________________
विपाकचन्द्रिका टीका, श्रु० १, अ० ६, नन्दिषेणवर्णनम् ५२५ यन् 'विहरत्तए' विहर्तुम् । 'तए णं से' ततः खलु स 'सिरिदामे राया चित्तस्स अलंकारियस्स' श्रीदामा राजा चित्रस्यालङ्कारिकस्य 'अंतिए' अन्तिके समीपे 'एयमहें' एतमर्थ स्वमारणरूपं नन्दिषेणविचारं 'सोचा' श्रुत्वाकर्णगोचरीकृत्य 'णिसम्म' निशम्य हृदयेऽवधार्य 'आसुरुत्ते' आशुरुष्टः शीघ्रक्रुद्धः ४ 'जाव साह?' यावत्-संहृत्य यावद् भृकुटिं ललाटे संहत्य-संकोच्य "नंदिसेणं कुमारं' नन्दिषेणं कुमारं 'पुरिसेहिं' पुरुषैः स्वाज्ञाकारिराजपुरुषैः 'गिण्हावेई' ग्राहयति, गिहावित्ता' ग्राहयित्वा 'एएणं' एतेन मारणरूपेण 'विहाणेणं' विधानेन='कानून' इति प्रसिद्धन 'वज्झं' वध्यं='आणवेइ' आज्ञापयति ।
____ भगवानाह-'तं एवं खलु गोयमा' तदेवं खलु हे गौतम ! 'नंदिसेणे कुमारे' नन्दिषेणः कुमारः 'जाव' यावत्-पुरा पुराणानां दुथीर्णानां दुष्पतिक्रान्तानामशुभानां कर्मणां पापकं फलवृत्तिविशेषं प्रत्यनुभवन् , 'विहरई' बिहरति वर्तते ॥ सू० ८ ॥ कि मैं राजा को मार कर स्वयं राजगद्दी का मालिक बन जाऊँ 'तए णं सिरिदामे राया चित्तस्स अलंकारियस्स अंतिए एयमढे सोचा णिसम्म आसुरुत्ते४ जाव' चित्र नाइ की इस प्रकार की बात सुनकर श्रीदाम राजा सहसा क्रोध के आवेश से तलमला उठा और 'साह? नंदिसेणं कुमारं पुरिसेहि गिण्हावेई भ्रकृटि टेडी कर अपने परिवार का सीघ्र ही नंदिषेण कुमार को पकड़ने की आज्ञा दी। ' गिहावित्ता एएणं विहाणेणं वज्झं आणवेई' पकडवा कर उसने इस मारने रूप विधान से इसे वध्य घोषित कर दिया। इस प्रकार 'तं एवं खलु' 'गोयमा!' हे गौतम ! 'नंदिसेणे कुमारे जाव विहरई' यह नंदिषेण कुमार पूर्व में आचरित अपने अशुभतभ पापकर्मों के कटुक फल को भोग रहा है। शाने भारीने पाते हीन भावी मनी 18. 'तए णं सिरिदामे राया चित्तस्स अलंकारियस्स अंतिए एयमटुं सोचा णिसम्म आसुरुत्ते४' थिa mein આ પ્રકારની વાત સાંભળીને શ્રીદામ રાજા એકદમ ક્રોધના આવેશથી તલમલા થઈ गया. मने 'जाव साहटु नंदिसेणं कुमारं पुरिसेहि गिण्हावेइ १२ असा ४शन पोताना नाशने तुरत ४ महिष उभारने ५४3वानी माज्ञा ४३ 'गिव्हावित्ता एएणं विहाणणं वज्ज आणवेइ' ५४ीन तेथे ते भा२ने भावाना विधान -उपायथा भा२१। योग्य छ मेवी रात शीधी, ॥ प्रमाणे 'तं एवं खलु गोयमा ! ' है गौतम ! 'नंदिसेणे कुमारे जाव विहरइ' ते महिषा सुभार પિતે પૂર્વે કરેલાં અશુભતમ પાપકર્મોનાં કડવાં ફળને જોગવી રહ્યો છે.
શ્રી વિપાક સૂત્ર