________________
विपाकश्रुते ॥ मूलम् ॥ जइ णं भंते ! समणेणं भगवया महावीरेणं आइगरेणं तित्थयरेणं जाव संपत्तेणं दुहविवागाणं दस अज्झयणा पण्णत्ता, तं जहा-मियाउत्ते य जाव अंजू य । पढमस्स णं भंते ! अज्झयणस्स दुहविवागाणं समणेणं जाव संपत्तेणं के अडे पण्णत्ते ?। तए णं सुहम्मे अणगारे जंबूअणगारं एवं वयासीएवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं तेणं समएणं मियागामे णामं णयरे होत्था, वण्णओ । तस्स णं मियागामस्स गयरस्स बहिया उत्तरपुरस्थिमे दिसीभाए चंदणपायवे णामं उज्जाणे होत्था । सव्वोउय० वण्णओ। तत्थ णं चंदणपायवस्स बहुमज्झदेसभाए सुहम्मस्स जक्खस्स जक्खाययणे होत्था, चिराइए, जहा पुण्णभद्दे ।
तत्थ णं मियागामे णयरे विजए णाम खत्तिए राया परिवसइ । वण्णओ । तस्स णं विजयस्स खत्तियस्स मिया णामं देवी होत्था । सुकुमालपाणिपाया, अहीणपडिपुण्णपंचिंदियसरीरा, वण्णओ। तस्स णं विजयखत्तियस्स पुत्ते मियाए देवीए अत्तए मियाउत्ते णामं दारए होत्था, जाइअंधे जाइसे दो भेद प्रकट किये गये हैं, उनमें श्री सुधर्मास्वामी से जंबूस्वामी यह पूछ रहे हैं कि-हे भदन्त ! प्रथम दुःखविपाकनामक श्रुतस्कन्ध के भाव की क्या प्ररूपणा है ? । तब श्रीसुधर्मास्वामी इस श्रुतस्कन्ध को विशेषरूप से प्रतिपादित करने के लिये मृगापुत्रादि १० अध्ययनों द्वारा दुःखविपाक नामक प्रथम श्रुतस्कंध के भाव प्रगट करते हैं ॥ सू०३ ॥ છે. તેમાં શ્રી સુધર્મા સ્વામીને જંબૂ સ્વામી એ પૂછી રહ્યા છે કે-હે ભદન્ત ! પ્રથમ દુઃખવિપાક નામક શ્રુતસ્કંધના ભાવની પ્રરૂપણું શું છે ?. ત્યારે સુધર્માસ્વામી, એ શ્રુતસ્કંધનું વિશેષરૂપથી પ્રતિપાદન કરવા માટે મૃગાપુત્રાદિ દસ અધ્યયન દ્વારા विपा नामप्रथम श्रुतधना मा ४८ ४३ छ. (२० ३)
શ્રી વિપાક સૂત્ર