્યારે તેની આ સ્થિતિ છે તે એ કેટલી અચરજની વાત છે કે વિદ્વાન પણ તેની પાછળ ખિલકુલ અવિવેકી બની જાય છે, તે પછી મુર્ખાઓના વિષયમાં તે કહેવાતું જ શું હોઈ શકે? પરંતુ પેાતાની જાતને વિદ્વાન માનવાવાળા પ્રાણી પણ અનિત્ય એવા સંસારના અર્થે મૂર્ખાએકની માફક અનેક પ્રકારના પાપે કરીને મેક્ષના દ્વારભૂત આ મનુષ્યભવને વ્યથ ગુમાવી દે છે. જેમ કેાઇ જુગારી જુગાર રમવાની
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૩
