________________
विपाकचन्द्रिका टीका, श्रु० १, अ० ९, देवदत्तावर्णनम् तत्रैवोपागछन्ति 'उवागच्छित्ता उपागत्य 'पूसणंदि रायं' पुष्पनन्दिनं राजानम् 'एवं बयासी' एवमवादिषुः-'एवं खलु सामी' हे स्वामिन् ! 'सोरी देवी' श्रीदेवी 'देवदत्ताए देवीए' देवदत्तया देव्या 'अकाले चेव अकाल एव 'जीवियाओ ववरोविया जीविताद व्यपरोपिता-मारिता । 'तए णं' ततः खलु स पूसणंदी राया' पुष्पनन्दी राजा 'तासिं दासचेडीणं' तासां दासचेटीनाम् अंतिए' अन्ति के समीपे 'एयमटुं' एतमर्थ मातृमरणरूपं वृत्तान्तं 'सेच्चिा' श्रुत्वा 'णिसम्म' निशम्य = देवदत्तया देव्या मारितः इति हृयवधार्य 'महया माइसोएणं' महता मातृशोकेन 'अप्फुण्णे समाणे' आस्पृष्टः सन् आक्रान्तः सन् मूर्छाऽवस्थां प्राप्य 'फरमुणियत्ते विव चंपगपायवे' परशुनिकृत्त इव चम्पकपादपः कुठारच्छिन्नचम्पकक्ष इच 'धसत्ति' धस इति शब्दपूर्वकं 'धरणीयलंसि' धरणीतले भूमौ 'सव्वंगेहि' सर्वाङ्गैः 'सण्णिवडिए' संनिपतितः ॥ सू० १९ ॥ बिलखती हुई फिर वे जहां पुष्पनंदी राजा थे वहां पहुंची 'उवागच्छित्ता पूसणंदि रायं एचं वयासी' पहुचते ही उन्होने पुष्षनंदी राजा से इस प्रकार कहा, 'एवं खलु सामी ! सिरी देवी देवदत्ताए देवीए अकाले चे जीवियाओ ववरोविया' हे स्वामिन् सुनिये ! श्रीदेवी आज देवदत्त देवी द्वारा अकाल में ही अपने जीवन से विपमुक्त करा दी गई है 'तए णं से पूसणंदी राया तासिं दासचेडीणं अंतिए एयमढे सोच्चा णिसम्म महया माइसोएणं अप्फुण्णे समाणे फरमणियत्ते विष चंपगपायवे धरणि धरणीतलंसि सव्वंगेहि सण्णिवडिए' इस प्रकार पुष्पनंदी राजा उन दासियो के पास से इस बात को सुन कर और विचार कर असह्य मातृवियोग-जन्य शोक से आक्रान्त होता हुआ फरसा से काटे गये ४२१। as मने माथु जुटीन पिला५ ४२५. सी. 'जेणेव पूसणंदी राया तेणेव उवागच्छंति' शती विan५ ४२ती ४२ती च्या ५०५नही राहता त्या पडाया. उवागच्छित्ता पूसणंदि रायं एवं वयासी' पायाने तेथे पनाही २० पासे मा प्रमाणे पात : ' एवं खलु सामी ! सिरीदेवी देवदत्ताए देवीए अकाले चेव जीवियाओ ववरोविया' स्वाभिन सालो ! मारे श्रीदेवी देवताहेवी દ્વારા અકાલે જીવન પુરૂ કરી ગયાં. અર્થાત અકાળે દેવદત્તાએ શ્રીદેવીના જીવનને मत माया-(भृत्यु थु) 'तए णं से पूसणंदी राया तासिं दासचेडीणं अंतिए एयमé सेोच्चा णिसम्म महया भाइसीएणं अप्फुण्णे समाणे फरसुणियत्ते विव चंपगपायचे धसत्ति धरणीतलंसि सच्चंगेहिं सचिडिए' २५ प्रमाणे ०५नाही રાજા તે દાસીઓ પાસેથી એ વાત સાંભળીને અને વિચાર કરીને માતાના વિયેગના અસહ્ય શોકથી આક્રાન્ત થઈને કુહાડાથી ચંપકના વૃક્ષને કાપતાં જેમ “ધ” શબ્દ થાય
શ્રી વિપાક સૂત્ર