________________
सूर्यज्ञप्तिप्रकाशिका टीका सू० २५ चतुर्थ प्राभृतम्
४६३
परिक्षेपविशेषः - प्रागुक्तप्रमाणः परिक्षेपस्तं परिक्षेपं द्वाभ्यां गुणयित्वा शेषं तदेवेति । अथ कस्माद् द्वाभ्यां गुणनमिति चेदुच्यते - इह सर्वाभ्यन्तरे मण्डले चारं चरतोः सूर्ययोरेकस्यापि सूर्यस्य जम्बूद्वीपगतस्य चक्रवालस्य यत्र तत्र वा प्रदेशे यत् तत् चक्रवालक्षेत्रानुसारेण दशभागास्त्रयः प्रकाश्याः भवन्ति, अपरस्यापि सूर्यस्य त्रयोभागाः प्रकाश्या भवन्ति दशभागाः । तेनोभयमिलनेन षड्दशभागा + तेषां च त्रयाणां त्रयाणां दशभागानाम् अपान्तराले द्वौ द्वौ दशभागौ रजनी तेन द्वाभ्यां गुणनमिति युक्ति युक्तम् ॥ ततश्व तौ च दशभागाविति दशभिर्भागहरणं शेषम् = इतः परं कर्त्तव्यकार्य तदेव = प्रागुक्तवदेव ज्ञेयं, तद्यथा - दशभिश्छित्वा - दशभिर्विभज्य - दशभिर्भागे ह्रियमाणे यल्लब्धं भवेत् तदेव, यथोक्तमन्धकारसंस्थिते मन्दरपरिरयपरिक्षेपपरिमाण मागच्छति । ततोऽत्र गणितप्रक्रिया यथा-मेरुको दो से गुणा कर के शेष प्राग्वत् । अर्थात् जो मन्दर पर्वत का प्राकथित प्रमाणवाला परिक्षेप है उस परिक्षेप को दो से गुणाकर के शेष पूर्वकथित प्रकार से समझ लेवें । किस कारण से दो से गुणा करे सो कहते हैं यहां पर सर्वाभ्यन्तर मंडल में गमन करता एक सूर्य माने एक भी सूर्य का जम्बूद्वीपगत चक्रवाल का जिस किसी प्रदेश में जिस किसी क्षेत्र के अनुसार दश का तीन भाग प्रकाश्य होता है, दूसरा सूर्य का भी दस का तीन भाग प्रकाश्य होता है ये दोनों को मिलाने से छह दस भाग होता है उस तीन दस भागों का अपान्तराल में दो दो दस भाग रात्री होती है अतः दो से गुणा करना युक्ति युक्त ही है । फिर वे दो दस भाग को दससे भाग करे उसका शेष भाग परिक्षेप होता है और कथन प्राग्वत् समज लेवें जो इस प्रकार से हैं- दस से भाग कर के जो भाग निकलता है वही यथोक्त अन्धकार संस्थिति का मन्द परिरय परिक्षेप का परिमाण होता है । इस की गणित प्रक्रिया इस प्रकार से है- मेरु
મેથી ગુણવાથી પ્રાકથિત પ્રકારથી શેષ સમગ્ર કથન સમજી લેવુ' અર્થાત્ મ ંદર પતના જે પહેલાં કહેલ પ્રમાણવાળા પરિક્ષેપ છે, તે પરિક્ષેપને બેથી ગુણિને શેષ થન પૂર્વકથિત પ્રકારથી સમજી લેવું, એથી શા માટે ગુણવા જોઇએ તે માટે કહે છે કે અહીં યાં સર્વાંતરમંડળમાં ગમન કરતા એક સૂર્ય અર્થાત્ એક સૂર્ય પણ જખૂદ્વીપના ચક્રવાલના જે કાઈ પ્રદેશમાં અને જે કાઈ ક્ષેત્રના અનુસાર દસના ત્રણ તથા ખીજો સૂર્ય પણ બીજા ત્રણ ભાગને પ્રકાશિત કરે છે. દસ ભાગ થઈ જાય છે. ૩=૪ એ ત્રણ ત્રણ દસ ભાગેાના અપાન્તરાલમાં એ એ દસ ભાગ રાત્રી હાય છે તેથી એથી ગુણુવાનું જે કહ્યું તે યુક્તિસંગત જ છે. પછી એ એ દસ ભાગને દસથી ભાગવામાં આવે. તેના જે શેષ ભાગ રહે તે પરિક્ષેપનુ પ્રમાણ ગણાય છે. અન્ય કથન પહેલાની જેમજ સમજવુ'. જે આ પ્રમાણે છે,-દસથી ભાગ કરવાથી જે ભાગફળ આવે એજ અધકાર સસ્થિતિના મ`દર પરિયપરિક્ષેપનુ યથાક્ત પ્રમાણુ થાય
ભાગ પ્રકાશ્યમાન રહે છે. આમ નેને મેળવવાથી છ
શ્રી સુર્યપ્રજ્ઞપ્તિ સૂત્ર : ૧