________________
२६७
प्रियदर्शिनी टीका अ० २ सू० १ द्वाविंशतिपरीषहप्रस्तावः
टीका-श्रीसुधर्मा स्वामी श्रीजम्बूस्वामिनं प्रति कथयति-'सुयं मे आउसं!' इत्यादि । हे आयुष्मन् ! भगवता-ज्ञानादियुक्तेन, तेन-तीर्थकरेण, एवम् वक्ष्यमाणप्रकारेण, यत् आख्यातं सकलजीवभाषापरिणामिन्या भाषया कथितम् , उक्तञ्च
देवा दैवीं नरा नारी, शबराश्चापि शाबरीम् ।
तिर्यञ्चोऽपि हि तैरश्ची, मेनिरे भगवद्गिरम् ॥ १॥ तत् , मे मया, श्रुतम् । भगवत्कथितमेवार्थं तवाग्रे वर्णयामीति भावः । अस्य सविस्तरं व्याख्यानं जिज्ञासुभिराचाराङ्गसूत्रस्य मत्कृताचारचिन्तामणिटीकायां द्रष्टव्यम् । यद्वा-'आउसंतेणं' इत्येकं पदं, 'मया' इत्यस्य विशेषणम् ।
श्री सुधर्मा स्वामी श्री जंबूस्वामी से कहते हैं-(आउसं-आयुष्मन्) कि हे आयुष्मन् ! जम्बू ! (तेणं भगवया एवमक्खायं-तेन भगवता एवं आख्यातम् ) ज्ञानादि गुणों से युक्त उन तीर्थकर भगवान् श्री महावीर स्वामी ने वक्ष्यमाण प्रकार से कहा है वह ( मे सुयं-मया श्रुतम् ) मैंने सुना है वही मैं कहता हूं। प्रभु की भाषा सर्वभाषामय होती है, ___ कहा भी है-" देवा दैवीं" इत्यादि।
प्रमु की वाणी को देव, मनुष्य, आर्य, अनार्य, तिर्यञ्च, सभी अपनी अपनी भाषा में समझते हैं।
इस सूत्र का विस्तृत विवेचन आचारांग सूत्र की आचारचिन्तामणि टीका में किया गया है, इसलिए जिज्ञासु को वहां से देख लेना चाहिये। "आउसं तेणं" इस पद की संस्कृत छाया“ आयुष्मन् तेन" ऐसी न
श्री सुधास्वामी, श्री स्वामीन डे छे , आउसं-आयुष्मन् । मायुष्मन् म्यू! तेणं भगवया एवमक्खायं तेन भगवता एवं आख्यातम् शानाहि ગુણોથી યુક્ત એવા તીર્થકર ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામીએ વક્ષ્યમાણ પ્રકા
थी छे मे सुयं-मया श्रुतम्-ते में सासन्युछे से छु. प्रसुनी भाषा समापामय डाय छे. उधु ५५ छ–देवा देवी त्यादि.
પ્રભુની વાણુને દેવ, મનુષ્ય, આર્ય, અનાર્ય, તિર્યંચ, સઘળા પિત પિતાની ભાષામાં સમજે છે.
આ સૂત્રનું વિસ્તૃત વિવેચન આચારાંગસૂત્રની આચારચિંતામણી ટીકામાં ४२४ छ. माटे सासुम्मे त्यांथी न वे नये. “ आउसं तेणं" से पहनी सङ्कत छाया " आयुष्मन् तेन" की नथतi आउसंतेणं" "आवसता"
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૧
