________________
५५६
औपपातिकसूत्रे
आढए जलस्स पडिग्गाहित्तए, से वि य वहमाणे णो चेव णं अवहमाणे, जाव णं अदिण्णे, सेवि य हत्थपायचरुचमसपक्खालट्टयाए, णो चेवणं पिबित्तए सिणाइत्तए वा ॥ सू० १९ ॥
"
एतेषां प्रक्षालनार्थं स्नातुं वा न कल्पते इति । 'तेसिंणं परिव्वायगाणं कप्पइ मागहए आढए जस्स पडिग्गाहित्तए ' तेषां खलु परिव्राजकानां कल्पते मागधमाढकं जलस्य परिग्रहीतुम्, ' से वि य वहमाणे णो चेव णं अवहमाणे जाव णं अदिण्णे ' तदपि च वहमानं नो चैव खल्ववहमानं यावत्खलु अदत्तम्, यावच्छब्दात्कर्दम रहितं स्वच्छं, वखगालितं च कल्पते, अवहमानादिकं तु न कल्पते इति बोध्यम् । ' से वि य हत्थ - पाय - चरु - चमस - पक्खालणट्टयाए ' तदपि च हस्त-पाद- चरु - चमस - प्रक्षालनार्थम्, 'णां चेत्र णं पिबत्तए सिणाइत्तए वा' नो चैव खलु पातुं स्नातुं वा ॥ सू० १९ ॥
और न उसका उपयोग स्नान करने में ही किया जाता है। इसी प्रकार ( तेसिं णं परिव्वायगाणं कप्पइ मागहए आढए जलस्स पडिग्गाहित्तए से वि य वहमाणे णो चेव णं अवहमाणे जाव णं अदिण्णे, से विय हत्थ - पाय - चरु- चमस - पकखालणgure, णो चेवणं पिबत्तए सिणाइत्तए वा ) इन साधुओं के लिये मगधदेशीय प्रस्थ प्रमाणमात्र जल ही हाथ, पैर, पात्र, चम्मच आदि धोने के लिये ग्राह्य बतलाया गया है। वह भी बहता हुआ ही होना चाहिये - स्थिर नहीं । उसमें भी वह अतिस्वच्छ एवं वस्त्र सेना हुआ तथा दाता के द्वारा दिया गया होना चाहिये, इससे भिन्न नहीं ऐसा जल हस्त पाद, चरु एवं चमचा के धोने के काम में आ सकता है; अन्यथा नहीं । अतः
1
वामां पशु ४री शाय नहि मे प्रारे (तेसिं णं परिव्वायगाणं कप्पइ मागहुए आढए जलरस पडिग्गाहित्तए से वि य वहमाणे णो चेव णं अवहमाणे जाव णं अदि से विय हत्थ - पाय - चरु - चमस - पक्खालणट्ट्याए णो चेव णं पिबित्तए सिणाइत्तए वा ) मा साधुयाने भाटे भगधद्देशीय प्रस्थप्रभाणु भात्र જય જ હાથ પગ પાત્ર ચમચા આદિ ધાવાને માટે ગ્રાહ્ય બતાવવામાં આવ્યું છે. તે પણ વહેતું હેાય તે જ હાવુ' જોઇએ, ન વહેતું હોય તે નહિ. તેમાં પણુ તે અતિસ્વચ્છ તેમજ વસ્ત્રથી ગાળેલુ તથા દાતા દ્વારા અપાએલું હાવુ જોઈએ, તેનાથી બીજું નહિ. એવું જલજ હાથ, પગ, ચરૂ તેમજ ચમચાને ધાવાના કામમાં આવી શકે છે, બીજી નહિ. આમ એ નિમિત્તે પ્રાપ્ત કરા